Πέμπτη, 28 Μάρτιος 2024

Το μέλλον του Σύριζα ή η διάσπαση του Σύριζα;

Η επίθεση της αριστερής κυρίως πτέρυγας εναντίον του Αλέξη Τσίπρα στην πρόσφατη συνάντηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πως, με βάση την τωρινή δομή του κόμματος, η επίτευξη μιας μακρόχρονης συμφωνίας με τους εταίρους μας θα είναι εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Μπορεί βέβαια οι τωρινές διαφωνίες να ξεπεραστούν.

Η αδυναμία μακροπρόθεσμης συμφωνίας

Αλλά μακροπρόθεσμα, όταν έρθουν τα πολύ πιο δύσκολα προβλήματα (π.χ. το επόμενο οδυνηρότατο μνημόνιο), θα δημιουργηθεί βαθύ χάσμα μεταξύ της στρατηγικής Τσίπρα και αυτής του Λαφαζάνη. Ο πρωθυπουργός έχει σίγουρα αποφασίσει η χώρα μας να συνεχίσει την ευρωπαϊκή πορεία της. Από την άλλη μεριά, η αριστερή πτέρυγα δεν την πειράζει ή επιθυμεί την επιστροφή στην δραχμή. Είναι φανερό πως οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικούς στόχους και κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή διαφωνία που οδηγεί σε αδιέξοδο. Σε ένα αδιέξοδο που εν μέρει εξηγεί τις παλινωδίες των διαπραγματεύσεων, τις ατελείωτες συζητήσεις, την παντελή έλλειψη συντονισμού, τα συνεχή πισωγυρίσματα και όλα τα άλλα εμπόδια που κάθε μέρα που περνάει εντείνουν την ύφεση. Αυτό που πρέπει να τονιστεί εδώ είναι πως παρόλο που η πολιτική του πρωθυπουργού υποστηρίζεται όχι μόνο από την πλειοψηφία των στελεχών, της κομματικής βάσης αλλά και από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, είναι αναγκασμένος στις συνομιλίες του με τους θεσμούς να φέρει τα βαρίδια της εσωτερικής αντιπολίτευσης.
Αν τελικά η τελευταία, μέσω μιας πολύ σκληρής αντίστασης «πετύχει» (με τη συνδρομή αξιωματούχων όπως ο Σόιμπλε) να μας οδηγήσει στο grexit, αυτό θα σημάνει πως μια μειοψηφία θα επιβάλλει έμμεσα μια λύση που ο ελληνικός λαός δεν επιθυμεί. Έτσι, παρόλο που η λήψη αποφάσεων στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν το μονοδιάστατο και αυταρχικό χαρακτήρα που παρατηρούμε στο ΚΚΕ, η αριστερή πλατφόρμα μπορεί τελικά να σαμποτάρει τις διαπραγματεύσεις και να οδηγήσει σε έναν ριζοσπαστικό αναπροσδιορισμό των βασικών προσανατολισμών της χώρας, χωρίς τη συναίνεση της μεγαλύτερης μερίδας των πολιτών.

Οι υποστηρικτές του ευρώ

Ας σημειωθεί εδώ πως οι περισσότεροι υποστηρικτές του ευρώ, εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αγνοούν τη βάρβαρη και συγχρόνως λανθασμένη πολιτική της λιτότητας που η γερμανική κυβέρνηση επιβάλλει στην ευρωζώνη. Μια στρατηγική λιτότητας που η κυρία Μέρκελ επιβάλλει παρ' όλη την ύφεση. Ως γνωστόν, αυτή η κατάσταση οδηγεί στη μαζική ανεργία, στον ακροδεξιό εθνολαϊκισμό και στην ευρωφοβία. Ούτε αγνοούν οι έλληνες πολίτες πως η Γερμανία, με το βουνό των πλεονασμάτων που έχει, κερδίζει πολύ περισσότερα από ό,τι δίνει σαν βοήθεια στις λιγότερο ανταγωνιστικές οικονομίες της ευρωζωνικής περιφέρειας. Παρόλα αυτά, οι οπαδοί της συνέχισης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας επιμένουν πως μεταξύ δύο κακών, η επιστροφή στην δραχμή θα είναι η χειρότερη. Γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε πληθωρισμό, στην παραπέρα καταστροφική μείωση μισθών και συντάξεων, καθώς και στην εκτίναξη των ανισοτήτων μεταξύ φτωχών και πλουσίων - κυρίως πλούσιων που κατόρθωσαν να στείλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Αυτοί που υποστηρίζουν την επιστροφή στην δραχμή δεν έχουν ποτέ εξηγήσει με σοβαρό, πειστικό τρόπο πώς θα ξεπεραστεί μια τέτοια ζοφερή κατάσταση. Ούτε μας έχουν πει πώς, στο γεωπολιτικό χώρο, μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη ραγδαία αναπτυσσόμενη (οικονομικά και στρατιωτικά) Τουρκία του Ερντογάν που δεν φαίνεται να έχει φιλειρηνικές προθέσεις έναντι της χώρας μας.

Η διάσπαση

Υπάρχει λύση στο αδιέξοδο; Μόνο μια καθαρή ρήξη μεταξύ πρωθυπουργού και των οπαδών της δραχμής μπορεί να απελευθερώσει τον Αλέξη Τσίπρα από τις υπονομευτικές πρακτικές των αντιπάλων του - πρακτικές που σήμερα έχουν οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην ακινησία, στην πλήρη ασυνεννοησία και στο οργανωτικό χάος. Σίγουρα πολλοί θα υποστηρίξουν πως παρ' όλες τις διαφορές που υπάρχουν, όπως κάθε πλουραλιστικό κόμμα, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς μια διάσπαση. Αυτό θα ήταν δυνατό αν οι διαφορές των δύο πλευρών δεν ήταν τόσο αντιθετικές και τόσο καθοριστικές στον αν η χώρα θα συνεχίσει ή όχι την ευρωπαϊκή πορεία της. Βέβαια, μια τέτοια εξέλιξη για ευνόητους λόγους δεν μπορεί να επιτευχθεί σήμερα. Μπορεί όμως να είναι δυνατή αργότερα, για παράδειγμα με εκλογές στους επόμενους μήνες στη βάση λίστας που θα αποκλείει τους σκληροπυρηνικούς της αριστερής πλατφόρμας καθώς και τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ. Προφανώς η πρόταση για μια ακόμα εκλογή σε περίοδο κρίσης δεν είναι ούτε δημοφιλής ούτε ανέξοδη. Θα ξεκαθαρίσει όμως μια κατάσταση που αυτή την στιγμή υπονομεύει το μέλλον της χώρας. Σε μια τέτοια κίνηση δεν υπάρχει αμφιβολία πως η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα προτιμήσει τον Τσίπρα από τον Λαφαζάνη και το ευρώ από την δραχμή.
Τελειώνοντας, δεν είναι βέβαια σίγουρο πως ο πρωθυπουργός θα θελήσει να προχωρήσει στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όμως το επιχειρήσει και αν πετύχει, σίγουρα θα γίνει ο κύριος παίκτης στην ελληνική πολιτική αρένα στα χρόνια που έρχονται.

Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ στις 29/5/2015

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση