Παρασκευή, 29 Μάρτιος 2024

Έχει ο καιρός γυρίσματα, όντως

Όχι, η υιοθέτηση από μέρους μας τού "έχει ο καιρός γυρίσματα" δεν υποδηλώνει ότι ανακαλύπτουμε εκ των υστέρων κάποιαν εσωτερική σοφία στις επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου - ο οποίος με την έκφραση αυτή θέλησε πρόσφατα να δικαιώσει δικές του επιλογές όπως εκείνου του δημοψηφίσματος που ανήγγειλε και απέσυρε, ή πάλι την από μέρους του εγκατάλειψη των ηνίων της εξουσίας υπό την πίεση των "εταίρων" της Ελλάδας αλλά και της ιθαγενούς κοινής γνώμης, αν μη και την (αρνητικά ιστορική) διατύπωση του διαβόητου "λεφτά υπάρχουν!".
Το ποια θα είναι η συνέχεια της παρουσίας του ΓΑΠ στο Ελληνικό πολιτικό στερέωμα λίγους σήμερα ενδιαφέρει πλην των στενών συνεργατών του (και πλην των εσωκομματικών εργαστηρίων δημιουργίας της - κατά Βενιζέλον-Δημοκρατικής Παράταξης, με βάση τα αποκαΐδια του πάλαι ποτέ διαλάμψαντος ΠΑΣΟΚ). Άλλωστε μόνον ένα μακρινό μέλλον θα κρίνει τί σήμανε όχι μονο για την μειωμένης κυριαρχίας Ελλάδα αλλά και για την προδήλως πλέον Γερμανοκρατούμενη "Ευρώπη" η de facto απαγόρευση εκδήλωσης της λαϊκής κυριαρχίας - γιατί αυτό υπήρξε η σκαιά απόκρουση του δημοψηφίσματος! Πλην όμως, η αλήθεια είναι πως η πολιτική μας τάξη, όλη δε, καλά θάκανε να την προσέξει την διατύπωση "έχει ο καιρός γυρίσματα". Πολύ!
Τι εννοούμε; Ότι έτσι που βλέπουμε την Κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου να αυτοτραυματίζεται σε κάθε στροφή - με τελευταία την κωμικοτραγική εικόνα της απόσυρσης μιας ακόμη κακοτεχνίας περί τον ΕΝΦΙΑ υπό το δημόσιο σφαλιάρισμα της Τρόϊκας. με αμέσως προηγούμενη την κατάρρευση του οικοδομήματος της εξόδου από τα Μνημόνια/clean exit δια των αγορών. με λίγο πιο πίσω την αρχική μπαχαλοποίηση του ΕΝΦΙΑ. και σαλεύει ο νους του ανθρώπου με το τι μας περιμένει αύριο παρακάτω/down the pipeline... - κάθε ομαλός άνθρωπος θα έβγαζε το συμπέρασμα οτι πρέπει, ότι χρειάζεται, ότι επιβάλλεται στις εκφράσεις τους οι πολιτικοί μας να βάζουν πολύ λιγότερο απόλυτο.
Κυρίως, "να επικοινωνούν τα πράγματα" (για να χρησιμοποιήσουμε τον βαρβαρισμό που έχει επικρατήσει) με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα, με σεβασμό στο ότι στην συνέχεια πολλά, ή και όλα μπορεί να αλλάξουν.

Απο την "εγγύηση" ότι η ανάπτυξη είναι εδώ στην εγγραφή του Κατοχικού Δανείου στον προϋπολογισμό
Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο! Μιλώντας -αναγκαστικά - για το ότι "η ανάπτυξη είναι γεγονός", μετά και τα στοιχεία γ' 3μήνου της EΛΣΤΑΤ (με +1,7% σε ετήσιο ρυθμό μετά από 6 χρόνια πορείας στην έρημο), ο Αντώνης Σαμαράς έσπευσε να "εγγυηθεί" ότι η ανάπτυξη θα συνεχιστεί με ακόμη ταχύτερους ρυθμούς. Να γιορτάσει ότι "αυτό προβλέπουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί". Να επιτεθεί σε όσους "διαψεύστηκαν πανηγυρικά", αμφισβητώντας την ανάκαμψη.
Βολικά παρέβλεψε ο Πρωθυπουργός - που δυο-τρία οικονομικά τα κατέχει, διάβολε! - ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (και της EUROSTAΤ άλλωστε) όταν βγαίνουν για το ΑΕΠ από τον φούρνο/fresh from the oven, είναι προσωρινότατα. Είναι εκτιμήσεις. Μόνον μετά από αναθεωρήσεις και αναθεωρήσεις κατασταλάζουν - το είδαμε πρόσφατα με την... περαιτέρω προσέγγιση στοιχείων για το ΑΕΠ του 2013, με την τελική (;) αναθεώρηση στοιχείων ΑΕΠ για το 2012 - εκεί όπου τελικά τα βρίσκει κανείς! Επιπρόσθετα, τα στοιχεία εκτιμήσεων είναι ακόμη πιο εύθραυστα όταν αφορούν φάσεις καμπής, όπως ακριβώς η τωρινή που βγαίνουμε από μια φάση αυτο-εφαρμοζόμενης/self-inflicted ύφεσης, για να ελπίσουμε ότι ζούμε την επανεκκίνηση. Α, ναι, και οι διαβόητοι διεθνείς οργανισμοί συνδυάζουν τις θετικές τους προβλέψεις με μακρά λίστα επιφυλάξεων, π.χ. περί πολιτικού κινδύνου.
Βέβαια, να αναγνωρίσουμε στον Αντώνη Σαμαρά ότι διέγνωσε κάτι άλλο - και προσπάθησε να δώσει, προκαταβολικά, απάντηση: Είναι λάθος να μιλάς για ανάπτυξη όταν ο κόσμος, πάντως όταν μεγάλη μερίδα κόσμου, ζει όχι απλώς μια συνεχιζόμενη κατολίσθηση αλλά αληθινή περιθωριοποίηση. Γι αυτό και μερίμνησε να πει το "απο την ανάπτυξη που ξεκίνησε, δεν θα μείνει κανείς Έλληνας πίσω". Λόγια, προθέσεις, αλλά τουλάχιστον... εκφωνούνται.
Ανάλογη αντίληψη οτι, μιλώντας και κάνοντας τοποθετήσεις, κυριαρχεί κανείς στα πράγματα παρά την δυσάρεστη τάση των τελευταίων να κινούνται - γιατί αυτό είναι που αποτυπώνει το "έχει ο καιρός γυρίσματα" - συνοδεύει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα στον χώρο αυτό όσο περισσότερο η Κυβέρνηση αυτοτραυματίζεται, τόσο ανεβαίνει η αίσθηση ότι μιλώντας για τα πράγματα τα καθορίζουμε, τα αλλάζουμε!
Πιο πρόσφατο δείγμα η υιοθέτηση, ευθέως, από τον Αλέξη Τσίπρα της Λαφαζανικής δήθεν λειτουργικής πρότασης να εγγραφεί στον Προϋπολογισμό, στο σκέλος των εσόδων, η απαίτηση της Ελλάδας για το κατοχικό δάνειο. Πέρα απο τις λεπτομέρειες του τι θα πει "Προϋπολογισμός" και τι "εγγραφή" (συν η διαδικασία έγκρισης των εθνικών Προϋπολογισμών λόγω συμμετοχής στην ΕΕ - προσοχή! - όχι λόγω Μνημονίου και Τρόικας), η βαθύτερα προεκλογική αυτή τοποθέτηση κάνει τι; Δημιουργεί στον ΣΥΡΙΖΑ - ο οποίος, ακριβώς λόγω των δώρων που του επιδαψιλεύει η Κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου με τις άστοχες κινήσεις της και με την ακόμη πιο άστοχη (γίνεται!) επικοινωνία της, αποκτά ένα προβάδισμα αμεσότερο και απ' εκείνο των δημοσκοπήσεων - μιαν υποχρέωση απέναντι στον κόσμο του να αναλωθεί σε κινήσεις συμβολικής κόντρας. Όταν έρθει (εφόσον φυσικά έτσι το θελήσει η κάλπη) η ώρα της υποστασιοποίησης αυτών των κινήσεων, τότε το "έχει ο καιρός γυρίσματα" θα το θυμηθούμε πάλι. Δυσάρεστα.

"Τζέν χεν χάο": στα Κινέζικα θα πει "Αληθινά πολύ ωραία"
Αυτή η ανάγκη που ξεχειλίζει από την πολιτική μας τάξη να δείξει ότι όλα πάνε/θα πάνε αληθινά πολύ ωραία ("τζεν χεν χάο", μας λένε, στα Κινέζικα) λειτουργεί συγκινητικά ομοιόμορφη στους πολιτικούς χώρους.
Η πιο σπαρακτική εκδοχή δεν ήταν ούτε απο τον Αντώνη Σαμαρά ούτε απο τον Αλέξη Τσίπρα: ήταν - αναμενόμενο, άμα το καλοσκεφθεί κανείς - από τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Ο οποίος, όταν έπεφταν οι σφαλιάρες Τρόικας για τον ΕΝΦΙΑ και τις "100 δόσεις" και τα πρόσθετα προαπαιτούμενα, ψυχραιμότατα εξηγούσε ότι όλα προχωρούν όπως τα έχουμε προγραμματισμένα (αν αφεθεί ο ΒΒ ανεξέλεγκτος, θα εξηγήσει ότι υπήρξε προγραμματισμένη επιτυχία και το σκορ 0-1 στην αναμέτρηση Εθνικής Ελλάδος-Νήσων Φερόε!).
Πάντως, αν για τον χώρο της Κυβέρνησης το να ξορκιστεί η αίσθηση ότι πάλι τα πράγματα βαλτώνουν κοντεύει να γίνει υπαρξιακή ανάγκη, για τον ΣΥΡΙΖΑ/Κυβέρνηση εν αναμονή κατά την αντίληψη των ανθρώπων του (βαθμιαία και πολλών ξένων Μέσων, με τα δικά μας ΜΜΕ να ακολουθούν...) το χτίσιμο αισιόδοξων ανατρεπτικών προοπτικών πάει να γίνει δεύτερη φύση. Στην Ισπανία για το ιδρυτικό συνέδριο των "Podemos", παράταξης με κινηματική ρίζα (αφού βγήκε από τους εκεί Indignados/το Κίνημα των Πλατειών, που κακέκτυπο βγήκαν οι δικοί μας Αγανακτισμένοι), στην Ιταλία για να εκχωρήσει την ακαδημαϊκή/κινηματική αντιπαράθεση με την μονόδρομη σχέση Βρυξελλων/Βερολίνου, ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να κάνει το μήνυμα να ριζώσει "Μέχρι χθες ακατόρθωτο: να αλλάξουμε την πορεία της Ευρώπης, να σταματήσουμε την καταστροφική λιτότητα, να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη".
Η τριπλή προϋπόθεση για να "αλλάξει η πολιτική ατζέντα στην Ευρώπη" - Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος, τερματισμός της μονοδιάστατης λιτότητας, "Ευρωπαϊκό New Deal" δημόσιων επενδύσεων - άμα αντιπαραβληθεί με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ακόμη και σε Ισπανία-Ιταλία, αποτελεί σχεδιασμό/προσδοκία σε βάθος χρόνου που δεν έχει να κάνει και πολλά με την ταχύτητα των άμεσων πολιτικών εξελίξεων. Το "ο χρόνος μετρά αντίστροφα και ο φόβος έχει περάσει από την άλλη πλευρά!", ιδίως δε το δεύτερο σκέλος της φράσης Τσίπρα στην Ισπανία, αλλά και στο Transform Europe!/με το Ίδρυμα Rosa Luxemburg στην Φλωρεντία, αν είναι να προκύψει σαν κάτι περισσότερο απο σύνθημα, χρειάζεται πολλή-πολλή δουλειά.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι και στα Ευρωπαϊκά πράγματα, μπορεί μια στιγμή να πούμε - συλλογικά - ένα "Έχει ο καιρός γυρίσματα!", όμως ο πολιτικά ωφέλιμος χρόνος είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα βοηθήσει στο να πετύχει μια αλλαγή πορείας χωρίς διαπραγμάτευση σε βάθος. Τι εννοούμε; Ότι, επειδή χρειάζονται να μας πείσουν ότι "όλα αληθινά είναι πολύ ωραία" ή ότι "όλα αληθινά θα πάνε πολύ ωραία", οι διεκδικητές της εξουσίας μας ξεχνούν/παραβλέπουν/αποσιωπούν τα δυο βασικά στοιχεία κάθε διαπραγμάτευσης: επίγνωση του ποιός είναι ο απέναντι και αποδοχή του αληθινού χρονικού ορίζοντα.
Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο σπαρακτικά ανάλογο μ' εκείνο που γνώρισε ο ΓΑΠ. Μην τους ακούσουμε κι αυτούς, σε κάποιους μήνες τον ένα/σε κάποια χρόνια τον άλλο να λέει: "Έχει ο καιρός γυρίσματα".

To άρθρο δημοσιεύτηκε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ στις 17.11.2014


Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση