Γιάννης Βαρουφάκης-« Οι αποφάσεις της Ε.Κ.Τ. είναι μία τριπλή τρύπα στο νερό»-Απομαγνητοφώνηση συνέντευξης στους Περικλή Βασιλόπουλο και Αντώνη Παπαγιαννίδη/«Ασκώ τα δικαιώματα μου» (6/6/2014)

  • Εκτύπωση

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να συζητήσουμε μαζί σας τρία θέματα. Επιτρέψτε μου να σας πω την ατζέντα. 1. Οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη μείωση του ενός από τα βασικά της επιτόκια και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στην ελληνική οικονομία, τις ελληνικές τράπεζες και κυρίως τον έλληνα πολίτη 2. Ελληνικές τράπεζες 3. Ρύθμιση του δημοσίου χρέους- την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε καλεσμένο τον Νικόλα Οικονομίδη καθηγητή Οικονομικών στο Stern School of Business στο N.Y.U. ο οποίος έχει μία ειδική πρόταση και θα ήθελα και τη δική σας άποψη. Ας αρχίσουμε με την Ε.Κ.Τ και ένα δικό σας πρώτο σχόλιο. Τι έκανε, τι δεν έκανε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταρχάς να χαρακτηρίσω την όλη προσπάθεια. Έκανε τρία πράγματα. Εάν θέλετε επιγραμματικά θα έλεγα ότι έκανε πολύ λίγα, πάρα πολύ αργά οπότε στην ερώτηση σας τι θα σημάνει αυτό για τον έλληνα πολίτη, η απάντηση είναι τίποτα, απολύτως τίποτα. Και το ξέρει ο κ. Ντράγκι και πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα θορυβημένος και στενοχωρημένος.

ΕΡ: Υποχρεώθηκε να σταματήσει έως εδώ και να μην προχωρήσει; Υπάρχει ο Ιούλιος να περιμένουμε ή είναι όλη η συζήτηση αδιέξοδη;

ΑΠ: Το καλύτερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι προϊδεάζει ίσως κάτι καλύτερο, κάτι χρήσιμο που μπορεί να γίνει στο μέλλον. Αυτό που πραγματικά έγινε είναι μία τρύπα στο νερό, μία τριπλή τρύπα στο νερό διότι πρώτον μειώθηκε το επίσημο επιτόκιο της Ε.Κ.Τ στο 0.1% που είναι ουσιαστικά 0%. Αυτό δεν πρόκειται να παίξει κανέναν απολύτως ρόλο και θα σας πω γιατί. Όταν τα επιτόκια είναι στο 3, 4, 5% και υπάρχει ένας θετικός πληθωρισμός τότε η μείωση του επιτοκίου της Ε.Κ.Τ. σηματοδοτεί μία νομισματική χαλάρωση. Όταν όμως βρίσκεσαι στο μηδέν, στο 0.25 ή στο 0.1% είναι μικρή η διαφορά και να σας πω γιατί. Χθες μειώθηκαν τα επιτόκια, στις πραγματικές τους τιμές όμως δεν μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν. Γιατί το πραγματικό επιτόκιο είναι η διαφορά του ονομαστικού επιτοκίου και του πληθωρισμού. Σε καμία οικονομία του κόσμου δεν υπάρχει ένας πληθωρισμός. Άλλος είναι ο πληθωρισμός που πληρώνει ένας συνταξιούχος στο Πέραμα και άλλος αυτός που πληρώνει ένας πολύ πιο ευκατάστατος κύριος στην Εκάλη. Όταν ακούμε λοιπόν 0.7, 0.4, 0.5% πληθωρισμό στη Ρουμανία γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι σε πολλά από τα λαϊκά αγαθά μειώνονται οι τιμές τους και ο μέσος όρος βγαίνει θετικός γιατί π.χ μπορεί το πετρέλαιο, η ενέργεια να ακριβαίνει λόγω της σύρραξης της Ουκρανίας κλπ.

ΕΡ: Άρα ζούμε σε ημέρες αποπληθωρισμού; Αφορά και τη Γερμανία αυτό; Γιατί νομίζω ότι η Γερμανία αποτελεί εξαίρεση, δεν υπάρχει κίνδυνος αποπληθωρισμού στη Γερμανία.

ΑΠ: Να σας το πω λίγο συμβολικά. Να μην έχουμε φετιχισμό με τον αριθμό μηδέν. Δεν έχει σημασία αν είναι 0.4 ή 0.5%. Είναι πολύ χαμηλός. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ε.Κ.Τ. έχει ως στόχο το 2%. Αυτή τη στιγμή έχει συμβατική υποχρέωση να κρατάει τον πληθωρισμό κοντά στο 2% και το έχει παραβιάσει. Ουσιαστικά έχουμε συνεχή αύξηση του πραγματικού επιτοκίου και το ξέρει ο κ. Ντράγκι και πανικοβάλλεται. Και γι αυτό δεν έκανε μόνο αυτό. Το δεύτερο πράγμα που έκανε είναι τα χρήματα που «παρκάρουν» οι εμπορικές τράπεζες και η Ε.Κ.Τ. μέχρι τώρα με ένα απειροελάχιστο επιτόκιο κοντά στο 0% όπου στην ουσία αυτό που κάνει ο κ. Ντράγκι είναι να χρεώνει τις τράπεζες με 0.1%. Αυτό το κάνει και η Δανία εδώ και 10 μήνες αλλά εκεί δεν δούλεψε το μέτρο αυτό. Γιατί ο στόχος του μέτρου είναι ουσιαστικά να τιμωρήσει τις εμπορικές τράπεζες για το «παρκάρισμα» των χρημάτων στην Ε.Κ.Τ. ελπίζοντας να δανείσουν τις επιχειρήσεις, το οποίο δεν κάνουν. Ο λόγος που δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτό το μέτρο θα απογοητεύσει είναι γιατί τους τελευταίους τρεις μήνες τα αποθεματικά που έχουν κρατήσει οι εμπορικές τράπεζες στην Ε.Κ.Τ. είναι ελάχιστα, άρα δεν έχει νόημα. Το τρίτο είναι αυτό το οποίο φαίνεται πιο ενδιαφέρον και πολλά υποσχόμενο. Ο κ. Ντράγκι ανακοίνωσε ότι 400 δις θα δοθούν τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο σε εμπορικές τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο της τάξης του 0.1% υπό τον όρο ότι αυτές θα δανείσουν αυτά τα χρήματα σε επιχειρήσεις και ιδίως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι για αγορά σπιτιών και ακινήτων, αλλά για την οικονομία.

ΕΡ: Έχουμε ελπίδα;
ΑΠ: Πιστεύω ότι θα έχει ένα θετικό αποτέλεσμα αυτό αλλά θα είναι πολύ αμυδρό.
ΕΡ: Στην Ελλάδα θα φτάσει καθόλου αυτός ο απόηχος;
ΑΠ: Όχι γιατί στην Ελλάδα έχουμε τεράστια προβλήματα. Ακόμα και εκεί που θα λειτουργήσει θετικά, οι τράπεζες δηλαδή θα δανειστούν για να τα δανείσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παράλληλα μην ξεχνάμε ότι οι τράπεζες έχουν μεγάλες μαύρες τρύπες που φοβούνται μην αποκαλυφθούν και το αποτέλεσμα θα είναι να μειώσουν όλες τις άλλες τοποθετήσεις, όλα τα άλλα δάνεια. Οπότε συνολικά δεν θα υπάρξει καμία αύξηση.

ΕΡ: Άρα ζούμε σε ένα γενικευμένο αδιέξοδο; Ούτε από εκεί υπάρχει ελπίδα και όχι μόνο για εμάς αλλά και για τις άλλες χώρες του νότου;

ΑΠ: Αν θυμάστε ξεκίνησα λέγοντας σας ότι πέτυχε μία τριπλή τρύπα στο νερό. Ο ίδιος κατά βάθος αν δεν υπήρχαν μικρόφωνα θα σας έλεγε ότι συμφωνεί με αυτό, ως τραπεζίτης που ξέρει τη δουλειά του. Απλώς το βλέπει ως μία πρώτη κίνηση μετά το 2008 που η Budesbank συναίνεσε σε μία σειρά από μέτρα. Ο κ. Ντράγκι έκανε αυτά τα τρία πράγματα γιατί δεν μπορούσε να κάνει αυτό που πραγματικά μπορεί να λειτουργήσει αλλά ελπίζει ότι κάνοντας αυτά που δεν θα λειτουργήσουν τώρα θα του δοθούν περισσότεροι βαθμοί ελευθερίας για να κάνει αυτό που ξέρει ότι πρέπει να κάνει και δεν το έχει κάνει.

ΕΡ: Ας προχωρήσουμε τώρα στο θέμα των ελληνικών τραπεζών που είναι πολύ κρίσιμο. Η Deutsche Bank έκανε για πρώτη φορά ένα report πολύ θετικό για τις ελληνικές τράπεζες, ότι έχει τη γραμμή διακράτησης, αγοράς, άνοδο των στόχων στο χρηματιστήριο για τις μετοχές κλπ. Τι γίνεται τελικά με τις ελληνικές τράπεζες; Και θα σας πούμε και μία άποψη που είπε στην προηγούμενη εκπομπή ο κ. Οικονομίδης να μας τη σχολιάσετε.
ΑΠ: Ας αφήσουμε καταρχήν κατά μέρος τα χρηματιστηριακά όσον αφορά τις αξίες των μετοχών και ας δούμε το business model, την εμπορική τους κίνηση. Εάν δείτε τη συρρίκνωση της τραπεζικής πίστης έχει ενισχυθεί ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Δεν έχει σταματήσει ποτέ και ουσιαστικά συνεχώς εντείνεται η συρρίκνωση της τραπεζικής πίστης. Αυτό είναι το βασικό κριτήριο για να κρίνεις πως πηγαίνει ένα τραπεζικό σύστημα.

ΕΡ: Γιατί το κάνουν αυτό; Το κάνουν για να προστατευτούν, γιατί θα είναι πολύ χειρότερο στο μέλλον ή για να σπρώξουν το βάρος στους άλλους και ιδίως στις επιχειρήσεις και στους ιδιώτες;
ΑΠ: Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Καταρχήν δεν εμπιστεύονται τους επιχειρηματίες για τον λόγο του ότι οι επιχειρηματίες δεν εμπιστεύονται τους προμηθευτές τους. Είναι η σκοτοδίνη της ύφεσης. Το δεύτερο είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια τα οποία δεν έχουν δηλωθεί πλήρως και δεν μπορεί να περιγραφεί το μέγεθος των μαύρων τρυπών που φτάνει το πρόσθετο ποσό των 20 δις κάτι που είχε αναφέρει και το I.M.F και το απέσυρε εσχάτως για λόγους πολιτικούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Να σας πω και κάτι άλλο που προσπαθώ να επικοινωνήσω αλλά τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν το συζητούν. Μην ξεχνάτε ότι οι τράπεζες είναι με τις διαφημίσεις τους η μοναδική τους πηγή εσόδων. Εν έτει 2013 όλοι γνωρίζουμε ότι ο έλληνας φορολογούμενος δανείστηκε από τον ευρωπαίο φορολογούμενο 41 δις στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης. Εάν αυτή η ανακεφαλαιοποίηση λειτούργησε τότε οι τράπεζες γιατί την ίδια χρονιά εξέδωσαν άλλα 41 δις ομόλογα στον εαυτό τους, ιδιωτικά ομόλογα τα οποία πήραν χωρίς να έχει συζητηθεί πουθενά, χωρίς να έχει πληροφορηθεί η Βουλή, χωρίς εσείς κι εγώ και όλοι μας να έχουμε εμπλακεί σε ένα δημόσιο διάλογο γι' αυτό, έλαβαν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου αυξάνοντας ουσιαστικά... κατά 41 δις την ίδια χρονιά. Και αυτά τα δάνεια λήγουν μέσα στους επόμενους 6 μήνες και μάλιστα έχουν επιτόκιο 13% και είναι μονοετή. Βέβαια αυτά είναι εικονικά επιτόκια. Αυτά τα ομόλογα δεν έχουν εκδοθεί για να πουληθούν σε κανέναν αλλά για να τα κρατήσουν οι τράπεζες, να τα πάνε στην Ε.Κ.Τ. και να πάρουν ρευστό. Στόχος τους είναι- και το κάνουν άλλωστε εδώ και χρόνια αυτό- όταν τελειώσουν αυτά να εκδώσουν καινούργια, να τα καταθέσουν και να πάρουν νέα ρευστότητα.

ΕΡ: Μία άλλη άποψη όμως θα έλεγε ότι με αυτόν τον τρόπο σωθήκαμε τα τελευταία δύο χρόνια διαμέσου της επιπλέον χρηματοδότησης, του E.L.A. και της Ε.Κ.Τ των 80 δις περίπου, των χρημάτων που έδωσε η Ε.Κ.Τ στην κρίση την προηγούμενη διετία κι έτσι οι έλληνες καταθέτες δεν αναγκάστηκαν να σηκώσουν τα χρήματα τους από τα Α.Τ.Μ. Τι έχετε να πείτε σε αυτό το επιχείρημα;

ΑΠ: Δεν έχω καμία αντίρρηση. Θα συμφωνήσω σε αυτό που είπατε. Θα σας πω όμως τρία πράγματα. Γιατί το 2012 που ήταν η χειρότερη χρονιά για το τραπεζικό σύστημα, που παραλίγο να εκπαραθυρωθούμε από την ευρωζώνη εκδόθηκαν και κατατέθηκαν στην Ε.ΚΤ. μόνο 12 δις ομόλογα ενώ το 2013 πήγαν από τα 12 στα 41 δις; Αυτό είναι το ερώτημα. Με ποιο δικαίωμα (κ. Στουρνάρα, κ. Βενιζέλο) δεσμεύετε τον έλληνα φορολογούμενο για άλλα 41 δις χωρίς να τον πληροφορείτε; Σε ποιά κοινωνία του κόσμου έχει γίνει αυτό ποτέ; Και το τρίτο που θα έλεγα είναι τι θα γίνει τον Ιανουάριο του 2015 που θα λήξουν αυτά τα ομόλογα ενόψει της ανακοίνωσης της ίδιας της Ε.Κ.Τ. ότι από την 1η Μαρτίου 2015 δεν θα ξαναδεχθεί τέτοια ομόλογα;

ΕΡ: Να απαντήσω σε αυτό ότι μάλλον μέχρι τότε θα έχουν γίνει εκλογές οπότε δεν ρωτάτε τους σωστούς ανθρώπους.
ΑΠ: Ακριβώς, γιατί αυτοί δεν θα είναι τότε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν αυτό το ερώτημα. Να το πω λοιπόν πολύ απλά. Οι ελληνικές τράπεζες είναι βαθιά πτωχευμένες, ο φαύλος κύκλος μεταξύ της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας και του τραπεζικού συστήματος συνεχίζεται απλώς γίνεται μία προσπάθεια για καθαρά πολιτικούς λόγους από πλευράς Βερολίνου και Φρανκφούρτης με συμπαράσταση και αρωγή των Αθηνών, μία προσπάθεια δημιουργίας φούσκας στην αγορά των μετοχών των τραπεζών γι αυτό όταν βλέπετε να μπαίνει ο κ. Πώλσον μέσα σημαίνει ότι πρόκειται για «πτώμα» γιατί δεν πηγαίνει ποτέ σε υγιή οργανισμό.
ΕΡ: Ναι αλλά περιμένει σε 6 μήνες να διπλασιάσει τα λεφτά του οπότε το «πτώμα» μπορεί να αναγεννηθεί. Με την πολιτική υποστήριξη που έχει η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου πιστεύετε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτό;
ΑΠ: Το όρνιο τρώει τις σάρκες του πτώματος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το πτώμα θα αναστηθεί, απλώς θα φάει και θα φύγει.
EP: Μπορεί να είναι όμως μισοπεθαμένο, δεν είμαστε απολύτως σίγουροι.
ΑΠ: Απολύτως σίγουροι.
ΕΡ: Όπως βλέπετε κ. Βαρουφάκη εδώ συζητάμε τα πάντα. Αυτή άλλωστε είναι και η αποστολή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
ΑΠ: Κι εγώ συζητώ τα πάντα.
ΕΡ: Τι πιστεύετε ότι θα μπορούσε να γίνει με το κρίσιμο θέμα των τραπεζών;
ΑΠ: Ξέρετε το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να στηρίξει το μέγεθος της πτώχευσης των ελληνικών τραπεζών. Ο έλληνας φορολογούμενος δεν έχει τη δυνατότητα να τη στηρίξει εντός του ευρώ. Αν θέλουμε να μείνουμε στο ευρώ δεν μπορούμε να έχουμε ελληνικές τράπεζες.
ΕΡ: Είναι πολύ αιρετικό πάντως αυτό που λέτε. Κανένας δεν το υποστηρίζει. Ούτε καν ο Σύριζα.
ΑΠ: Δεν με ενδιαφέρει. Δεν με πληρώνει κανένας αρκετά για να λέω ψέματα (γέλια).
ΕΡ: Αυτού του είδους οι απόψεις δεν αναφέρονται καν ούτε ως διαπραγματευτική βάση. Αυτό δεν σας προβληματίζει;

ΑΠ: Θυμάστε την προηγούμενη συζήτηση που κάναμε, μιλήσαμε για το αδιέξοδο, για το δράμα και την τραγωδία του κ. Ντράγκι. Ο λόγος που ο κ. Ντράγκι που είναι ένας εξαιρετικός κύριος βρίσκεται σε αυτό το αδιέξοδο είναι γιατί στην Ευρώπη, εδώ και 4-5 χρόνια τώρα δεν γίνεται καμία συζήτηση επί της κρίσης. Απολύτως καμία. Ανεξαρτήτως αν είμαστε Ν.Δ, Σύριζα, ξέρετε εγώ έχω μία πολιτική ταυτότητα και δεν την κρύβω αλλά σας διαβεβαιώνω ότι τρίβω τα μάτια μου όταν π.χ. βρίσκομαι στο Λονδίνο σε συνέδριο του Economist και είμαι μαζί με τραπεζίτες της Βank of England ή στην Νέα Υόρκη και τους λέω αυτά που λέω και σε εσάς και μου λένε ότι έτσι ακριβώς είναι. Εδώ έχω υπερβεί πλέον τις ιδεολογικές διαφορές και εδώ υπάρχει μία σύγκρουση μεταξύ λογικής και της άρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί δεν είναι ότι αυτά δεν τα γνωρίζουν ο κ. Ντράγκι και ο κ Σόιμπλε. Απλώς λειτουργούν υπό συνθήκες πολιτικών πιέσεων. Οπότε μου λέτε ότι αυτά τα πράγματα δεν συζητιούνται. Πολύ σωστά. Γι αυτό βρισκόμαστε σε αυτήν την κρίση και όχι μόνο εμείς.

ΕΡ: Θα μπορούσε να ξυπνήσει το σύστημα εάν τα ευρωπαϊκά stress test του Οκτωβρίου δείξουν αντίστοιχα προβλήματα στις ευρωπαϊκές τράπεζες; Να βουλιάξει δηλαδή το δικό μας πρόβλημα μέσα στο μεγαλύτερο;

ΑΠ: Δεν θα δείξουν τίποτα. Αυτή είναι η τραγωδία μας. Έχουμε φτιάξει ένα εξάμβλωμα που λέγεται τραπεζική ένωση αλλά δεν είναι τραπεζική ένωση. Όπως η ημιμάθεια είναι πιο επικίνδυνη από την άγνοια μερικές φορές, έτσι και η ημιτελής τραπεζική ένωση είναι πιο τοξική από το να μην υπήρχε καθόλου. Και θα σας πω το γιατί. Πάρτε για παράδειγμα τoν κακομοίρη τον εκπρόσωπο της Ε.Κ.Τ. που θα έρθει όχι στην Ελλάδα-για να φύγουμε λίγο από τον ελληνικό χώρο- αλλά στην Ισπανία ή την Ιταλία και ο οποίος μπορεί να είναι ένας φιλότιμος, έξυπνος και τίμιος υπάλληλος και ανοίγει τα βιβλία και βρίσκει 40 δις μαύρη τρύπα. Κοιτάξτε να δείτε σε τι τραγωδία βρίσκεται. Έχει το εξής δίλημμα. Είτε θα πει την αλήθεια οπότε ξεκινάει πάλι η σκοτοδίνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα για τον απλούστατο λόγο ότι αυτή η τραπεζική ένωση δεν δίνει τη δυνατότητα στον E.F.M να καλύψει αυτή την μαύρη τρύπα και να έρθει η Ε.Κ.Τ να διορίσει ένα νέο διοικητικό συμβούλιο δηλαδή να εκκαθαρίσουν και να την πουλήσουν μετά από 6-12 μήνες και να πάρουν τα χρήματα πίσω, είτε θα αναγκαστεί να πει ψέματα.

ΕΡ: Κ. Βαρουφάκη, ο κ. Οικονομίδης ισχυρίζεται ότι σε 6-7 χρόνια και όταν προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών τραπεζών πρέπει να αναλάβουν τα 40 δις του Τ.Χ.Σ οι ίδιες και όχι το ελληνικό δημόσιο. Επίσης πιστεύει ότι πρέπει να γίνει μία επιμήκυνση του δημόσιου χρέους στα 75 χρόνια. Πως την ακούτε εσείς αυτήν την άποψη;

ΑΠ: Αυτή η άποψη είναι ουτοπική διότι εγώ πιστεύω ότι αν μπορούν οι τράπεζες να σηκώσουν αυτό το βάρος θα πρέπει να το κάνουν αλλά δυστυχώς δεν θα μπορούν γιατί είναι τόσο βαθιά πτωχευμένες και βρίσκονται σε έναν κυκεώνα αλληλεξάρτησης, με έναν ιδιωτικό τομέα σε ύφεση και ένα πτωχευμένο δημόσιο. Όσον αφορά την πρόταση του περί επιμήκυνσης του χρέους θα μπορούσα να πω ότι εάν η Γερμανία δεχθεί ότι εμείς θα έχουμε αυτό το χρέος για πάντα και θα αποπληρώνουμε 1 ευρώ τον χρόνο στο διηνεκές, ουσιαστικά αυτό σημαίνει κούρεμα. Πράγματι μπορούν να το κουρέψουν, χωρίς να πουν ότι το κουρεύουν, επιμηκύνοντας το στα 75 χρόνια, αλλά δεν θα το κάνουν γιατί δεν είναι τόσο ανόητοι. Πόσα χρήματα μπορούμε να βγάζουμε από το ελληνικό κράτος κάθε χρόνο ως αποπληρωμές; 10 δις; Εάν δίνουμε λοιπόν 10 δις για τα επόμενα 50 χρόνια, αυτό είναι χρεοδουλοπαροικία.

ΕΡ: Άρα θεωρείτε ότι είναι θετική η πρόταση του κ. Οικονομίδη αλλά εσείς δεν είστε αισιόδοξος ότι οι γερμανοί θα την δεχτούν.

ΑΠ: Αυτό που θα άκουγαν καλύτερα οι γερμανοί πολίτες και ψηφοφόροι είναι το εξής. Αυτή τη στιγμή σας χρωστάμε 300 δις, θα εκδώσουμε λοιπόν νέα ομόλογα των 300 δις και θα σας τα δώσουμε με αντάλλαγμα το χρέος το οποίο έχουμε ήδη στον Ε.F.S.N. Εμείς θα σας αποπληρώνουμε στο full αυτά που σας χρωστάμε, εφόσον η ανάπτυξη μας είναι πάνω από 3% και σε χρονιές που είναι κάτω από 3% θα διακόπτεται η αποπληρωμή. Το δεύτερο πράγμα που θα εισήγαγα θα ήταν η ημερομηνία λήξεως αυτών των ομολόγων, δηλαδή ότι και να έχει γίνει, σε 50 χρόνια να διαγράφεται.

ΕΡ: Σας ευχαριστούμε γι' αυτήν την τόσο ενημερωτική συζήτηση και όπως είδατε εδώ στην ertopen και στο «Ασκώ τα δικαιώματα μου» συζητάμε ανοιχτά τα πάντα διατηρώντας παρόλες τις δυσκολίες αυτό που θα έπρεπε να είναι μία πραγματική δημόσια ραδιοτηλεόραση.