Έχει εισπραχθεί στην επικαιρότητα - η οποία πάει να ηρεμήσει καθώς πορευόμαστε προς τις γιορτές, έφυγε και η τεχνητή αναταραχή με τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας - ως παράδοξο. Όμως παράδοξο δεν είναι.
Σε τι αναφερόμαστε; Στο μέτωπο με το ΔΝΤ που επέλεξε να ξανανοίξει, λίγο αφότου έκλεισε, αφού πρώτα άνοιξε - με άγαρμπη πρωτοβουλία της Ελληνικής πλευράς/του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά. Το πρώτο άνοιγμα του εν λόγω μετώπου, θυμίζουμε, έφερε τον Έλληνα Πρωθυπουργό (αυτό είναι ο Τσίπρας υπό την τρέχουσα ιδιότητά του: όχι αναλυτής ή αρχηγός ενός κόμματος, αλλά Πρωθυπουργός μιας χώρας την οποία οδήγησε - σύμφωνα με τον ίδιο! - στο χείλος ενός βαράθρου, από το οποίο πήρε το κόστος, το βαρύ πολιτικό κόστος, να την ανασύρει την τελευταία στιγμή) αντιμέτωπο με το Βερολίνο/τον Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε που λατρεύουμε να μισούμε, αλλά και με τις Βρυξέλλες/τον Πιερ Μοσκοβισί που μάθαμε να ινδαλματοποιούμε. Ύστερα, το μέτωπο κατά ΔΝΤ απεσύρθη αδόξως.
Ήρθε όμως πάλι στο προσκήνιο μέσα από συνέντευξη-που-δεν-ήταν-ακριβώς-συνέντευξη Τσίπρα προς τους Financial Times, όπου τέθηκε το ζήτημα της αποχώρησης του Ταμείου από το Ελληνικό Πρόγραμμα. Με το επιχείρημα (εξαιρετικού Ευρωπαϊσμού! ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή /και ο Αντώνης Σαμαράς θα ζήλευαν...) ότι η Ευρωπαϊκή ενοποίηση έχει αρκετά προχωρήσει, ώστε "να μπορεί η Ευρώπη να ρυθμίζει μόνη τα του οίκου της". Αυτήν την φορά οι Σώϋμπλε του κόσμου τούτου δεν απήντησαν - είναι βλέπετε και εορταστική περίοδος, διακοπές, the milk of human kindness κλπ. Όμως το ίδιο το Ταμείο υπενθύμισε ότι μπορεί η Ελλάδα οποτεδήποτε να ζητήσει την δική του λειτουργική αποχώρηση - αφού βέβαια αποπληρώσει όσα το Ταμείο έχει δανείσει στην χώρα, ή (θα λέγαμε εμείς) αφού βάλει τους Ευρωπαίους να καλύψουν τα κάποια 50αριά δις ευρώ, ψιλολόγια! - και να μείνει μόνο στον ρόλο της τεχνικής βοήθειας. Που την προβλέπει ούτως ή άλλως ο κεντρικός δανεισμός του Προγράμματος, από τον ESM/ τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό.
Γιατί θεωρούμε παράδοξο την εκ νέου ανακίνηση του θέματος ΔΝΤ; Γιατί την ίδια στιγμή, από την Κυβέρνηση υπάρχει επίσπευση της συμμόρφωσης προς το Πρόγραμμα Προσαρμογής (το Μνημόνιο 3, δηλαδή). Πώς αυτό; Όχι μόνον με τις στοχευμένες διαρροές περί υποβολής του σχήματος για το Ασφαλιστικό μέσα στον Ιανουάριο - στοίχημα που θα'ναι "μικρό" ή "μεσαίο" Ασφαλιστικό, να μας πηγαίνει 5-10 χρόνια παρακάτω: ριζική λύση για το Ασφαλιστικό δεν αντέχεται - αλλά και με την έμπρακτη επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων
Ήδη είχαμε την ολοκλήρωση των διαδικασιών για τα 14 Περιφερειακά Αεροδρόμια, που έκαναν την καρδιά του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη να σπαράξει, αλλά την υπογραφή του να τίθεται φαρδιά-πλατειά. Έγινε και η υποβολή της πρότασης COSCO για την εξαγορά του ΟΛΠ, όσο κι αν επιχειρήθηκε απο τον επίσης ευαίσθητο Θοδωρή Δρίτσα, τον Εμπορικής Ναυτιλίας και Πειραιά, να ψαλιδιστεί η σχετική παραχώρηση για να φύγουν από μόνοι τους οι επικατάρατοι διεκδικητές. Παραπέρα φαίνεται ότι διασώζεται ως project όχι μόνο ο Αστέρας Βουλιαγμένης (που πήγαινε να εγκαταλειφθεί), ή η υπόθεση των σιδηροδρόμων (όθεν και οι σχετικές απεργιακές κινητοποιήσεις), αλλά και η τελείως εμβληματική υπόθεση του Ελληνικού, που κι αυτή ακούγεται πρόθεση του ΤΑΙΠΕΘ να ξαναστηθεί στα πόδια της.
(Και όχι μόνον αυτό. Αλλά, όπως ήδη λέγαμε προ ημερών , έρχεται ο Στέργιος Πιτσιόλας του ΤΑΙΠΕΔ κι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας (Πρωθυπουργός, θυμίζουμε) να στηρίξουν την κινητικότητα με δημόσιες τοποθετήσεις τους). Α, ναι, και τρέχει και το Αεροδρόμιο του Καστελλίου, greenfield project αυτό.
Γιατί όμως λέμε ότι αυτό το φαινομενικό παράδοξο ... δεν είναι παράδοξο; Διότι είναι "λογικό" το ΔΝΤ να ξορκίζεται/να σπρώχνεται προς τα έξω καθώς η δική του όχι αυστηρότητα, αλλά η τάση του να μετράει τα κουκιά "βαραίνει αφόρητα στο Ασφαλιστικό". Άμα η κομβικής σημασίας αυτή υπόθεση μπαλαμουτιαστεί - συγγνώμην για την λαϊκή διατύπωση, αλλά ταιριάζει! - και συνεπώς οι Ευρωπαίοι επιλέξουν κάπου εκεί να κλείσει η διαβόητη αξιολόγηση, κι ύστερα ανοίξει - ΑΝΟΙΞΕΙ απλώς - η συζήτηση για το Ελληνικό χρέος και την διαρρύθμιση/αναδιάταξη/ελάφρυνσή του - που όλοι πια το ξέρουμε, είναι προϋπόθεση παραμονής του ΔΝΤ στο Πρόγραμμα -, τότε θα μπορεί η εν λόγω συζήτηση να σέρνεται και να σέρνεται και να σέρνεται. Από Χριστούγεννα σε Πάσχα, από Πάσχα σε Χριστούγεννα.
Δημοσιεύτηκε στην Ναυτεμπορική στις 24/12/2015