Παρασκευή, 29 Μάρτιος 2024

Υπάρχει και το τηλέφωνο...

Υπάρχει , που λέτε, και το τηλέφωνο! Από το 1875 οπότε ο Γκράχαμ Μπελλ έκανε την συναρπαστική εκείνη ανακάλυψη, πάντως από τα μέσα της δεκαετίας του΄40 που η τηλεφωνία άρχισε να διαδίδεται (με την βοήθεια της Siemens, ήδη : άλλη ιστορία αυτή...) στην Αθήνα κι ύστερα ανά την Ελλάδα, όποιος χρειάζεται να επικοινωνήσει, να μάθει κάτι, να διασταυρώσει, μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να το πράξει.. (Υπάρχουν πλέον κι άλλα μέσα, της αστραπιαίας ψηφιακής επικοινωνίας, με τα e-mails και τα sms και τα συναφή. Αλλ' ας μείνουμε στα παλιά και δοκιμασμένα!).
Όταν, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας - Πρωθυπουργός θυμίζουμε - είδε τον εαυτό του να διαψεύδεται σχεδόν περιφρονητικά από υπουργό του - τον Χρήστο Σπίρτζη - μέρες αφότου ο ίδιος μας προανήγγειλε άμεση κατάθεση προτάσεων (27 Ιουνίου) για το μεγαλύτερο greenfield επενδυτικό σχέδιο που κυριολεκτικά ήταν στο παρά πέντε να ξεκινήσει η διαγωνιστική διαδικασία του, το Αεροδρόμιο του Καστελλίου που θα αντικαταστήσει το τραγικά ξεπερασμένο "Ν. Καζαντζάκης" του Ηρακλείου (ναι, ναι, το project του Ελληνικού είναι μεγαλύτερο! αλλ' αφήστε το να υλοποιηθεί αληθινά με το αναθεωρημένο ΜΟU του που μας "χάρισε" η αξιολόγηση...), ο δε Σπίρτζης χαλαρά-χαλαρά ανήγγειλε μιαν ακόμη αναβολή για τον Σεπτέμβριο, θα μπορούσε να σηκώσει το τηλέφωνο να ρωτήσει. (Ή να βάλει κάποιον δικό του να το πράξει: ο Νίκος Παππάς δεν είναι κοντινός του Σπίρτζη;).
Αν το είχε κάνει, στα σοβαρά όμως, θα είχε μάθει ο Πρωθυπουργός πολύ περισσότερα: ότι το project του Καστελλίου πάει να εκτροχιασθεί. Ενδεχομένως στον Αλέξη Τσίπρα να το επισημάνουν και οι Κινέζοι που τον περιμένουν την επόμενη βδομάδα στο Πεκίνο - μετά την περίπτωση του ΟΛΠ που εσπευσμένα ακυρώνεται η πώλησή του στην Cosco, νάχει κάτι στις βαλίτσες του ο Αλέξης Τσίπρας, η συμμετοχή πελώριας (κρατικής) κατασκευαστικής της Κίνας στο έργο του Καστελλίου θα μπορούσε να είναι - αν και υπάρχουν κι άλλοι σημαντικοί διεθνείς παίκτες στην διαγωνιστική διαδικασία παραχώρησης: Bouygues, Vinci - να λειτουργήσει ως πυροκροτητής επενδυτικού κύκλου.
Ας είναι. Γιατί προλέγουμε ότι το έργο πάει για προσάραξη; Διότι, πάντα πρόθυμος να υπερθεματίσει σε κρατίστικες τοποθετήσεις ο (Πασοκικής προέλευσης, άρα έχων την ανάγκη να επιδεικνύει ιδεολογική καθαρότητα) Χρ. Σπίρτζης, ο ίδιος που έκλαιγε για τις δεσμεύσεις του Μνημονίου - 3 (ψηφίζοντάς τες) και που σταθερά υποσκάπτει όποια δουλειά πάει να κάνει ο Στέργιος Πιτσιόρλας στο ΤΑΙΠΕΔ, φρόντισε να φορτώσει ρήτρες τα τεύχη του διαγωνισμού οι οποίες (αν καταλαβαίνουμε καλά) τον καθιστούν μη- υλοποιήσιμο. Παράδειγμα: μιλάει για συμμετοχή του Δημοσίου 45-55%. Άλλο παράδειγμα: καθιστά την συμμετοχή του Δημοσίου αναπαλλοτρίωτη...
"Που το πρόβλημα;" θα σκεφθείς φίλε αναγνώστη αν ανήκεις σε όσους θεωρούν πως όσο πλησιέστερα στην αγκαλιά του Κράτους, τόσο καλύτερα. Δεν θα το ιδεολογικοποιήσουμε - ούτε καν θα θυμίσουμε την αντίστροφη πορεία των Περιφερειακών Αεροδρομίων, τα οποία γι αυτό δόθηκαν στην Fraport με παραχώρηση, για να γίνουν κάποτε! Όμως, να, σπρώχνοντας το έργο προς τον δημόσιο τομέα πάμε να καταλογίσουμε το βάρος του - γιατί φυσικά με δανεισμό θα γίνει το έργο, 80 εκατ. ευρώ το κόστος του - στο δημόσιο χρέος. Έτσι λένε οι κανόνες Eurostat: άμα κάτι ελέγχεται από το Κράτος, γράφεται ο δανεισμός του στο δημόσιο χρέος. Χώρια που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα ήταν ο βασικός χρηματοδότης στην συγχρηματοδότηση του έργου (ακόμη και η κατά 200τόσα εκατομμύρια συμμετοχή του Δημοσίου, από την ΕτΕΠ θα λαμβανόταν: "λεφτά δεν υπάρχουν"!), θα αρνηθεί να συμμετάσχει σ' αυτό το σχήμα.
Επιπλέον, το γεγονός ότι με την ωραία πατέντα του αμεταβίβαστου των μετοχών του Καστελλίου, το Δημόσιο απαρνείται το ενδεχόμενο καν να αντλήσει κάποιες αξίες στο μέλλον απο ένα ιδιαίτερο στοιχείο ενεργητικού που θα αναπτυχθεί με την σύμβαση παραχώρησης για το Καστέλλι. Κι αυτό, την στιγμή που.. επιχειρείται η πώληση του υπόλοιπου συμμετοχής στο "Ελ. Βενιζέλος", να μαζευτούν παράδες! Κι αυτό, την στιγμή που αντιλαμβανόμαστε ότι στο Μαξίμου άρχισαν να ανοίγουν τα αυτιά, να καταλαβαίνουν τι θα μπορούσε να προσφέρει η οργάνωση ανά τομείς των υπό ανάπτυξη περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου/bundling και η άντληση αξίας από την αγορά.
Ας δώσουν μιαν επίτιμη βουλευτική έδρα στον συμπαθή Χρήστο Σπρίτζη, ώστε να του φύγει άγχος, αλλά και να μην τρικλοποδιάζει ό,τι πάει να γίνει. Και... ας σηκώσουν το τηλέφωνο.

Δημοσιεύτηκε στην Ναυτεμπορική στις 30/6/2016.

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση