Η νέα ΕΡΤ κι ο ενάρετος Κρατισμός

  • Εκτύπωση

Στις 11 Ιουνίου 2013 με το 'σπασμωδικό' μαύρο στις οθόνες και την πρωτοφανή στα Ευρωπαικά χρονικά διάλυση της ΕΡΤ η συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ 'πέτυχε' προσωρινά δύο πράγματα α) Ξεφορτώθηκε ένα ενοχλητικό χώρο δημοσίο διαλόγου που παρόλο τον έρποντα κομματισμό στην κορυφή διατηρούσε πολλές πλευρές αξιοπρεπούς ενημέρωσης και κοινωνικής δράσης β) Ολοκλήρωσε της 25ετή διαδικασία ανεξέλεγκτης πλήρους ιδιωτικοποίησης του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου προς όφελος των ιδιωτών της ενημέρωσης που συνιστούσαν το 'Γενικό Επιτελείο' του ιδιότυπου ελληνικού νεοφιλελεύθερου κρατισμού.
Η ΕΡΤ ήδη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1990-93 ήταν και παρέμεινε το δευτερεύον αποκούμπι των εκάστοτε κυβερνήσεων που την χρησιμοποιούσαν κυρίως ως δοχείο απασχόλησης κεντρικών στελεχών και των συγγενών διαφόρων υπουργών και μόνο κατ' εξαίρεση ως μια κρίσιμη δημόσια υπηρεσία με τεράστια σημασία για την ίδια την Δημοκρατία, την οικονομία αλλά και την ισορροπημένη καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη. Γι'αυτό άλλωστε και η ΕΡΤ από το πλήρες και αποκλειστικό ραδιοτηλεοπτικό μονοπώλιο- που έσπασε τον Ιούνιο του 1987 με τη λειτουργία του δημοτικού ραδιοσταθμού ΑΘΗΝΑ 984 FM και την δράση της ομάδας πολιτών 'ΚΑΝΑΛΙ 15' του Ρούσσου Κούνδουρου- πέρασε διαμέσου της πληθωρικής και ορμητικής εισβολής των ιδιωτικών ΜΜΕ, εντελώς απροστάτευτη και υποβαθμισμένη σε πρωτοφανώς χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης του 10% την στιγμή που όλες οι ευρωπαικές δημόσιες ρ/τ κινούνται στο 20 έως και 40% της τηλεθέασης και ακροαματικότητας (BBC, France Television κα)
Η υπολειτουργία και το 'ξεδόντιασμα' του υποτιθέμενου ανεξάρτητου ρυθμιστή ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) ολοκλήρωσε γρήγορα την απόλυτη κυριαρχία των ιδιωτικών ΜΜΕ. Κανένας όμως απ΄τους ενδιάμεσους πρωθυπουργούς δεν είχε το πραξικοπηματικό 'θάρρος' του Αντώνη Σαμαρά για να την διαλύσει και να ολοκληρώσει έτσι το επιδιωκόμενο μοντέλο. Που ήταν σαφές. Όλο ιδιώτες, ελάχιστο κράτος στον τομέα των ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών ενός τομέα που αποτελεί την δίδυμη καρδιά της ψηφιακής επανάστασης και των τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στις σύγχρονες Οικονομίες της Γνώσης (βλέπε πρόγραμμα Ευρώπη 2020).
Η ΕΡΤ παρέμενε το αποπαίδι του κομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με περιοδικές μικρές περιόδους ανθησης. Έως ότου μια Παρασκευή βράδυ στην Ταβέρνα του Βασίλη στην Κηφισιά ο κ Σαμαράς τον Μάιο του 2013 με τις πιεστικές συμβουλές το λιγότερο δύο ακροδεξιάς προέλευσης συμβούλων του πήρε την μεγάλη απόφαση. Ολική Διάλυση της ΕΡΤ. Σε μια πρωτοφανή 'αυτοκαταστροφικού' τύπου και λατινοαμερικανικού χαρακτήρα ενέργεια (μόνο στην Αργεντινή της δεκαετίας του '90 έγιναν τέτοιες άγριες ιδιωτικοποιήσεις) μετέστρεψε εν μια νυκτί το Ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό πεδίο στην πιο ιδιωτικοποιημένη μορφή παγκοσμίως μπροστά ακόμη και από το ιστορικά ιδιωτικοποιημένο μοντέλο των ΗΠΑ που κυριαρχείται από τα τρία μεγάλα ιδιωτικά δίκτυα CBS-ABS-NBC και τα δεκάδες καλωδιακά. ΗΠΑ που διατηρούν παρόλ' αυτά το αξιοπρεπές δημοσιο κανάλι PBS.
Κατά βάθος όμως δεν ήταν καθόλου μια τυχαία και άσκεπτη απόφαση. Για δύο λόγους. Στην ΕΡΤ ο κ Σαμαράς εφήρμοσε για πρώτη φορά στα άκρα την τακτική Β. Βενιζέλου που συνίσταται στην «Στρατηγική του 30%». Συμμαχία με την ηγεμονική γερμανική τάση του Βορρά της ευρωζώνης και στήριξη των πιο ευνοημένων Ελλήνων μαζί με τους κομματικούς φίλους. Το υπόλοιπο 70% είτε στον γκρεμό είτε στην αδιαφορία. Άσχετα από την αξιολόγηση έργου, την κοινωνική συνεισφορά και την κοινωνική δικαιοσύνη, συλλογικά και ατομικά.
Δεν ήταν μόνο η αδιέξοδη οικονομική λογική των Μνημονίων αλλά και η διαστροφική ταξικότητα της εφαρμογής του που οδήγησε στην εκλογική αποτυχία την 25η Ιανουαρίου 2015 τη συγκυβέρνηση με τα ποσοστά των δύο πρώην εταίρων να αθροίζονται ακριβώς στη βάση της 'Στρατηγικής του 30%'.
Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες πείσθηκαν τελειωτικά με το 'μαύρο' της 11/6/2013 για το ποιόν του colpo grosso της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Μια ημέρα μετά οι δημοσκοπήσεις κατέγραψαν άμεση πτώση 3% της ΝΔ που έγιναν 9-10% τους επομενους μήνες. Η αντίσταση των περισσότερων εργαζομένων της ΕΡΤ πρώτα στο Ραδιομέγαρο και μετά διαμέσου της ΕΡΤopen, της ΕΡΤ 3 και των Περιφερειακών Σταθμών απέδειξε ότι η ΕΡΤ δεν ήταν μόνο οι κομματικές διοικήσεις αλλά κάτι πολύ περισσότερο που η Ελληνική κοινωνία είχε περισσότερο από ποτέ ανάγκη. Το άχρωμο, υποτονικό, κομματικό μόρφωμα της ΔΤ/ΝΕΡΙΤ παραπεταμένο από τους τηλεθεατές και την ίδια την συγκυβέρνηση, γιομάτο ενοχικά σύνδρομα ολοκλήρωσε την παταγώδη αποτυχία στον κρίσιμο, συμβολικά και πρακτικά, τομέα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Τα ιδιωτικά κανάλια όμως έγιναν οι απόλυτοι κυρίαρχοι στο κρίσιμο χώρο της επικοινωνίας με την χώρα δίπλα από τον γκρεμό. Αλλά η περίπτωση της ΕΡΤ έχει σημασία και για ένα άλλο λόγο που την ξεπερνά κατά πολύ. Η ΕΡΤ αποτελεί μικρογραφία των προβλημάτων και των δομικών ρυθμίσεων της συνολικής Ελληνικής κοινωνίας και κατά τη νεομαρξιστική ορολογία του 'Ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού'. Πολλοί – πάρα πολλοί – 'καθιερωμένοι' από τα ιδωτικά ΜΜΕ αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί είτε από την κεντροδεξιά (Κυρ. Μητσοτάκης, Στ. Μάνος κα) είτε από την κεντροαριστερά εκσυγχρονιστικού τύπου είτε από το Ποτάμι και όλοι σχεδον οι πρώην κυβερνητικοί ισχυρίζονται ότι το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι ο «έρπων Κρατισμός», ενώ πολλοί φτάνουν να μιλούν για «Κρατισμό Σοβιετικού τύπου» (άπειρα άρθρα σε 'Καθημερινή', 'Νέα', 'Βήμα' κλπ).
Στην περίπτωση της ΕΡΤ και του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου η πραγματικότητα αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την πλήρη διάλυση του κράτους και της κρατικής παρέμβασης, την απόλυτη κυριαρχία των ιδιωτικών επιχειρήσεων ΜΜΕ και της αγοράς 'αμερικανικού τύπου' και απολύτως ούτε ίχνος σοβιετικού κρατισμού. Πρόκειται για το απόλυτο 'νεοφιλελεύθερο' μοντέλο που δεν υπάρχει σε απολύτως καμμία Ευρωπαική χώρα της ΕΕ που έχουν όλες πανίσχυρες Δημόσιες Ρ/Τ. Προκειται επίσης για μια πρωτοφανή ιδεολογική τύφλωση και αδιαφορία για τα γεγονότα που δεν ταιριάζουν πλέον με το κυρίαρχο ιδίωμα των τελευταίων 20 χρόνων.
Είναι διπλό κρίμα όταν το επιχείρημα μάλιστα συνδυάζεται με καταφανείς ανακρίβειες που είναι άφθονες στην υπόθεση ΕΡΤ. Ο Στ. Μάνος παρότι δηλωμένα νεοφιλελεύθερος ήταν πάντοτε ένας έντιμος πραγματιστής με σημαντικό έργο σε τομείς που δεν έχουν σχέση με την ιδελογία του (πχ πολεοδομία). Ανοιχτά υπέρμαχος της διάλυσης της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013 για να αποδείξει το 'φαγοπότι' έγραψε ότι το BBC παράγει πολλαπλάσιο έργο από την ΕΡΤ με μόνο '800 εργαζόμενους' το. Επειδή τον γνώριζα και τον είχα καλέσει στις εκπομπές μου στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση στην ΕΡΤ του έστειλα ένα λεπτομερές ηλεκτρονικό μήνυμα και ένα δεύτερο στη σελίδα του στο FB (που στην ανάρτησή του είχε 200 like) εξηγώντας του ότι οι εργαζόμενοι στο BBC ήταν 24.620 χιλιάδες και όχι 800. Ότι η ΕΡΤ ήταν λίγο κάτω από τον μέσο όρο των Ευρωπαικών δημόσιων Ρ/Τ αναφορικά με την αναλογία εργαζομένων στον πληθυσμό και το ύψος του ανταποδοτικού τέλους. Ότι είχε προβλήματα αλλά όχι αυτά που έλεγε εκείνος. Ότι μερικές υπηρεσίες της ΕΡΤ είχαν μεγαλύτερη παραγωγικότητα από τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα. Ότι το Κέντρο Ενημέρωσης Επικοινωνίας της ΕΡΤ (ΚΕΕΠ) που ήξερα από πρώτο χέρι με τρεις εργαζόμενους εξυπηρετούσε 5 χιλιάδες κλήσεις τηλεθεατών τον μήνα (παράπονα, πληροφορίες), δίνοντας επιπλέον πληροφορίες για όλους τους δημόσιους οργανισμούς για δέκα ώρες καθημερινά και σε συνδυασμό με το Ευρωπαικό Κέντρο Πληροφόρησης (Europe Direct) της ΕΡΤ όχι μόνο είχε κερδίσει σε ανταγωνιστική διαδικασία 150 χιλ ευρώ προς όφελος της εταιρείας αλλά είχε κερδίσει βραβείο σε πανευρωπαικό διαγωνισμό της Ευρ. Επιτροπής. Ότι η σκηνοθέτης Βάσια Χατζηγιαννάκη μόνη της μαζί με έναν εικονολήπτη της ΕΡΤ έφτιαξε 36 μονόλεπτα τρέηλερ «Greece &You» που έπαιξε παγκοσμίως ο ΕΟΤ με κόστος 750 ευρώ μόνον οταν άλλα αντίστοιχα διαφημιστικά σποτ κόστιζαν 100 χιλ και άνω. Και άλλα πολλά.
Ο κ Μάνος δεν απάντησε ποτέ, λίγες ημέρες μετά επανέλαβε τα ίδια περί '800 του BBC (ευτυχώς στο FB υπήρξαν πολλά επικριτικά αλλά και έκπληκτα σχόλια για την απόσταση του 800 από τις 24.620 πραγματικούς εργαζομένους στο ΒΒC). Πως είναι δυνατόν τόσοι πολλοί άνθρωποι, μέλη της καθερωμένης 'ελίτ' της χώρας να λένε τόσες πολλές ανακρίβειες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα για ένα τόσο σημαντικό θέμα του δημόσιου βίου, όπως είναι η ύπαρξη της ΕΡΤ για την οποία οι Έλληνες πολίτες έχουν δώσει την τελευταία δεκαετία πάνω από 2 δις ευρώ σε ανταποδοτικά τέλη, επενδύοντας σε πάγιες ενσωματώσεις πάνω από 900 εκ ευρώ με πολλαπλάσια – και ανεκτίμητη – άυλη περιουσία σε ραδιοτηλεοπτικό υλικό; Με μόνη εξήγηση είναι ότι η ανεξέλεγκτη 'πνευματική ' κυριαρχία των ιδιωτικών ΜΜΕ έχει επιβάλλει μια στρεβλή δαρβινική επικράτηση ταιριαστών με αυτά και τα συμφεροντά τους απόψεων και μια αντίστοιχα στρεβλή ιεραρχία δημοσιότητας των προσώπων. Αυτοί που τελικά αναδείχθηκαν (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές) δεν είναι αναγκαστικά οι καλύτεροι αλλά εκτός λίγων εξαιρέσεων οι πιο ταιριαστοί. Έτσι μεγάλο μέρος της ελίτ έχει βυθιστεί σε μια μεγάλη σύγχυση και σε μεγάλη απόσταση από το 70% των πολιτών διαφόρων κοινωνικών τάξεων και κατηγοριών (μεσαία στρώματα, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, λαικά στρώματα) που βιώνουν μια εντελώς άλλλη πραγματικότητα, σαν να ζουν σε δύο διαφορετικές χώρες. Οι πρόσφατες εκλογές της 25 Ιανουαρίου έδωσαν μεγάλο πλήγμα στο ιδίωμα της απειλής του 'σοβιετικού κρατισμού' αλλά είμαστε ακόμη στην αρχή μιας νέας πορείας. Η περίπτωση της ΕΡΤ αποδεικνύει ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η συντριβή του 'Κρατισμού' γενικά και καθετί δημόσιου ειδικά αλλά αντίθετα η αναβίωση και δημιουργία ενός ενάρετου Κρατισμού που θα στηρίξει τη χώρα και την παραγωγή για την έξοδο από την Κρίση. Είναι η συνδυασμένη αναγέννηση ενός πιο παραγωγικού και αξιοκρατικού Δημόσιου Τομέα -η ανασύσταση της ΕΡΤ είναι βασικό τμήμα του- με την παράλληλη ρύθμιση του ολιγαρχικού και ανεξέλεγκτου ιδιωτικού τομέα με σκοπό τη σταδιακή ριζική αποδυνάμωση του ιδιότυπου ελληνικού νεοφιλελεύθερου κρατισμού που κυριάρχησε στη χώρα τα τελευταία 25 χρόνια και την οδήγησε στην χρεωκοπία και τη μετατροπή της σε μια ημιαποικία χρέους των δανειστών της. Ελπίζουμε προσωρινά.


Ένα καλό νομοσχέδιο για την ΕΡΤ με πολλαπλή σημασία
Το Ν/Σ για την ανασύσταση της ΕΡΤ που κατέθεσε στη Βουλή ο Υπ. Επικρατείας Νίκος Παππάς και συζητείται αυτές της ημέρες στην αρμόδιο Επιτροπή της Βουλής είναι ένα κατά βάση καλό νομοσχέδιο που το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ο απίστευτα σημαντικός βασικός του στόχος. Η αναβίωση της ΕΡΤ με δικαιοσύνη, χωρίς ρεβανσισμούς, με ανοιχτές διαδικασίες και ετήσια μεταβατική περίοδο για να γίνει ομαλά, δημοκρατικά και νόμιμα η τόσο κρίσιμη εξισορρόπηση του Κράτους και των ιδιωτικών ΜΜΕ στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Που ανατράπηκε βιαια και σπασμωδικά με το 'μαύρο' της 11 Ιουνίου 2013. Η ταυτόχρονη ανακοίνωση του Υπουργείου για τις οφειλές των 24 εκ. για τα τέλη χρήσης των συχνοτήτων και η αναγγελία της πρώτης κανονικής ανταγωνιστικής διαδικασίας αδειοδότησης των ιδιωτικών καναλιών εισάγει τη χώρα εξίσου για πρώτη φορά στην κανονική Ευρωπαική πραγματικότητα στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Καλός Ευρωπαιστής δεν είναι εκείνος που το διακηρύττει φωναχτά αλλά δρα ως πονηρός 'Bon pour l'Orient' (ανατολίτικη διγλωσσία) όπως έκαναν οι 7 κυβερνήσεις από το 1990 που ανανένωναν συνεχώς τις 'προσωρινές άδειες λειτουργίας των καναλιών' αλλά εκείνος που παίρνει πρακτικά μέτρα για την εφαρμογή στην χώρα των καλών πλευρών του ευρωπαικού κεκτημένου και της νομοθεσίας.
Με την αναμενόμενη ανασύσταση της ΕΡΤ τέλος δίνεται μία σπάνια και μοναδική ευκαιρία σους εργαζόμενους της ΕΡΤ όχι μόνον να ανακτήσουν τις θέσεις εργασίας τους σε ένα περιβάλλον με 27% ανεργία αλλά και για να αποδείξουν ότι η παλιά ΕΡΤ δεν ήταν μόνον οι εκάστοτε διοικήσεις και οι καθε λογής ειδικοί σύμβουλοι αλλά ένα ζωντανό παραγωγικό δυναμικό ταγμένο στην προώθηση του δημοσίου συμφέροντος. Το απέδειξαν με την ελεύθερη αυτοδιαζειριζόμενη ΕΡΤ αλλά πρέπει να το αποδείξουν διπλά από εδώ κι εμπρός. Μέσα από την αμερόληπτη και δυναμικά σύγχρονη δημοσιογραφία χωρίς εξαρτήσεις και την ποιοτική ραδιοτηλεοπτική και ψηφιακή παραγωγή στη βάση της αντικειμενική αξιολόγησης και της επίτευξης στόχων. Επίσης μέσα σε λογικό χρόνο πρέπει να επιδιώξουν και να επιτύχουν τα μέσα επίπεδα τηλεθέασης/ακρόασης των ευρωπαικών ομολόγων τους, να τριπλασιάσουν την παραγωγικότητα τους και να πείσουν τους Έλληνες πολίτες που τους χρηματοδοτούν ότι τα περίπου 60 εκ του ετήσιου μισθολογίου παράγουν ουσιαστικό έργο δεκαπλάσιας αποτίμησης σε άυλα και υλικά δημόσια αγαθά και υπηρεσίες που κανένα ιδιωτικό κανάλι δεν μπορεί να παράξει.
Γιατί η νεα ΕΡΤ και οι εργαζόμενοι σε αυτήν κρατώντας τις παληές καλές πλευρές τους, διορθώνοντας τις αδυναμίες τους και πολλαπλασιάζοντας τις νέες ευκαιρίες και στη βάση και της οδυνηρά καυτής εμπειρίας του 'μαύρου' μπορούν να κάνουν την ΕΡΤ αφετηρία εκκίνησης μιας νέας ριζικής αλλαγής που χρειάζεται σήμερα, περισσότερο απο ποτέ η Ελληνική κοινωνία. Ένα είδος 'Γενικού Επιτελείου' στην προώθηση ενός δυναμικού Δημόσιου Πανεθνικού Διαλόγου με όλες τις Απόψεις για το μέλλον της χώρας αλλά και το πρόσφατο παρελθόν. 'Γενικό Επιτελείο' συντονισμού στην οργάνωση της καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης και την Κοινωνική Ευθύνη, ενάντια στον αποκλεισμό και τον ρατσισμο, με το άνοιγμα στην κοινωνία των Πολιτών. 'Γενικό επιτελείο' στην Παραγωγική Ανασυγκρότηση της χώρας με την ανάδειξη της καινοτομικής και κοινωνικής επιχειρηματικότητας αλλά και τον οικονομικό διάλογο για τη διάσωση των χιλιάδων επιχειρήσεων που είναι στριμωγμένες από την υπερφορολόγηση και την τραπεζική μέγγενη. Γενικό επιτελείο επίσης για τη στήριξη και προώθηση του Πολιτισμού σε ολόκληρη τη χώρα (η παλιά ΕΡΤ στηριζε 700 θέατρα, μουσεία, συλλόγους, πρωτοβουλίες κάθε χρόνο). Η νέα ΕΡΤ πρέπει να γίνει ο καταλύτης και όλων των νέων πρωτοβουλιών της νεολαίας που πασχίζει να εκφραστεί σε συνθήκες κρίσης. Και πριν απ' όλα να κάνει καλά τη βασική δουλειά της που είναι να παρέχει καλές, σωστές και αξιόπιστες ειδήσεις, ενημέρωση και ψυχαγωγία σε όλους, μα όλους, τους Έλληνες πολίτες. Ποιοτικά και οικονομικά με πλήρη συναίσθηση των δύσκολων στιγμών για τη χώρα.
Ως εργαζόμενος της ΕΡΤ από το 1997, που δεν προσλήφθηκα από κάποιο κομματικό ρουσφέτι αλλά ύστερα από πρόσκληση της Γεν. Διεύθυνσης Ενημέρωσης να μεταφέρω την ραδιοφωνική μου εκπομπή 'Ασκώ τα Δικαιώματά μου', από τον ΑΘΗΝΑ 984 στην ΕΡΑ (μεταδιδόταν εκεί ήδη από το 1987) έχοντας ήδη δουλέψει ως δημοσιογράφος στον ιδιωτικό τομέα από το 1984 (Οικονομικός Ταχυδρόμος) πιστεύω ακράδαντα ότι η νέα ΕΡΤ μπορεί να κάνει την μεγάλη διαφορά και να γίνει μια υποδειγματική δημόσια υπηρεσία. Γνωρίζοντας τους ανθρώπους της ΕΡΤ βρήκα πολλές νησίδες ποιότητας σε όλες τις ειδικότητες (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί). Εάν το Κοινοβούλιο ψηφίσει την ανασύσταση της ΕΡΤ η ευκαιρία θα είναι μεγάλη και δεν θα αφορά μόνο την ΕΡΤ. Θα αφορά ολόκληρη τη χώρα. Δηλαδή, μάλλον. Το ελπίζω.

Περικλής Βασιλόπουλος
Δημοσιογράφος. Παρουσιαστής ραδιοφωνικής εκπομπής 'Ασκώ τα Δικαιώματά μου' ΕΡΑ (1997-2013), τηλεοπτικών εκπομπών: ΠΟΛΙΤΗΣ 2000 (ΝΕΤ 1999-2002), ΕΥΡΩΠΗ 2013 (ΕΤ1 2006-09). Υπεύθυνος Κοινωνικής Ευθύνης ΕΡΤ/ ΚΕΕΠ. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.