Παρασκευή, 19 Απρίλιος 2024
Θα δανειστούμε, ως κατευθυντήρια σκέψη αυτού του σημειώματος, κάτι που ανέφερε - στην κοινή παρουσία του με τον Πιερ Μοσκοβισί - ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Καθώς ο Γάλλος είπε διάφορα καλά λόγια για τον Euclid και την εμπειρία της συνεργασίας μαζί του, ο Τσακαλώτος τον ευχαρίστησε μεν, όμως και σχολίασε ότι όλα αυτά τα καλά λόγια... μάλλον δεν θα βοηθήσουν την φήμη του στην Αριστερά! Συμπλήρωσε, δε, θυμοσοφικά: "Όμως, δεν μπορείς να τα΄χεις όλα σ' αυτήν την ζωή".
Όλο το πέρασμα του Μοσκοβισί τον είχε αυτόν τον χαρακτήρα, του "Δεν μπορείς να τα΄χεις όλα". Ο Τσακαλώτος προσγείωσε - με μειλίχια επιθετικότητα - την συζήτηση όταν εξήγησε στον Μοσκοβισί, ενώπιον των δημοσιογράφων, ότι δεν είναι νοητό η Τρόικα να κάνει μικροδιαχείριση/micromanagement κατά την εφαρμογή του Μνημονίου, και την ίδια στιγμή να ζητάει από την Κυβέρνηση να αναλάβει την διαβόητη "ιδιοκτησία" του Προγράμματος. Χρειάζεται, τόνισε, να αφεθούν βαθμοί ελευθερίας στην Κυβέρνηση και τούτο τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και σε μείζονες αλλαγές που σχεδιάζει. Με 6 ή 7 σημαντικά νομοσχέδια που σχεδιάζει από το φθινόπωρο - πρώτο ανάμεσά τους εκείνο που θα επιτρέπει την αμφισβήτηση ενώπιον των Δικαστηρίων ενός φορολογικού καταλογισμού με "μόνον" 20% προκαταβολή έναντι του απαγορευτικού 50% που είχε θεσπιστεί επί Μνημονίων (με πλήρη στήριξη των Τροϊκανών προς τους μανδαρίνους του δικού μας Υπουργείου Οικονομικών: μην τα ξεχνάμε, αυτά!). Ως "αντίδωρο", όμως, ο Μοσκοβισί απηύθυνε έντονη σύσταση να μην ανοίξει η Αθήνα θέμα μείωσης του 3,5% του ΑΕΠ ως στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος...
Όμως, αυτή η λογική του "Δεν μπορείς να τα΄χεις όλα" πηγαίνει και πολύ πιο μακριά απο την οικονομία. Ισχύει, για παράδειγμα, απολύτως για ό,τι βρίσκεται μπροστά μας στο πολιτικό σύστημα μετά την ψηφοφορία επί της απλής/πάντως απλούστερης αναλογικής από την Βουλή των Ελλήνων. Αναλώθηκε η δημόσια συζήτηση σε στοιχήματα και σε τακτικές κινήσεις (απ' αυτές, οι συναντήσεις Τσίπρα με Γιώργο Παπανδρέου, Οικολόγους-Πράσινους και Φώτη Κουβέλη "κουβαλάνε περιεχόμενο", είτε αρέσουν/είτε δεν αρέσουν) γύρω από το αν θα συγκεντρωθούν οι (άπιαστες, τελικά) 200 ψήφοι ώστε η κατάργηση του πριμ ("Παυλόπουλου") των 50 εδρών να ισχύσει άμεσα, από τις πρώτες εκλογές. Συν, στην ανάλυση του τι θα σημάνει η μετάβαση σε απλή αναλογική σε επίπεδο κυβερνησιμότητας.
Εδώ ακριβώς έρχεται και μπαίνει στην μέση το "Δεν μπορείς να τα΄χεις όλα", καθώς η μετάβαση σε περιβάλλον πολυδιάσπασης των κομματικών χώρων - γιατί αυτό, πριν καν φθάσουμε σε κάλπες!, είναι το πρώτο και κύριο που θα φέρει η αναλογικοποίηση του εκλογικού συστήματος - θα υποχρεώσει τους πάντες να σκεφτούν και να ξανασκεφτούν τις θέσεις τους. Τις στάσεις τους. Τις συμμαχίες τους. Τις επιθετικές/απαξιωτικές υβριστικές τοποθετήσεις τους.
Είτε - προσέξτε το, αυτό! - ίσχυε άμεσα, είτε μόνον από την δεύτερη εκλογική αναμέτρηση: ούτως ή άλλως, η μνημονιακή πραγματικότητα ξηλώνει τις Κυβερνήσεις με γρήγορο ρυθμό.
Δεν μπορείς λοιπόν - μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα - να οδηγείς σε απλή αναλογική και να παραβλέπεις ότι το άνοιγμά σου προς τον κεντρώο /μη-ριζοσπαστικό χώρο θα ευνοήσει "εύκολες" διασπάσεις στα αριστερά σου, πέρα δηλαδή από το τσιμέντωμα της Ζωής, ή το νέο οξυγόνο στην ΛΑ.Ε. , κι ας μην σκεπτόμαστε καν τον Βαρουφάκη ... Δεν μπορείς όμως - δείτε λίγο και την Ν.Δ. - να κάνεις τα δικά σου ανοίγματα προς τον κεντρώο χώρο από την άλλη κατεύθυνση, χωρίς να συνειδητοποιείς τι το φυγόκεντρο προκύπτει δυνητικά, πέρα και από την "Νέα Δεξιά" Φαήλου Κρανιδιώτη ή και την "Εθνική Ενότητα" Μπαλτάκου/Καρατζαφέρη.
Παραπέρα, όμως: το ξεθεμελιωτικό υβρεολόγιο με το οποίο στην ωραία μας χώρα να ταυτίζεται η έννοια της πολιτικής αντιπαράθεσης, της οπαδικής λύσσας, της αντιπολιτευτικότητας κοκ. θα χρειαστεί σιγά-σιγά να προσγειώνεται προς κάτι που να επιτρέπει τις συγκλίσεις και συνεργασίες. Τις οποίες ήδη επέβαλε μετά το 2012 η λαϊκή ψήφος - τώρα όμως με αναλογικοποίηση, στον έστω παραπέρα ορίζοντα θα γίνουν αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής πραγματικότητας... (Κάποιος προσεκτικός μελετητής των Νεοδημοκρατικών πραγμάτων θα πει, εδώ, ότι γι αυτό ο Κυριάκος έχει τάξει πως θα ανατρέψει ό,τι τώρα ψηφιστεί με 200 "δικές του" ψήφους στην αμέσως επόμενη Βουλή. Θα του αντιπαρατηρήσουμε ότι η επιστημονική/πολιτική φαντασία έχει τα όριά της. Άλλωστε, αν είναι η λαϊκή ψήφος να φέρνει ανατροπές αυτοδυναμίας, μπορεί να το κάνει και ανεξαρτήτως εκλογικού νόμου).
Δημοσιεύτηκε στην Ναυτεμπορική στις 21/7/2016.
