Από το "η Ελλάδα δεν μπορεί" στο "καήκαμε" - και πάλι πίσω
- Κατηγορία: Παπαγιαννίδης Αντώνης
- Δημιουργηθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2016
Το σοκ υπό το οποίο λειτουργεί η Κυβέρνηση - για να είμαστε δίκαιοι, το σοκ αφορά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα αλλά και την κοινωνία στο σύνολό της: όμως η Κυβέρνηση έχει το πικρό προνόμιο να κουβαλάει τις ευθύνες... - με την απόλυτη κατάρρευση της κατάστασης στο Προσφυγικό, ουσιαστικά απομακρύνει την προσοχή από οτιδήποτε άλλο. Πλην ίσως από την σουρεαλιστική εικόνα των αγροτικών μπλόκων, τα οποία έρχονται και προστίθενται στην εικόνα των κλειστών συνόρων και των ανθρώπων που περιφέρονται παραζαλισμένοι στους δρόμους και τις πόλεις της Ελλάδα φέρνοντας στην συλλογική μνήμη εικόνες του Μεσοπολέμου, του ΄20!
Όμως, η διαπραγμάτευση της αξιολόγησης εκτοπιζόμενη από το προσκήνιο αποκτά πρόσθετη εκρηκτικότητα κι όχι λιγότερη όπως νομίζει η Κυβέρνηση. "It's the economy, stupid!", όπως θα' λεγε αυτή την φορά ευθέως ο Σώϋμπλε στο Νταβός.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι η αντίληψη που εγκαταστάθηκε στο Μαξίμου πως "ένα πρόβλημα το αντιμετωπίζεις δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο" (ή: στρέφοντας την προσοχή σ' αυτό) δεν οδηγεί σε λύσεις, ούτε καν σε εκτόνωση. Αλλά σε μοιρολατρική αποδοχή του ανεπίλυτου, που παραδίπλα του βρίσκεται η μη-κυβερνησιμότητα. Άσχημο πράγμα η μη-κυβερνητικότητα...
Δείτε: η υπόθεση της αξιολόγησης έχει πάει τόσο στραβά, τόσο πίσω ώστε σαν να μην ξέρουν πια απο πού να την πιάσουν. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επέλεξε την διοργάνωση του "BBC World Questions: "Europe and Greece" για να ξανατραβήξει - κι αυτός - την διαβόητη κόκκινη γραμμή: "Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει περισσότερες περικοπές στις συντάξεις", κουνώντας για μιαν ακόμη φορά επικριτικά το δάχτυλο στο ΔΝΤ για "έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας". Ήταν ενδιαφέρον να σημειώσει κανείς ότι η τοποθέτηση αυτή έγινε στα πλαίσια της διαβεβαίωσης ότι "θα κάνουμε ό,τι συμφωνήσαμε τον Αύγουστο, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο". Που, μαζί με την νωπή ακόμη τοποθέτηση Γερούν Ντάϊσσελμπλουμ - ο οποίος, διάβολε! - είναι Eurogroup κι όχι IMF - μετά την τελευταία συνάντηση του Eurogroup, τοποθέτηση ακριβώς σχετικά με τις συντάξεις, δείχνει ότι πάλι βρισκόμαστε σε ασυμβατότητα αντίληψης των πραγμάτων με τους "εταίρους".
Πάντως, την ίδια ακριβώς στιγμή ο καημένος ο Προϋπολογισμός κατευθύνει περισσότερο από 40% των πρωτογενών δαπανών του για να καλύπτεται η συνταξιοδοτική δαπάνη (δηλαδή οι "τρύπες" των Ασφαλιστικών Ταμείων, απο ΙΚΑ και ΟΓΑ μέχρι και τα ευγενέστερα, συν οι συντάξεις του Δημοσίου). Μπορεί ο ένας να θυμίζει ότι η ασφαλιστική κάλυψη της ΔΕΗ ως "αντιπαροχή έναντι περιουσίας" ή η κάλυψη των αναγκών ΤΑΠ-ΟΤΕ είναι πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο (έκαστη), όταν π.χ. το ΙΚΑ απορροφά μια άχνα κάτω από 3 δις, ενώ ο άλλος να θυμίζει ότι οι συντάξεις του Δημοσίου κινούνται κάπου πάνω από 6 δις παρόλες τις μειώσεις: πάντως το κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν παύει να είναι το βασικό αγκωνάρι που κρέμεται στον λαιμό του Προϋπολογισμού. (Και που, η Κριστίν Λαγκάρντ απλώς εκφωνεί το νούμερο, φτάνει να απορροφά στο βάθος της κρίσης, μετά απ' όλες τις μειώσεις και πριν απ' όλες τις αποφάσεις Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κάτι σαν 10% του καθημαγμένου ΑΕΠ της χώρας).
Την ίδια στιγμή, και ενώ σιγά-σιγά συνειδητοποιείται ότι τα έσοδα του ίδιου του κατακαημένου Προϋπολογισμού για το 2015 δεν έμειναν μόνον 4 δις πίσω απ' εκείνα που ελπίζονταν (βέβαια, σχεδόν τα μισά είναι μη-εισπραχθέντα απο την "οφειλόμενη" επιστροφή κερδών των Κεντρικών Τραπεζών και της ΕΚΤ απο SMPs λόγω.. μη ολοκλήρωσης της αξιολόγησης), αλλά και έφεραν την Ελλάδα στην δυσάρεστη πλαγιά της καμπύλης Laffer : δηλαδή, η φορολογική πίεση δείχνει ότι η εισπραξιμότητα, η πραγματοποίηση εσόδων αληθινά πήγε πίσω σε σχέση με το 2014.
Όσο, δε, προχωράει η εκτέλεση του Προϋπολογισμού 2016 από τον Φεβρουάριο και πέρα, θα χουμε και ταμειακό άνοιγμα σχεδόν 1 δις τον κάθε μήνα μεγαλύτερο από τον προηγούμενο - για να ξεπεράσουμε τα 4 δις μετά τον Μάιο, με το καλό! Αυτό είναι το "καήκαμε!" που είχε πει ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, για την περίπτωση που η αξιολόγηση αφεθεί να σέρνεται.
Η εντύπωση που αφέθηκε να δημιουργηθεί σε κύκλους του Μαξίμου ότι το βάρος του Προσφυγικού θα οδηγήσει σε "άλλου τύπου διαπραγμάτευση" με τους δανειστές είναι ρισκαδόρικη. Η εντύπωση όμως ότι η εικόνα αδιεξόδου θα κάνει ευκολότερη την διαχείριση του εσωτερικού μετώπου, αυτή μπορεί να αποβεί καταστροφική.
Δημοσιεύτηκε στην Ναυτεμπορική στις 25/2/2016