e-library

Εβδομαδιαία Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη Ιδεών

Το εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο e-library αναρτάται στη σελίδα της Ένωσης Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο facebook. Μπορείτε εδώ να κάνετε like ώστε να βλέπετε τις τρέχουσες δημοσιεύσεις και να ενημερώσετε τους φίλους σας. 

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Πρόεδρος/ Συντονιστής: Περικλής Βασιλόπουλος

Γενικός Γραμματέας: Αστέρης Χατζηπαραδείσης

Μέλη Δ.Σ: Ηλίας Μόσιαλος, Αντώνης Παπαγιαννίδης, Λίνα Παπαδοπούλου, Γιάννης Τασσόπουλος, Γρηγόρης Φαρμάκης, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Στέλλα Λαδή, Ειρήνη Περπερίδου, Οία Φέτση

Εκπρόσωπος Ομάδας νέων «Παρέμβαση 2030»: Λευτέρης - Φοίβος Βασιλόπουλος

Επίτιμος Πρόεδρος Δ.Σ: Νίκος Μουζέλης (Πρόεδροι Παρέμβασης: Νίκος Μουζέλης 1999-2023/ Λουκάς Τσούκαλης 1995-1999).

Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή: Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος, Καθηγητής ΕΚΠΑ, Στέλλα Λαδή, Καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου Queen Mary London, Αστέρης Χουλιάρας, Καθηγητής Παν. Πελοποννήσου, Σωτήρης Πετρόπουλος, Καθηγητής Παν. Πελοποννήσου, Γιώργος Ευαγγελόπουλος, Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, Ανδρέας Α. Παπανδρέου, Καθηγητής ΕΚΠΑ.
Επιτροπή Συμμετοχικών Θεσμών: Αλέξανδρος Γεωργιάδης – Μάριος Νόττας (Μέλη ΣΚΕ ΕΡΤ), Ειρήνη Περπερίδου (GEA), Λευτέρης-Φοίβος Βασιλόπουλος (Ομάδα νέων «Παρέμβαση 2030»).

Εκδηλώσεις/ Ανακοινώσεις

Δείτε σε ηλεκτρονική μορφή το συλλογικό έργο «Σύνταγμα: Ερμηνεία κατ’ άρθρο» (εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη) υπό την επιμέλεια των Καθηγητών Σπύρου Βλαχόπουλου, Ξενοφώντα Κοντιάδη και Γιάννη Τασσόπουλου (μέλος Δ.Σ της Παρέμβασης). Το έργο αποτελεί την πρώτη κατ’ άρθρον ερμηνεία του Συντάγματος μετά από την αναθεώρηση του 2019.

Το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής) διοργανώνει Ημερίδα με θέμα: "ΕΣΠΑ & Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας: Στόχοι – Επιτεύγματα – Προκλήσεις". Η εκδήλωση θα γίνει την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024, ώρα: 11:00-1400, στην ΕΣΗΕΑ (αίθουσα «Γεώργιος Καράντζας»). Δείτε εδώ το πρόγραμμα της Ημερίδας. 

Η διαΝΕΟσις διοργανώνει δημόσια συζήτηση με θέμα: «Από το 1974 στο αύριο: Πώς θα συνεχίσουμε ταχύτερα και καλύτερα;». Η εκδήλωση θα γίνει την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024 στις 18:00, στην Εθνική Πινακοθήκη (αμφιθέατρο «Ίδρυμα Ωνάση»). Δείτε εδώ το δελτίο τύπου.

Το Ίδρυμα Μποδοσάκη προχωρά σε κατάρτιση Σχεδίου Δράσης για την Κοινωνία των Πολιτών στην Ελλάδα, το οποίο έχει προκύψει από την ενσωμάτωση των ευρημάτων δημόσιας διαβούλευσης και θα παρουσιαστεί στις 27 Νοεμβρίου 2024 στο Μουσείο Μπενάκη υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Δείτε εδώ περισσότερα.

Ο Λευτέρης-Φοίβος Βασιλόπουλος συμμετείχε στην συζήτηση με τίτλο «Συμπερίληψη, Συμμετοχή, Προκλήσεις των Νέων στην Ε.Ε.» (15 Νοεμβρίου 2024) στο πλαίσιο του Ετήσιου Συνεδρίου Επαγγελματικής Κατάρτισης του ΕΛΣΕΚΕΚ. Στην ομιλία του μίλησε για την εμπειρία του ως υποψήφιος ευρωβουλευτής στη Γαλλία με το κόμμα Volt France κατά τη διάρκεια των σπουδών Erasmus που πραγματοποίησε στην Τουλούζη. Παράλληλα, έθιξε το ζήτημα του κοινού ορίου ηλικίας ψήφου στα 16 και υποψηφιότητας στα 18 για τις ευρωεκλογές σε όλη την Ε.Ε., αλλά και το αίτημα να είναι η πρακτική άσκηση των φοιτητών αμειβόμενη παντού στην Ευρώπη. Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία εδώ (από το 3:45΄ και μετά). 

Αντώνης Παπαγιαννίδης: Τραμπ (και Ευρώπη) με Κινεζική ματιά

Ασφαλώς οι πρώτες αντιδράσεις ήταν εκείνο που θα περιγράφαμε ως ήπιο σοκ. Γνωστή άλλωστε η ύπαρξη στον στενό κύκλο Τραμπ οπαδών μιας λογικής «China first» υπό την έννοια ότι βασικός αντίπαλος αν μη «εχθρός» θα πρέπει πλέον να είναι το Πεκίνο (Μάρκο Ρούμπιο, Μάϊκ Ουώλτς στις καίριες θέσεις ΥΠΕΞ και Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας , ως φάνηκε). Όμως, από πανεπιστημιακούς διεθνών σχέσεων μέχρι και ανθρώπους των think tanks, δεν υπήρξε έκπληξη/αναστάτωση ανάλογη εκείνης που είδαμε π.χ. στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ή στα Ευρωπαϊκά μας μήντια.Την επόμενη μέρα, ανοίγουμε την – ημιεπίσημη – China Daily, να δούμε πώς προσλαμβάνεται η εξέλιξη... Πάντως, ήδη την ημέρα της επικράτησης Τραμπ, οι Κινεζικές αρχές ανακοίνωναν μεγάλο πρόγραμμα στήριξης στις οικονομίες, ύψους 10 τρις γιουάν (1,4 τρις δολαρίων) σε 5ετή΄βάση προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα φαινόμενα κλονισμού της ισορροπίας των περιφερειών της χώρας λόγω του κλονισμού της αγοράς ακινήτων... Με πρόδηλη την προσπάθεια των δυο πλευρών να δηλώσουν ενώπιον της διεθνούς κοινότητας ότι οι δυο χώρες είναι ανταγωνιστές, όχι αντίπαλοι. Και ότι είναι εφικτή μια «ήπια μετάβαση»/smooth transition στην εποχή Τραμπ. Πάντως, δεν θα πλήξουμε! Δείτε εδώ το άρθρο (economia.gr, 19/11).

Παύλος Ελευθεριάδης: Μια απαραίτητη σύγκριση: «Παράδοξη Χώρα»

Το πολύ ενδιαφέρον και ιδιαίτερα σημαντικό βιβλίο του κ. Τάκη Σ. Παππά, Παράδοξη Χώρα (εκδόσεις Πατάκη, 2024) εξετάζει αναλυτικά την πορεία της Ελλάδας τα τελευταία πενήντα χρόνια σε σύγκριση με την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, χώρες αντίστοιχου μεγέθους, παρόμοιας πολιτικής παράδοσης και αντίστοιχης οικονομικής κατάστασης στην αρχή της εξεταζόμενης περιόδου… Όπως δείχνουν όλες οι έρευνες, το κύριο χαρακτηριστικό της κοινωνίας και οικονομίας στην Ελλάδα είναι η ευνοιοκρατία, η  πολιτική διαφθορά και ο φατριασμός, που εμποδίζουν την ένταξη της ελληνικής οικονομίας πλήρως στην Ευρωπαϊκή κοινή αγορά. Την έλλειψη τέτοιων θεσμών διαπίστωσαν οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ και της τρόικας την περίοδο της κρίσης και γι αυτό πρότειναν την δημιουργία πολλών νέων ανεξάρτητων αρχών (όπως π.χ. την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων που το εγχώριο πολιτικό σύστημα πολέμησε λυσσαλέα για να μην γίνει)… Όπως όμως δείχνει η «Παράδοξη Χώρα» η κατανόηση της σύγχρονης πολιτικής της Ελλάδας περνάει μόνο μέσα από την σύγκριση με άλλες χώρες και την καλύτερη κατανόηση του διεθνούς πλαισίου της ελληνικής πολιτικής και οικονομίας. Μόνο αν δούμε ξεκάθαρα τις διαφορές μας από τις άλλες χώρες της ΕΕ θα κατανοήσουμε γιατί είμαστε σήμερα ουραγοί. Δείτε εδώ το άρθρο (kreport.gr, 17/11).

Οι του κ. Σαμαρά περιπέτειες...

 Αντώνης Καραμπατζός: Με αφορμή μια διαγραφή

Η διαγραφή ενός πρώην πρωθυπουργού από το κόμμα του αποτελεί, εξ ορισμού, ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα, που επιτρέπει την εξαγωγή διαφόρων συμπερασμάτων…  Στο κυβερνών κόμμα δεν είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται ζήτημα σύγκρουσης μεταξύ νυν και πρώην πρωθυπουργού. Πρόκειται για ένα κόμμα με ισχυρό ένστικτο συλλογικής επιβίωσης, με αντιπαλότητες όμως που πηγαίνουν σε βάθος χρόνου και ανάγονται σε συγκρούσεις μεταξύ δυο-τριών οικογενειών… Η έντονη ανησυχία του κυβερνώντος κόμματος για την πλαγιοκόπησή του από τα δεξιά είναι πρόδηλη. Όπως και να έχει, η εμφανής πλέον πολιτική στροφή έχει και τα θετικά της, καθώς αφήνει πολιτικό κενό στο κέντρο, που δεν μπορεί να μείνει ανεκμετάλλευτο. Μία γενικότερη τώρα ματιά: Δυστυχώς, οι προσωπικές επιδιώξεις και η δίψα για προσκόλληση πάση θυσία στην εξουσία και τους μηχανισμούς νομής της κοστίζουν ακριβά σε μία χώρα. Συγχρόνως, υπονομεύουν την πολιτική σε αξιακό επίπεδο. Παρατηρεί κανείς πολιτικούς να συνάπτουν με μεγάλη ευκολία νέες πολιτικές συμμαχίες, να γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη πιστοί κάποιας άλλης πολιτικής οικογένειας, χωρίς να δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε πολιτικές θέσεις και ιδέες. Δείτε εδώ το κείμενο (fb, 17/11). 

Γρηγόρης Φαρμάκης: "Ένας νυν πρωθυπουργός, συγκρούεται με έναν πρώην και από πολιτικό σόι πρωθυπουργό του κόμματος του, ο οποίος είχε συγκρουστεί πολιτικά με έναν άλλον πρωθυπουργό, γιο πρωθυπουργού αλλά πιο πριν είχε ανατρέψει τον πρωθυπουργό του κόμματος του και πατέρα του πρώτου, ο οποίος πιο πριν είχε ανατρέψει τον πρωθυπουργό του κόμματος του και πατέρα του τρίτου εκ των ανωτέρω. Ο οποίος ήταν υπουργός του παππού του πρώτου και πρωθυπουργού. Στην σύγκρουση αυτή ο δεύτερος εκ των ανωτέρω πρώην πρωθυπουργός συμμάχησε με πρώην πρωθυπουργό ανιψιό πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος είχε επιστρατεύσει στο κόμμα του τον πατέρα του πρώτου μετά που αυτός είχε ανατρέψει τον πατέρα του τρίτου". Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 17/11). 

Άρης Κωνσταντινίδης: "Αντώνης Σαμαράς. Τι να πει κάνεις για αυτό τον άνθρωπο; Τι να πρώτο θυμηθεί από τα έργα και τις ημέρες του; Το 93 έριξε την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με αφορμή το ζήτημα των Σκοπίων. Το 2010, έχοντας πρόσφατα επιστρέψει στη ΝΔ, καταφέρνει να πάρει την αρχηγία του κόμματος σαφέστατα με την υποστήριξη Καραμανλή… Δίδαξε με δυο λόγια αντιμνημονιακότητα στον δοκιμαζόμενο Έλληνα. Βεβαίως όταν πέτυχε να ρίξει το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε και εκείνος να ψηφίσει μνημόνιο-το δικό του μνημόνιο-που αυτή τη φορά το χαρακτήρισε απαραίτητο και ωφέλιμο για τη χώρα… Όσα και να έχω να προσάψω στον Κυριάκο (και υπάρχουν πολλά), δεν μπορώ παρά να τον συγχαρώ για την τόλμη του. Έστειλε έναν ακόμα ολετήρα για πάντα στη λήθη". Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 17/11).

Αρίστος Δοξιάδης: "Με τον Αντώνη Σαμαρά ήμασταν συμμαθητές στο Κολλέγιο Αθηνών, κι αποφοιτήσαμε το 1970. Στην τάξη μας ήμασταν τουλάχιστο εννέα μαθητές που οργανωθήκαμε σε αντιδικτατορικές οργανώσεις, με κίνδυνο να μας συλλάβουν και να μας βασανίσουν. Ο Αντώνης έμεινε απέξω, δεν ήθελε να μπλέξει. Και ανέλαβε πολιτική δράση εκ του ασφαλούς στην ΟΝΝΕΔ, όταν έγινε κυβέρνηση η ΝΔ. Και έχει το θράσος, σήμερα, να γράφει "Για την πατρίδα θυσίασα τα πάντα, μέχρι και την υγεία μου".  Τίποτε δεν θυσίασες Αντώνη. Δεν ξέρεις καν τι σημαίνει η λέξη θυσία… Στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ που βρέθηκαν σε κρίση χρέους η αξιωματική αντιπολίτευση έβαλε πλάτη, οι ηγεσίες διαμόρφωσαν μνημόνια με συναίνεση και ξεπέρασαν την ύφεση σε 2-3 χρόνια. Με τη δική σου στάση, συνέβαλες στη βαθειά φτωχοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, που έχασαν και την υγεία τους. Δείξε επιτέλους λίγη τσίπα, και ζήτα συγνώμη, Ή τουλάχιστον, αποτραβήξου με αξιοπρέπεια". Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 17/11).

Κώστας Κωστής: Η εποχή του ξεβολέματος και η Ελλάδα

Η εκλογή του Τραμπ θα πρέπει να μας κάνει να αφήσουμε κατά μέρος τις αυταπάτες ότι θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε σε έναν κόσμο πιο φιλικό στις απόψεις μας, στις απόψεις δηλαδή των μελών της μεσαίας τάξης ηλικίας άνω των πενήντα ετών. Γιατί φυσικά αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια ότι η αγωνία για τη δημοκρατία και την ποιότητά της δεν αφορά τους πάντες, αλλά μόνο ορισμένα τμήματα του πληθυσμού των ανεπτυγμένων χωρών, που μάλλον θα πρέπει να θεωρούνται βολεμένα. Και η εκλογή Τραμπ έρχεται να επιβεβαιώσει την τάση του «ξεβολέματος»... Δεν μπορείς να ελπίζεις ότι η δημοκρατία στην οποία μεγαλώσαμε θα παραμείνει αλώβητη αν δεν πετύχεις να εντάξεις στις διαδικασίες της τους πολίτες της χώρας, αν δεν τους πείσεις ότι η δημοκρατία είναι εδώ για να λύνει προβλήματα και όχι για να ικανοποιεί τα εγώ κάποιων αυτοθαυμαζόμενων ελίτ. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται εφικτό αυτή τη στιγμή. Για τους νέους ανθρώπους, τουλάχιστον για την πλειονότητά τους, το πεδίο των προσδοκιών και το πεδίο της πραγματικότητας έχουν απομακρυνθεί δραματικά μεταξύ τους και η δημοκρατία δεν φαίνεται ικανή να γεφυρώσει το χάσμα. Οι δείκτες κοινωνικής δικαιοσύνης είναι ήδη πολύ κακοί για την ελληνική περίπτωση, τα εισοδήματα των νέων τραγικά, το μέλλον δεν τους υπόσχεται πολλά. Αν η δημοκρατία μας θέλει να κερδίσει το παιγνίδι του μέλλοντος, όλα αυτά θα πρέπει να ανατραπούν. Χωρίς ωστόσο να διαφαίνεται μια τέτοια προοπτική και ακόμη χειρότερα χωρίς οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας να δείχνουν πως έχουν συναίσθηση του προβλήματος. Δείτε εδώ το άρθρο ("Καθημερινή", 18/11). 

Δείτε εδώ πληροφορίες σχετικά με το διπλό τεύχος νο 11-12 του περιοδικού αληthεια, το οποίο ασχολείται με θέματα Ψυχανάλυσης, Φιλοσοφίας και Τέχνης. Πρόκειται για έναν τόμο πραγματικά πολύ πλούσιο σε περιεχόμενα, σε ποιότητα και σε έκταση. Η ύλη του τόμου αποτελείται από τρία αφιερώματα με τίτλους: "Υλεικονικές πραγματικότητες", "Ηρωισμός της επιθυμίας ως αντίσταση", "Αλλαγή εποχής: η τρανσ-έκρηξη". 

Έλσα Νικολαΐδου: Η ηδονή της Τραγωδίας

«Η Τραγωδία δεν είναι μίμηση ανθρώπων αλλά πράξεων και ζωής και ευδαιμονίας και κακοδαιμονίας» (Αριστοτέλης, Ποιητική 1450a16-17). Στην Ποιητική ο Αριστοτέλης δεν δείχνει λιγότερο ενδιαφέρον για το αντικείμενό του από ό,τι στα φυσικά του έργα… Η ποίηση για τον Αριστοτέλη -είτε πρόκειται για κείμενο είτε για θεατρική παράσταση- πρέπει να εξυπηρετεί τον δικό της στόχο, όπως φαίνεται εξάλλου και από τον ορισμό της. Ο θεατής, ακόμη και ο ακροατής ή αναγνώστης -γιατί ο Αριστοτέλης δεν στηρίζει την επιτυχία ενός έργου στη σκηνογραφία, αλλά στην απόδοση του μύθου από τον ποιητή- πρέπει να φτάσει στην πολυπόθητη «κάθαρση» μέσω του ελέους και του φόβου. Αυτή είναι και η ηδονή που αποκομίζει ο θεατής από την Τραγωδία, η «οικεία ηδονή» που αναμένουμε από ένα έργο αυτού του είδους… Το κριτήριο της «οικείας ηδονής» είναι εκείνο που διακρίνει την καλή από την κακή Τραγωδία. Σκοπός είναι ο θεατής να αισθανθεί ουσιαστικά το συναίσθημα του ελέους (απέναντι στον ήρωα για τα παθήματά του) και του φόβου (για τα ίδια δεινά που θα μπορούσαν να συμβούν στον ίδιο). Η κάθαρση, η οικεία ηδονή της Τραγωδίας, είναι απαραίτητο συστατικό της και ο Αριστοτέλης θα υπερθεματίσει, αναλύοντας τους συνδυασμούς που θα οδηγήσουν σ’ αυτήν. Δείτε εδώ το κείμενο (philenews.com, 16/11).