e-library 02-04-2022

e-library

Εβδομαδιαία Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη Ιδεών

Το εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο e-library αναρτάται στη σελίδα της Ένωσης Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο facebook. Μπορείτε εδώ να κάνετε like ώστε να βλέπετε τις τρέχουσες ενημερώσεις και να το πείτε στους φίλους σας. 

Η εκπομπή «Athens Calling» με τον Περικλή Βασιλόπουλο, μεταδίδεται κάθε Κυριακή 10-12 το βράδυ. Συνεχίζει σταθερά τον Διάλογο στα μεγάλα θέματα της Κοινωνικής Ευθύνης: Υγεία, Περιβάλλον/Κλιματική Κρίση, Ψηφιακός Πολίτης, Νεοφυείς Επιχειρήσεις με κοινωνικό σκοπό, Ευεξία και Ποιότητα Ζωής. Μια εκπομπή για δυναμικούς και ενεργούς πολίτες όλων των φύλων που ξαγρυπνούν σκεπτόμενοι με τη συνοδεία καλής μουσικής στο τέλος της εβδομάδας, λίγο ΠΡΙΝ το ΜΕΤΑ.
Αυτή την Κυριακή 3 Απριλίου 2022, στις 10 το βράδυ, η εκπομπή με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού ασχολείται στο πρώτο μέρος με τους τρόπους κοινωνικής διευκόλυνσης και υποστήριξης των ατόμων με διαταραχές στο φάσμα του Αυτισμού, Λειτουργικού ή μη. Καλεσμένοι είναι:
• Από τη Θεσσαλονίκη η Στέλλα Σαλέπη, Αντιδήμαρχος Δήμου Βόλβης, με σπουδές στην πολιτική επιστήμη και διαγνωσμένη η ίδια στο φάσμα του Αυτισμού, προτείνει δέκα αλλαγές που θα διευκολύνουν την καθημερινότητα των ατόμων με Αυτισμό και τις Οικογένειές τους και τις οποίες κατέθεσε στην Υφυπουργό Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δόμνα Μιχαηλίδου. 
• Η Μαρία Καρακασίδου και ο Χρήστος Καρακασίδης είναι αδέλφια και ίδρυσαν από κοινού την μη κερδοσκοπική οργάνωση HappyAct, που μετατρέπει κτίρια Φορέων Πολιτισμού σε προβάσιμους χώρους για άτομα με αυτισμό.
• Η Φρίντα Κωνσταντοπούλου, Παιδοψυχίατρος, μιλά για τον Λειτουργικό Αυτισμό που δύσκολα αναγνωρίζεται αλλά και για τις πολλές αποχρώσεις στο Φάσμα του Αυτισμού.
• Στο δεύτερο μέρος η Μαργαρίτα Οικονομάκου, Κλινική Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια μιλά για την νοσηρή γονεϊκή αγάπη: Το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου όπως και για το ακριβώς αντίθετο. Την θεωρία του Βρετανού Παιδοψυχίατρου Donald Winnicott για την αρκετά καλή μητέρα (Good Enough Mother). Παρεμβαίνει η Μαρία Ρώτα, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, σχολιάζοντας την τραγική ιστορία του χαμού των τριών κοριτσιών και την ποινική δίωξη για παιδοκτονία στην μητέρα τους.


Ακούστε τα ηχητικά αρχεία/podcast της εκπομπής "Athens Calling" (27/3) εδώ (Α' Μέρος) εδώ (Β' Μέρος) και εδώ (Γ' Μέρος). Καλεσμένοι ήταν οι: Μαριλένα Μαραγκού, Έλενα Χατζηιωάννου, Κωνσταντίνος Βασιλακάκος, Δέσποινα Φιλιππίδου, Γιώργος Καλεβέας. Δείτε επίσης εδώ τη live μετάδοση (εισαγωγή) της εκπομπής. 

Κάθε Παρασκευή, από τις 19 έως τις 20, ακούστε στο Πρώτο Πρόγραμμα την εκπομπή του Περικλή Βασιλόπουλου «Ασκώ τα δικαιώματά μου, τηρώ τις υποχρεώσεις μου, στην Ευρώπη του αύριο», με φιλοξενούμενο τον δημοσιογράφο Αντώνη Παπαγιαννίδη.
Aυτό την Παρασκευή 1η Απριλίου 2022, εκτάκτως 9-10 μ.μ., καλεσμένοι ήταν:
• Ο Αντώνης Μεταξάς, αν. Καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στη Νομική Αθήνας, μιλά για τις στρεβλώσεις των αγορών ενέργειας, το ενεργειακό κόστος και τα υπερβολικά κέρδη των επιχειρήσεων ενέργειας όπως και για τις προοπτικές εξομάλυνσης της κατάστασης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Ο Αλέκος Κρητικός, πρ. Στέλεχος Ε.Ε., πρ. Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης/Εσωτερικών, μιλά για το βιβλίο του «Η Πολιτική Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Η εξέλιξή της στις μεγάλες στιγμές της ευρωπαϊκής ενοποίησης» (εκδόσεις Επίμετρο). 
• H Άδα Σταματάτου, μιλά για την Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Race for Autism Gr που δημιουργήθηκε για την πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού. 

Ακούστε τα ηχητικά αρχεία/podcast της εκπομπής "Ασκώ τα δικαιώματά μου" (1/4) εδώ (Α' Μέρος) εδώ (Β' Μέρος) και εδώ (Γ' Μέρος). 

Μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό (2 Απριλίου)

Σήμερα, παγκόσμια ημέρα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον αυτισμό, βρέθηκα στην εκδήλωση που διοργάνωσε η "Race For Autism Gr" για να υπογραμμίσω την ανάγκη να στρέψουμε το βλέμμα στους συνανθρώπους μας με την πολύπλοκη αυτή αναπτυξιακή διαταραχή. Να αναγνωρίσουμε τις ανάγκες τους, να συμπαρασταθούμε στις οικογένειες και τους φροντιστές τους, που βιώνουν μια δύσκολη και συχνά οδυνηρή και απρόβλεπτη καθημερινότητα. Δείτε εδώ την πλήρη δήλωση της ΠτΔ Κατερίνας Σακελλαροπούλου. 

"Το κόστος από τα διφορούμενα μηνύματα για την (συνεχιζόμενη) πανδημία, πότε θα πληρωθεί;" του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Βέβαια, από ένα σημείο και πέρα, τόσον οι πολιτικοί «δανείζονταν» την γλώσσα των επιστημόνων προκειμένου να πείσουν στα δύσκολα (ή, πάντως, διακήρυσσαν το «ακολουθούμε την άποψη των ειδικών»), όσο και οι επιστήμονες έφερναν τον εαυτό τους την θέση των πολιτικών ενσωματώνοντας τις προτεραιότητες της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής. Τα εμβόλια ήρθαν στο προσκήνιο, η προώθηση και ύστερα η πίεση για επέκταση των εμβολιασμών – από την υποδειγματική οργάνωση και τα ψηφιακά πιστοποιητικά στα πρόστιμα και στην αναστολή των συμβάσεων των ανεμβολίαστων υγειονομικών – όλα αυτά έκαναν την διαδρομή τους. Το αποτέλεσμα δυο χρόνων (συν κάποιες εβδομάδες) διαχείρισης υπήρξε αυτό που υπήρξε. Τα επίπεδα αποδοχής και την κοινή γνώμη διαμορφώθηκαν υψηλά, οι πραγματικές επιδόσεις (με κορυφή τους νεκρούς ανά εκατομμύριο) δύσκολα θα θεωρούνταν επιτυχία – αλλά η ίδια κοινή γνώμη συμβιβάστηκε. Δείτε εδώ το άρθρο (economia.gr, 1/4). 

"Οι ΜΚΟ πυλώνας της δημοκρατίας" της Μυρτώς Ξανθοπούλου

Ο κοινωφελής χώρος και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών διαδραματίζουν ενεργό και ηγετικό ρόλο στις σύγχρονες δημοκρατίες. Απολαμβάνουν σεβασμού και αποδοχής στο σύνολο του ανεπτυγμένου κόσμου, που τις αναγνωρίζει ως βασικά εργαλεία της δημοκρατίας και κύριο οδηγό της κοινωνικής συμμετοχής. Δρουν καταλυτικά, καλύπτοντας με ευελιξία και τεχνογνωσία κενά όπου το κράτος αδυνατεί να το πράξει, διορθώνοντας συστημικές αδικίες, εξασφαλίζοντας πρόσβαση στην υγεία, την παιδεία και την ευημερία σε εκείνους που δεν έχουν φωνή και διαπραγματευτική δύναμη, αναδεικνύοντας τη θεμελιώδη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπράττοντας ενεργά με την κοινωνία και εκπροσωπώντας την ολιστικά. Είναι οργανώσεις που απαρτίζονται από σοβαρούς επαγγελματίες, δρουν σύμφωνα με λειτουργικά μοντέλα και πρωτόκολλα, χρηματοδοτούνται αξιοκρατικά, ελέγχονται και ελέγχουν το κράτος. Δείτε εδώ το άρθρο ("Νέα", 30/3/21). 

"Ο πυκνός, ταραγμένος 21ος αιώνας" του Γιώργου Παγουλάτου

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλεπάλληλες οι κρίσεις. Σε κάποιες είμαστε το επίκεντρο, σε άλλες δεχόμαστε τα παλιρροϊκά κύματα των επιπτώσεών τους. Ο 21ος αιώνας ξεκίνησε με την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Η Δύση ξύπνησε στην ασύμμετρη απειλή του ακραίου Ισλάμ. Αρκετές στιγμές θα γνωρίσει αυτή την απειλή στο έδαφός της (Βρετανία, Ισπανία, Γαλλία). Η διαχείρισή της είναι μια περίπλοκη πρόκληση, που διαμορφώνει συσχετισμούς – και τρέφει την Ακροδεξιά... Το 2020 η πανδημία προσφέρει στην Ευρώπη την κρίση που χρειαζόταν. Επιταχύνει τη δημοσιονομική ενοποίηση, τη θωράκιση της δημόσιας υγείας, την ψηφιακή μετάβαση και τη σύγκλισή μας με τον μέσο όρο της Ε.Ε. Την ίδια εποχή, ακραίες πυρκαγιές αποκαλύπτουν την καταστροφική κλιματική αλλαγή. Η πράσινη μετάβαση προάγεται σε κυρίαρχο δόγμα, με ηγετικό ρόλο της Ε.Ε. Βαθμιαίες κοινωνικές εξελίξεις (ΜeΤoo, μειονότητες) θυμίζουν ότι η Ευρώπη παραμένει η ευημερούσα περιοχή του πλανήτη με την πολυτέλεια να συζητά την ποιότητα ζωής και τη διεύρυνση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Δείτε εδώ το άρθρο ("Καθημερινη", 27/3). 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία με τα μάτια του Νόαμ Τσόμσκι 

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί ένα σοβαρότατο έγκλημα πολέμου που κατατάσσεται μαζί με την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και την εισβολή των Χίτλερ και Στάλιν στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939, για να αναφέρουμε μόνο δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Είναι πάντα λογικό να αναζητάμε εξηγήσεις αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία κανένα ελαφρυντικό. Ανεξάρτητα από τους όποιους λόγους επικαλείται ο Πούτιν, η αναίτια επίθεση εναντίον μίας κυρίαρχης χώρας είναι απλώς απαράδεκτη. Ωστόσο οι ΗΠΑ και τα υπόλοιπα κράτη της Δύσης «πρέπει να επιλέξουν την επείγουσα διπλωματία αντί για την στρατιωτική κλιμάκωση, καθώς η τελευταία θα μπορούσε να αποτελέσει μια "θανατική καταδίκη" για το ανθρώπινο είδος, δίχως νικητές. Εν συντομία η κρίση υπέβοσκε επί μία εικοσιπενταετία καθώς οι ΗΠΑ απέρριπταν περιφρονητικά τις ρωσικές ανησυχίες ασφαλείας, κυρίως τις ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές της: τη Γεωργία και ειδικά την Ουκρανία. Υπάρχουν λόγοι να σκεφτόμαστε ότι αυτή η τραγωδία μπορούσε να έχει αποφευχθεί έως την τελευταία στιγμή. Δείτε εδώ το άρθρο (protagon.gr, 25/3). 

Αναρτήσεις και αντιλογίες

Μαρία Ρώτα: Δυο σκέψεις με αφορμή την παιδοκτονία της Πάτρας

Πρώτον, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε με πολύ προσοχή την έννοια της ψυχικής διαταραχής γιατί με αυτό το τρόπο στιγματίζουμε μια πολύ μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας. Όχι! Οι άνθρωποι που έχουν κάποια ψυχική διαταραχή δεν είναι ικανοί για έγκλημα. Το ποσοστό είναι πολύ μικρό αυτών που είναι ικανών. Επίσης, όταν εμείς οι ειδικοί λέμε ότι η παιδοκτόνος έχει ψυχική διαταραχή σε καμμία περίπτωση ΔΕΝ λέμε ότι έχει το ακαταλόγιστο. Το γεγονός ότι ήξερε τι κάνει, το σχεδίαζε προφανώς προσεκτικά και μελετημένα, δεν σημαίνει ότι δεν πάσχει. Ξεκάθαρα η ψυχική της καλωδίωση είναι ακραία διαταραγμένη. Δεύτερον, το έγκλημα αυτό έχει αναστατώσει τόσο πολύ γιατί χτυπάει τον "ιερό ρόλο" μιας μητέρας. Όλη αυτή την αρχετυπική εικόνα της μάνας που θυσιάζεται για τα παιδιά της, που δέχεται εκείνη την σφαίρα, την εξαγνισμένη, ιερή εικόνα που από την στιγμή που μια γυναίκα γίνεται μάνα πρέπει να απενδυθεί την ψυχική της διαταραχή ακόμα και την θηλυκότητα της. Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 2/4). 

Βίβιαν Ευθυμιοπούλου: Η χειρότερη χώρα για τα παιδιά

Σύμφωνα με τη UNICEF η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα σε παιδική παχυσαρκία και η τρίτη σε παιδική φτώχεια στην ΕΕ. Και στην ποιότητα των υπηρεσιών προς το παιδί είμαστε ουραγοί: Η μέση χώρα της Ε.Ε. ξοδεύει 7.000 ευρώ τον χρόνο για την εκπαίδευση κάθε παιδιού, εδώ ξοδεύουμε 2.688. Και θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί: πως θα μπορούσαν ποτέ τα παιδιά της χώρας να ευημερούν όταν η ελληνική κοινωνία ασχολείται εμμονικά με τους συνταξιούχους, όταν αντί να ασχολούμαστε με το παρόν των παιδιών προτιμούμε να ευημερούν οι παππούδες τους για να τα χαρτζιλικώνουν; Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, liberal.gr, 29/3). 

Τασούλα Επτακοίλη: Τί είδους άνδρες θέλουμε;

Επιθυμητά στοιχεία του χαρακτήρα του: Να είναι δυνατός και μάγκας, να στύβει την πέτρα. Κουβαλητής και ανοιχτοχέρης, να μη σου αρνείται τίποτα και να μην γκρινιάζει κάθε φορά που σε βλέπει μ' ένα καινούργιο ρούχο. Κορώνα στο κεφάλι του να σ' έχει. Να μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του, να καθαρίζει για πάρτη σου.Προαπαιτούμενα της δικής σου συμπεριφοράς: Να πηγαίνεις με τα νερά του. Nα κάνεις υπομονή, να μην του αντιμιλάς όταν έχει νεύρα, θα του περάσουν. Στον θυμό του ίσως πει καμιά κουβέντα παραπάνω, έτσι είναι οι άντρες, μην τον συνερίζεσαι. Ζηλεύει γιατί σ' αγαπάει και φοβάται μη σε χάσει, μην του δίνεις αφορμές. Μην τον ελέγχεις διαρκώς, μην τον ζορίζεις, οι άντρες δεν σηκώνουν χαλινάρι, σε σένα να γυρίζει τα βράδια, αυτό έχει σημασία. Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 31/3). 

"62 χρόνων: Πόσο καλή είναι αυτή η ηλικία για μια γυναίκα;" της Λίνας Βασιλοπούλου

Ακριβώς την εποχή που εσύ ήθελες να αρχίσεις να κάνεις άλλα σχέδια. Να ξεκινήσεις να ταξιδεύεις. Να αρχίσεις να πετάς παλιούς ρόλους και να ανακαλύπτεις καινούριους. Θέλεις να δεις τη ζωή έξω από τις δεσμεύσεις της καθημερινότητας και να μετοικίσεις σε νέα μέρη πιο κοντά στη φύση. Να σκεφτείς και να δημιουργήσεις νέες ιδέες προσαρμοσμένες σε νέες ανάγκες και εποχές, αλλά και να συμπορευτείς με την οικογενειακή εξέλιξη, να γίνεσαι νέα γιαγιά ή ελεύθερη από υποχρεώσεις και παιδιά, προσφέροντας απλόχερα όσα σου έμαθε η ζωή. Και τέλος να προχωρήσεις, να πας παρακάτω ελεύθερος από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες. Εσύ όμως η κάθε εξηντάρα + προχωράς κανονικά τη ζωή σου και κάνεις τα σχέδια σου. Ανοίγεις επιχειρήσεις ή βγαίνεις στη σύνταξη για να αλλάξεις κατεύθυνση και τρόπο ζωής, ή γίνεσαι μέντορας ή συνεταίρος σε νέες εταιρίες. Δεν ασχολείσαι μόνο με το παρελθόν αλλά βλέπεις και το αύριο προσαρμοσμένο στα δικά σου χρονικά όρια. Δείτε εδώ το άρθρο (therealwoman.gr, 27/3).