Πέμπτη, 28 Μάρτιος 2024

Ξαναδιαβάζοντας Γιάννη Στουρνάρα

Καθώς ο αχός από την διαχείριση της συνεχιζόμενης πανδημίας του κορωνοϊού «καταπίνει» οτιδήποτε άλλο, οι τοποθετήσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα – στην Ετήσια Γενική Συνέλευση της ΤτΕ, που παραδοσιακά μπαίνει στο μικροσκόπιο ως η πλέον προβεβλημένη ευκαιρία να δούμε τι διαφαίνεται στην κρυστάλλινη σφαίρα για το αύριο της οικονομίας – δεν προσέχθηκαν όσο θάπρεπε/θ' άξιζε. Περισσότερη προσοχή δόθηκε στην πρόβλεψη για ρυθμό ανάπτυξης 4,2% για φέτος (συν 4,6% για το 2022), παρ' ό,τι στις προειδοποιήσεις που περιλάμβανε η Έκθεση Στουρνάρα και οι συστάσεις πολιτικής. Δεν θα 'πρεπε: ενώ όλοι βολοδέρνουμε με αποφάσεις (και μη-αποφάσεις, και υπερεποικοινωνία) για την πανδημία, η προοπτική να ξεφύγει η επόμενη μέρα απειλεί με βαρύτερα προβλήματα. Οικονομικά, αλλά και κοινωνικής συνοχής – σε μια κοινωνία με ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη.
Θέλει, λοιπόν, ξαναδιάβασμα η Έκθεση Στουρνάρα. Από την αρχική-αρχική επισήμανση ότι οι ίδιες οι προβλέψεις της ενέχουν αβεβαιότητα (ιδίως εκείνη για ανάκαμψη «εμφανή» στο β' 6μηνο του 2021) ανάλογα με την εξέλιξη των εμβολιασμών – και την πορεία του τουρισμού, επί του εδάφους και όχι εκ των εξαγγελιών, θα προσθέταμε. Όπως απαιτεί προσοχή το γεγονός ότι – κεντρικός τραπεζίτης – θεώρησε αναγκαίο, δίπλα στις αναφορές για την δημοσιονομική ισορροπία (πρωτογενές έλλειμμα 5,5% του ΑΕΠ για φέτος, μετά το 7% για το 2020, χάρις στο οποίο είχαμε ύφεση «αρκετά χαμηλότερη του 10%») και στον υπολογισμό του χρέους στο 205% του ΑΕΠ, να έχει την επισήμανση για αύξηση των πτωχεύσεων επιχειρήσεων, για αύξηση της ανεργίας, για επίταση των ανισοτήτων και αύξηση της φτώχειας. Όταν – κεντρικός τραπεζίτης – θεωρεί απαραίτητο να μετέρχεται αυτήν την γλώσσα, και μάλιστα στην έως τώρα ασηπτική Ευρωζώνη, σημαίνει ότι «κάτι» βλέπει στον ορίζοντα.
Έτσι, δίπλα σε θέσεις γύρω από τα «κόκκινα δάνεια» των τραπεζών, την επαναφορά της συζήτησης περί Bad Bank (δίπλα στον «Ηρακλή-2») και τις αιχμηρές αναφορές στην ανάγκη ενίσχυσης της κεφαλαιακής βάσης των τραπεζών, ή πάλι την επαναφορά της συζήτησης για «κουλτούρα πληρωμής υποχρεώσεων», βρίσκει κανείς συστάσεις για εφαρμογή ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, για δίχτυ προστασίας στους εργαζόμενους μη-βιώσιμων επιχειρήσεων, για φορολογική μεταρρύθμιση με έμφαση στην (προσέξτε πάλι: κεντρικός τραπεζίτης ομιλεί...) δικαιότερη κατανομή των βαρών.
Το κυριότερο, όμως, για μας αποτελούσε η έκκληση Στουρνάρα για διατήρηση των μέτρων στήριξης – τόσο νομισματικών, όσο και δημοσιονομικών – ώστε η ύφεση που περνάμε να μην μετατραπεί σε μακροχρόνια βύθιση. Κατά κάποιον τρόπο, εδώ ο Γ. Στουρνάρας έρχεται με έκκληση και προς τις Ευρωπαϊκές αρχές (μη-άρση του παγώματος του Συμφώνου Σταθερότητας και το 2022) αλλά και στο εσωτερικό να μην υπάρξει απότομη απόσυρση των μέτρων στήριξης, πράγμα που θα οδηγούσε σε ντόμινο χρεοκοπιών και επικίνδυνες καταστάσεις. Αυτός άλλωστε είναι ο πυρήνας της συνέντευξης Στουρνάρα στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ: «Έχει πολύ μεγάλη σημασία η σταδιακή και προσεκτική απόσυρση των μέτρων στήριξης. Αν είναι ξαφνική, τότε θα έχουμε σίγουρα μια σειρά μεγάλων χρεωκοπιών και εκτίναξη των NPLs. Και στην Ελλάδα, και αλλού. Αυτό δεν πρέπει να γίνει με τίποτε». Δεν αποτελεί μοναδικότητα στην Ευρωζώνη αυτή η διάγνωση/προβολή Γ. Στουρνάρα. και η Κριστίν Λαγκάρντ, ως ΕΚΤ, έχει καταθέσει ανάλογες επισημάνσεις-εκκλήσεις. Όμως στην Ελλάδα της άνοιξης 2021, η γλώσσα αυτή αξίζει να καταγραφεί ιδιαίτερα.

*Δημοσιεύτηκε στην economia.gr  στις 7/4/2021.

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση