Η πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές νερό αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, κατοχυρωμένο τόσο στο εθνικό όσο και στο διεθνές δίκαιο. Η περιβαλλοντική υποβάθμιση, ιδίως όταν συνδέεται με τοξικές ουσίες όπως το ουράνιο, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα των κοινωνιών. Το Ιράν, χώρα με ανεπτυγμένο πυρηνικό πρόγραμμα και σημαντικότατο ρόλο στη γεωπολιτική δυναμική της Μέσης Ανατολής, τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων, λόγω της νέας εκτεταμένης πολεμικής σύγκρουσης με το Ισραήλ, η οποία δύναται να προκαλέσει σημαντική μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα από ουράνιο.
Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις νομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις του φαινομένου, συνδέοντας την περιβαλλοντική κρίση με τη γεωπολιτική σύγκρουση Ιράν–Ισραήλ. Πέρα από την προσπάθεια ανάδειξης της πιθανής μόλυνσης του νερού από ουράνιο, το κείμενο εστιάζει στην ευθύνη των κρατών και στη σημασία του διεθνούς δικαίου για την προστασία τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και της ανθρώπινης ζωής.
*Περίληψη εισήγησης στο πλαίσιο του εικοσαετούς εορτασμού των «Διεθνολογικών Συναντήσεων Ναυπλίου» (3-5 Οκτωβρίου 2025) και με αφορμή τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή. (Η παρούσα εισήγηση άπτεται ενός ειδικού θέματος αυτού της πιθανής μόλυνσης των υδάτων, ως «όπλου» πολέμου).