e-library
Εβδομαδιαία Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη Ιδεών
|
Το εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο e-library αναρτάται στη σελίδα της Ένωσης Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο facebook. Μπορείτε εδώ να κάνετε like ώστε να βλέπετε τις τρέχουσες δημοσιεύσεις και να ενημερώσετε τους φίλους σας.
|
Για τον Κώστα Σημίτη
Νίκος Μουζέλης: Μοιραστήκαμε ανησυχίες αλλά και ανέμελες στιγμές
Γνώρισα τον Κώστα Σημίτη στις αρχές του 1960 και έκτοτε μείναμε φίλοι για εξήντα χρόνια. Συναντηθήκαμε στο LSE, όπου ήμαστε και οι δύο μεταπτυχιακοί φοιτητές. Αμέσως με κέρδισε η ευθύβολη σκέψη του σε ένα σεμινάριο Κοινωνιολογίας και Ανάπτυξης. Είχε ξεκινήσει μία δεκαετία που έμελλε να είναι εκρηκτική και ανατρεπτική στον αγγλοσαξονικό κόσμο, στη Γαλλία και αλλού – πρωτοποριακά ρεύματα, κινήματα δικαιωμάτων των πολιτών, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, πολιτιστική επανάσταση, τολμηρά βήματα προς την κατεύθυνση μιας πιο ελεύθερης και επιτρεπτικής κοινωνίας. Σε αυτό το κλίμα μάς συνέδεσαν με τον Κώστα Σημίτη, και μια ομάδα φίλων ανάμεσα στους οποίους ο Γιώργος Κριμπάς, ο Τάκης Θωμόπουλος, ο Νίκος Γκαργκάνας, ο Σπήλιος Παπασπηλιόπουλος και άλλοι, οι αρχές της σοσιαλδημοκρατίας που είχαν αρχίσει από το 1945 και είχαν καταφέρει μια σχετική ισορροπία μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας... Ο Σημίτης υπήρξε ένας βαθιά αντιλαϊκιστής πολιτικός σε αντίθεση με τον προκάτοχό του. Συνέδεσε το όνομά του με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, καταφέρνοντας την ιστορικής εμβέλειας ένταξή μας στην ΟΝΕ. (Το πλήρες κείμενο του Νίκου Μουζέλη περιλαμβάνεται στην ειδική συλλεκτική έκδοση του "Βήματος" – 12/1 για τον πρώην πρωθυπουργό).
Περικλής Βασιλόπουλος: Με τον Κώστα Σημίτη συναντήθηκα τον Ιούλιο 1987, στην εκπομπή «Ασκώ τα Δικαιώματα μου» στον ΑΘΗΝΑ 9.84 όταν ‘έσπασε’ το εμπάργκο που είχε επιβάλλει ο τότε Πρωθυπουργός Α. Γ. Παπανδρέου για την μη παρουσία των στελεχών του Πασόκ στον νεοσύστατο Δημοτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό και μου μίλησε για το σχέδιο προώθησης του Εκσυγχρονισμού στην χώρα - που ακόμα εκκρεμεί σε πολλά επίπεδα, παρότι ο νυν Πρωθυπουργός τον υιοθέτησε ως κεντρικό σύνθημα στις πρόσφατες εκλογές - που θα έφερνε την Ελλάδα στην πρωτοπορία της Ευρώπης… Θεωρώ εξίσου σημαντικά α) την ίδρυση τού Συνηγόρου του Πολίτη και την προώθηση των Ανεξάρτητων Αρχών (που τώρα υποφέρουν και υποβαθμίζονται) και β) το γεγονός ότι ήταν ο μόνος ίσως πρωθυπουργός που χρόνια πριν αναλάβει είχε σαφή πολιτική-ιδεολογική κατεύθυνση δηλ. την ανανεωμένη σοσιαλδημοκρατία και τον λεγόμενο Τρίτο Δρόμο… Προσπάθησε σκληρά, πέτυχε πολλά για την χώρα αλλά ο Εκσυγχρονισμός έμεινε στην μέση και μετά 6 χρόνια ήλθε η χρεωκοπία. Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 5/1). "Ο Κώστας Σημίτης στην τελευταία επίγεια κατοικία του. Έφυγε πλήρης ημερών και πλήρης Έργου για την Δημοκρατία και την Χώρα μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη. Το ισοζύγιο του έργου του ως Πρωθυπουργός, Υπουργός, αγωνιστής της Δημοκρατίας και Διανοούμενος είναι στην τελική στάθμιση (επιτυχίες-ελλείψεις) απολύτως θετικό!". Δείτε επίσης εδώ την ανάρτηση (fb, 9/1).
Θάλεια Δραγώνα: Ο άνθρωπος των ανοιχτών οριζόντων
Λίγη ώρα από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ο θάνατος του Κώστα Σημίτη, ο ηλεκτρονικός και έντυπος Τύπος κατακλύστηκε από άρθρα αποτίμησης του προσώπου και του έργου του. Τα περισσότερα διθυραμβικά. Δεν είναι λίγο να θεωρείσαι ένας από τους σημαντικότερους πρωθυπουργούς του 20ού αιώνα. Κάποια κείμενα κριτικά, θυμωμένα, μειωτικά, εμφανίστηκαν κυρίως στα τοξικά κοινωνικά μέσα. Για άλλη μια φορά οι αντιδράσεις αποκαλύπτουν ότι ο Σημίτης αντιπροσώπευε την επιτομή της διχασμένης Ελλάδας, από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους έως σήμερα, στην πολιτική και την άσκησή της, στον πολιτικό πολιτισμό, και στην κουλτούρα ανεξαρτήτως κομματικού χώρου. Από τη μια μεριά η βαθιά δημοκρατική συνείδηση, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός, η αποδοχή των διαφορετικών ταυτοτήτων, η προάσπιση των δικαιωμάτων, η σημασία των συναινέσεων στο εθνικό και διεθνές επίπεδο, η έμφαση στα θεσμικά αντίβαρα, η ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών, οι ανοιχτοί ορίζοντες. Από την άλλη ο λαϊκισμός, ο εύκολος «πατριωτισμός», ή ακόμη χειρότερα ο στείρος εθνικισμός, η φοβικότητα, η προάσπιση της μονολογικής ομοιογένειας και ο αποκλεισμός των άλλων, των διαφορετικών. Το 2004 όταν η μια Ελλάδα έδινε τη θέση της στην άλλη, ένιωσα σαν ένα λάστιχο που το είχες τραβήξει και ξαφνικά το άφησες και συρρικνώθηκε στο κανονικό του μέγεθος. Δείτε εδώ το άρθρο ("Νέα", 11/1).
Νίκος Γιαννής: Ο Κώστας Σημίτης και η κοινωνία πολιτών
Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ένας αξιόλογος «γεφυροποιός» των δύο αυτών εκφάνσεων της πολιτικής, εξουσία και κοινωνία, πολιτεία και κοινωνία πολιτών, κράτος και εθελοντισμός. Πιθανότατα, μεταξύ των Ελλήνων Πρωθυπουργών της μεταπολίτευσης, ήταν ο λιγότερο «συγκρουσιακός» και «ακομπλεξάριστος» με την κοινωνία πολιτών, άρα εκείνος που ήταν πιο κοντά σε αυτήν, εκείνος που την ενέτασσε στην πολιτική του σκέψη, κατά την περίοδο της πολιτικής του επίδρασης και με βάση τα διακυβεύματα και το περιβάλλον της εποχής του (1996-2004). Αλλά και πάλι. Ήταν πολιτικός. «Καλά είναι όλα αυτά κύριε Γιαννή, η κοινωνία πολιτών, ο εθελοντισμός, οι ΜΚΟ, οι δωρεές, αλλά οι κοινωνίες σήμερα χρειάζονται πολιτική, δημόσιους προϋπολογισμούς και πολιτικές για να αντιμετωπίζονται τα μεγάλα προβλήματα που έχει ο κόσμος, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά», μου είπε, σε μια συνάντηση μιας ώρας στο γραφείο του στην οδό Ακαδημίας το 2006… Η φιλελεύθερη δημοκρατία, η κοινωνία πολιτών και η διεθνής ειρήνη, είναι αλληλένδετα, μαζί απειλούνται και μαζί θα τα υπερασπιστούμε. Η παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη, αποτελεί «διακομματική» πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Δείτε εδώ το άρθρο (koinoniapoliton.gr, 15/1).
|
Αντώνης Παπαγιαννίδης: 100 χρόνια οικονομικής ιστορίας – με το μικροσκόπιο της «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ»
Οι επετειακές εκδόσεις – και μάλιστα όταν επικαλούνται μακρές περιόδους, όπου ειδικά για τον εκδοτικό χώρο ασφαλώς είναι ο ένας αιώνας: και τι αιώνας όταν καλύπτει τον Μεσοπόλεμο, τον Πόλεμο/την Κατοχή/τον Εμφύλιο, την ανηφορική μεταπολεμική περίοδο, την δικτατορία, τις φάσεις της Μεταπολίτευσης με την ένταξη στην ΕΟΚ/ΕΕ/Ευρωζώνη, την ξεθεμελιωτική κρίση χρέους και ήδη την επαναφορά – ευλόγως προξενούν μιαν επιφυλακτικότητα. Η επιλογή που έκανε για τα δικά της 100χρονα η τωρινή εκδοτική εκδοχή της «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ» θέλησε να δώσει εντελώς διαφορετικό νόημα στην ιστορική διαδρομή του ενός αιώνα: Έδωσε βήμα έκφρασης στον Μιχάλη Ψαλιδόπουλο, τον κατεξοχήν ιστορικό της Ελληνικής οικονομίας με φόντο τις οικονομικές θεωρίες (αν η Ελλάδα δεν ήταν κάπως οριακή οικονομικά, πράγμα που την βόλεψε αρκετές φορές, θα είχε λειτουργήσει ως προβεβλημένο case study/πειραματόζωο εφαρμογής-και-παράκαμψης οικονομικών θεωριών, με την δυο έως τρεις φορές πορεία στο χείλος του γκρεμού) στον Τάσο Γιαννίτση για αντίστοιχη ξενάγηση στην εξέλιξη και τους μετασχηματισμούς της βιομηχανίας (που γνώρισε, στην δημόσια ζωή της χώρας, μια σχέση εν μέρει στοιχήματος, εν μέρει λαϊκής/πολιτικής αποστροφής). Δείτε εδώ το κείμενο (Οικονομική Επιθεώρηση, 13/1).
|
Παύλος Ελευθεριάδης: Τρία σφάλματα στην συνέντευξη της κ. Τελιαλιάν
Εύχομαι στην κ. Μάνια Τελαλιάν καλή επιτυχια στο έργο της στον ΟΑΣΕ. Οφείλω όμως να παρατηρήσω τρία βασικά νομικά σφάλματα στα οποία δυστυχώς υπέπεσε στην συνέντευξή της στην Καθημερινή… Το πρώτο σφάλμα είναι ότι ο ισχυρισμός της ότι "θέματα που αφορούν την κυριαρχία μας" δεν μπορούν να παραπεμφθούν σε διεθνές δικαστήριο. Αυτή είναι παντελώς ανυπόστατη άποψη. Όλα τα ζητήματα διεθνούς δικαίου μπορούν (και συχνά πρέπει) να παραπέμπονται στο δικαστήριο της Χάγης… Το δεύτερο σφάλμα είναι ή άποψή της ότι τυχόν συνυποσχετικό με την Τουρκία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών χρειάζεται κύρωση από την βουλή. Πρόκειται για παντελώς ανυπόστατο ισχυρισμό. Η Ελλάδα δεσμεύεται για τα ζητήματα αυτά από την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που έχει ήδη κυρωθεί από την βουλή - το ίδιο ισχύει για τον Χάρτη του ΟΗΕ… Το τρίτο σφάλμα είναι το πιο σημαντικό. Υπερασπίζεται την νομική θέση της Ελλάδας στο φιάσκο του Βουκουρεστίου και την ήττα από την Βόρεια Μακεδονία ενώπιον του δικαστηρίου της Χάγης, θεωρώντας την υπόθεση "δύσκολή" και ισχυριζόμενη ότι "η έκβαση μια υπόθεσης ενώπιον ενός δικακοδοτικού οργάνου δεν μπορεί ποτέ να προδικασθεί με απόλυτη βεβαιότητα". Δείτε εδώ την ανάρτηση (f, 7/1) και εδώ την συνέντευξη ("Καθημερινή", 7/1).
|
Βύρωνας Θεοδωρόπουλος: "Είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις κωμωδία όταν όλα γύρω σου είναι ιδεοληψίες, παραπληροφόρηση και αφηγήματα"(συνέντευξη: Αντώνης Παπαγιαννίδης, Κωνσταντίνος Τσαλακός)
Ποια η σημασία του χιούμορ στη ζωή μας; Και ποια η σχέση της stand-up κωμωδίας με τον πολιτικό λόγο και την κοινωνική κριτική; Θα κινδυνεύσει άραγε το χιούμορ στο μέλλον από τα συνεχή δράματα που περιβάλλουν τον κόσμο μας, την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης ή τον κατακερματισμό των αφηγημάτων και τη διάχυση της παραπληροφόρησης; Υπάρχουν όρια στην κωμωδία και, αν ναι, πώς αυτά μπορούν να περιγραφούν; Θα συνεχίσει το χιούμορ να είναι ανατρεπτικό τα επόμενα χρόνια και ποιον τρόπο σκέψης μπορούμε να αντλήσουμε ή να δανειστούμε από αυτό για να αναλύσουμε τον κόσμο; Η Οικονομική Επιθεώρηση ζήτησε από τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο, έναν από τους πιο ταλαντούχους stand-up comedians της γενιάς του, με παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και πέντε άλμπουμ/special στο ενεργητικό του, να απαντήσει στα πολλά και ενίοτε προκλητικά της ερωτήματα. "Ένα τελευταίο, για τα όρια: όλα έχουν τη θέση τους. Θα χαρακτηρίσεις με έναν επιθετικό προσδιορισμό έναν φίλο σου, για να το πω κομψά, όχι όμως τον δάσκαλο του παιδιού σου. Αυτό ισχύει ανάλογα με το είδος της κωμωδίας και το είδος του κοινού. Να πω και το άλλο: ποτέ δεν ρωτήθηκε ένας ποιητής αν υπάρχουν όρια στην ποίηση, ένας θεατρικός συγγραφέας αν υπάρχουν όρια στο δράμα, ένας δημοσιογράφος για τα όρια στη χυδαιότητα στη δημοσιογραφία. Γιατί λοιπόν να τίθεται το ζήτημα αν υπάρχει όριο στην κωμωδία, και ειδικά στη stand-up κωμωδία;". Δείτε εδώ την συνέντευξη ("Οικονομική Επιθεώρηση", 19/12/2024).
|
Vouliwatch/ Εβδομαδιαία ανασκόπηση κοινοβουλευτικού ελέγχου (7-13/1/12025)
Τα κυριότερα θέματα που έθιξαν τα κόμματα μέσα από τη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου αφορούσαν ζητήματα που είχαν τεθεί κατά το έτος 2024, όπως είναι η κατάσταση των υποδομών, ιδίως σε ότι αφορά τις μετακινήσεις των πολιτών, τα θέματα που αντιμετωπίζει το Σύστημα Υγείας, λόγω της υποστελέχωσης, αλλά και των υποδομών που δεν έχουν συντηρηθεί, αλλά και ζητήματα του αγροτικού κόσμου. Επίσης, τέθηκαν εκ νέου, η επαναφορά των δώρων στο δημόσιο τομέα, οι γυναικοκτονίες, τα εργατικά ατυχήματα που σε πολλές περιπτώσεις ήταν θανατηφόρα, αλλά και θέματα εξωτερικής πολιτικής για τη στάση της Ελλάδας στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και στη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Δείτε εδώ περισσότερα.
|
Εκδηλώσεις/ ανακοινώσεις
Το ΔΙΚΤΥΟ για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Κρίση των κυρίαρχων ιδεολογιών και απομάκρυνση των πολιτών από την πολιτική. Υπάρχει επιστροφή;» η οποία θα γίνει τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2025 στις 18:00 στο ξενοδοχείο Olympic Royal. Δείτε εδώ περισσότερα.
Δείτε εδώ το Πρόγραμμα του Συνεδρίου με θέμα: «Σπουδάζοντας, Διδάσκοντας, Μαθαίνοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ΙΙ» που θα διεξαχθεί στις 18-19 Ιανουαρίου 2025 στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ένα από τα θέματα που θα συζητηθούν (18/1/2025, 14:30, Πανεπιστήμιο Πειραιώς) είναι: «Η Ευρώπη των Νέων: Αξιοποιώντας τις Ευρωπαϊκές Ευκαιρίες για Προσωπική Εξέλιξη και τη διαμόρφωση του Μέλλοντος των Νέων στην ΕΕ». Ανάμεσα στους ομιλητές είναι ο Λευτέρης-Φοίβος Βασιλόπουλος.
Το Δ.Σ του Συλλόγου Φίλων Γενναδείου Βιβλιοθήκης διοργανώνει εκδήλωση με θέμα: «Ο δύσβατος δρόμος προς τη ‘Διαρκή Ειρήνη’ και το ευρωπαϊκό παράδειγμα» με ομιλητή τον Κωνσταντίνο Στεφάνου. Η εκδήλωση θα γίνει την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2025, στις 7:00 μ.μ. στο Αμφιθέατρο Cotsen Hall.
|
|