Εντελώς ιδιαίτερο το κλίμα των δηλώσεων του πολιτικού κόσμου – από δίπλα και το κλίμα της μηντιακής κάλυψης – στους αποχαιρετισμούς και την έκφραση τιμής προς την Φώφη Γεννηματά. Ένα κοινό στοιχείο, όχι και τόσο συχνό τους τελευταίους αυτούς καιρούς έντασης, ήταν μια συγκράτηση του λόγου, μια ηπιότητα εκφράσεων: στοιχεία που είχαν συνοδεύσει την ίδια στην πολιτική/δημόσια διαδρομή της, μια διαδρομή συγκρατημένη και ωστόσο επιδραστική όπως αποδείχθηκε. Συμπεριέλαβε η εκδήλωση εκτίμησης ως προς την συνολική παρουσία της την τονισμένη αναφορά στο πώς δημοσιοποίησε, πώς «έζησε σε δημόσια θέα» (πάντα συγκρατημένα, αλλά χωρίς συγκαλύψεις) την αρρώστιά της, την μάχη με τον καρκίνο – μέχρι τέλους. Και θεωρήθηκε – ευλόγως – ότι αυτό ακριβώς απετέλεσε σημαντική προσφορά της στην δημόσια ζωή. Μια ακόμη, ύστατη προσφορά: να μιλάμε ανοιχτά, όχι για «επάρατη ασθένεια» αλλά για καρκίνο. ιδιαίτερα οι γυναίκες για τον καρκίνο του μαστού. Να γίνεται ευθεία συζήτηση στην αυτοεξέταση, στην έγκαιρη διάγνωση, στις δυνατότητες αντιμετώπισης (αν μη θεραπείας).
Απ' όλες αυτές τις συζητήσεις, εντελώς ιδιαίτερη αξία πρέπει να αναγνωρισθεί – και να δοθεί ουσιαστική συνέχεια – στην πρόταση του Ηλία Μόσιαλου (κατατέθηκε σε συζήτηση στο Action 24) να μεταβληθεί ριζικά/να έρθει σε νέο επίπεδο η προσπάθεια πρόληψης του καρκίνου ως θέματος δημόσιας υγείας – ξεκινώντας ακριβώς με τον καρκίνο του μαστού. Όπως εξήγησε, με την συνήθη τάση του να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, στην Ελλάδα κρίθηκε ότι το να αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ οι σχετικές εξετάσεις (ιδίως οι μαστογραφίες) αποτελεί επαρκή συνεισφορά του Δημοσίου στην προσπάθεια πρόληψης/έγκαιρης διάγνωσης – και τούτο με δεδομένο ότι η διάγνωση στα πρώτα στάδια εμφάνισης καρκίνου αφήνει σημαντικά περιθώρια αντιμετώπισης. Μελέτες που επικαλέσθηκε ο Ηλ. Μόσιαλος δείχνουν ότι στην Ελλάδα, πολύ συχνότερα απ' ό,τι σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, η ασθένεια διαγιγνώσκεται σε στάδιο 3 ή 4. δηλαδή πολύ αργά για να υπάρχουν καλές προοπτικές της θεραπευτικής αγωγής. Εκείνο που θα βελτίωνε σοβαρά την κατάσταση, θα ήταν – κατά τρόπο ανάλογο με αυτό που έγινε με την καμπάνια εμβολιασμών για την Covid-19 – να υπήρχε μια συγκροτημένη κάλυψη του πληθυσμού. να διεξάγονταν καμπάνιες στοχευμένης ευαισθητοποίησης. να ειδοποιούνταν με τα αντίστοιχα SMS οι πληθυσμοί-στόχοι για την διαθεσιμότητα ραντεβού μαστογραφίας, δηλαδή να γίνεται κάτι και σε ευρεία κλίμακα, και pro-active (Τα παραδείγματα δεν λείπουν, διεθνώς). Μάλιστα, ως τιμή στην Φώφη Γεννηματά, να ονομαζόταν ένα τέτοιο πρόγραμμα/καμπάνια με το όνομά της
Ήδη, η Κυβέρνηση (δια του Αντιπροέδρου της Τάκη Πικραμμένου, τον οποίο διαδέχθηκε πανηγυρικότερα ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης) και «έπιασε την μπάλα στον αέρα» με την πρόταση Μόσιαλου, αναγγέλοντας ότι θα προωθήσει προς εφαρμογή ένα Πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά». Θα προσθέταμε εδώ ότι, η Βουλή των Ελλήνων, αντί να καταφύγει στην πλέον κενή ουσίας εκδήλωση τιμής – την 10ήμερη παύση εργασιών – θα μπορούσε να διέθετε την περίοδο αυτή για να οργανώσει την δημόσια συζήτηση γύρω απ' αυτό το θέμα και να δρομολογηθεί – πέραν των προθέσεων – σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.
*Δημοσιεύτηκε στην economia.gr στις 27/10/2021.