Saturday, 12 October 2024

Οι αλήθειες της Πρωταπριλιάς

Δεν την έχουν οι "εταίροι μας" την τόσο τονισμένη όσο εμείς συνήθεια να αξιοποιουν την Πρωταπριλιά ώστε μέσα από - πρωτότυπα ή και κοινότυπα, εμπνευσμένα ή τετριμμένα - ψέματα να λένε αλήθειες που, αλλιως, δύσκολα περνούν. Να αναδεικνύουν, εν τέλει, την αλήθεια των πραγμάτων.
Ισως γι αυτό να σχεδίασαν να έχουμε Πρωταπριλιά το άτυπο Eurogroup στην Αθήνα, ακριβώς δηλαδή μετά το κλείσιμο των 8μηνων εκκρεμοτήτων της Ελλάδας με την Τρόικα (κλείσιμο εκκρεμμοτήτων που δεν έλαβε βέβαια υπόψη του το ψυχόδραμα της παραίτησης του Mad Max Χαρακόπουλου, ή πάλι τις τύψεις που μπλόκαραν την ψήφο του Μιχ. Κασσή - συνολικά δηλαδή το σκηνικό της ψηφοφορίας για το τελευταίο αυτό νομοσχέδιο Τρόικας "στο νήμα"/ ιδιως μετα την πρόταση μομφής ΣΥΡΙΖΑ κατα Στουρνάρα και το σχετικό ψυχόδραμα... ) και λίγο πριν την οριστική απόφανση της Eurostat σχετικά με το πολυύμνητο Πρωτογενές Πλεόνασμά μας (που, αφού ήδη διευθετήθηκε η μοιρασιά του σε αποπληρωμή χρέους/σε εξόφληση υποχρεώσεων προς ιδιώτες/σε "κοινωνικό μέρισμα" με συναίνεση της Τροικας, θεωρείται δεδομένο - όχι;).
Ετσι, σκέφθηκαν, θα δινόταν η ευκαιρία στους ηγέτες του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης - δηλαδή στον Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε και τους ακόλουθους του υπουργούς των άλλων κρατών - να πουν τα ενθαρρυντικά καλά λόγια προς Στουρνάρα/Σαμαρά/άντε και Βενιζέλο. Να τα πουν αρκετά νωρίς, γιατί μετα τό τέλος Απριλίου θάχει παιχτεί όλο το προεκλογικό δρόμο....
Εκείνα, δηλαδή τα σημάδια "επαναφοράς της Ελλάδας στην Ευρώπη" - όπως βιάστηκαν τα πάντα ενθουσιώδη Ελληνικά μήντια να τιτλοφορήσουν - θεωρήθηκε ότι την Πρωταπριλιά αυτή θα λάμβαναν την ρητορική επισφράγιση απο Σώϋμπλε και Σια, ότι θα αναγνωριζόταν δηλαδή ο κατά Στουρνάρα "άθλος άνευ προηγουμένου" της Ελλάδος. Έστω και με υπαινικτική μετάβαση στο στάδιο συζήτησης για κάποια μορφή αναδιάρθρωσης του χρέους απο τους εταίρους. Ακριβώς αυτό είναι φανερό ότι "είδε νάρχεται" ο ΣΥΡΙΖΑ - μαζί , βέβαια, και με το αγκομαχητό του στις δημοσκοπήσεις - και εισπράξαμε την, αμέσως μετά την Πρωταπριλιά, διακαναλική συνέντευξη Τσίπρα: διακαναλική με την καινοτομία ότι δεν (ΔΕΝ) θα παίξει στα κατεστημένα κανάλια αλλά μόνον σε ΚΟΝΤRA, ACTION 24 και EXTRA, δηλαδή στα "αντι-κατεστημένα". Συν την πρόταση μομφής....

Πώς τα σήματα των αγορών θα επέτρεπαν
μια ενιαία Ελληνική στάση για το χρέος
...Με λιγότερους απο δυο μήνες μέχρι τις κάλπες των Ευρωεκλογών μπροστά μας, το μόνο που θα μπορούσε αληθινά να φέρει κάτι το καινούργια στην συζήτηση για το ελληνικό χρέος δεν είναι δυνατον ούτε ακόμη και θεωρητικά να συζητηθεί! Ποιο θα ήταν αυτό; Μα, να διαμορφωνόταν μια κοινή μίνιμουμ πλατφόρμα Ελληνική - δηλαδή διαμορφωμένη με ΕλληνοΕλληνική συναίνεση - και αυτή να την πήγαιναν βόλτα εις τας Ευρώπας. Ποιος; Μια γνήσια διαπραγματευτική ομάδα, με διακομματική στήριξη. (Κάτι σαν την πρόταση Αλέκου Παπαδόπουλου προ μηνών: ούτε που συζητήθηκε, φυσικά).
Προς αυτήν άλλωστε την κατεύθυνση έδωσε "σήμα" ο Πρόεδρος του EuroWorking Group (Αυστριακός) Τόμας Βίζερ. Ο οποίος ακριβώς λίγα 24ωρα πριν το σχεδιασμένο ως Πρωταπριλιάτικο Eurogroup πήρε την πρωτοβουλία να αποκλείσει για μιαν ακόμη φορά κάθε ενδεχόμενο κουρέματος του Ελληνικού χρέους, σε αντιστάθμισμα όμως αναφέρθηκε στην πάγια συνταγή μείωσης επιτοκίων/παράτασης λήξεων του χρέους - συν (και εδώ το πράγμα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον...) ένα πρόγραμμα ανάπτυξης με διαφορετική χρηματοδότηση. Το οποίο - ακόμη πιο ενδιαφέρον ! - θαπρεπε η Ελλάδα να το θεωρήσει δική της "ιδιοκτησία" και όχι εξωτερική επιβολή.
Προς μια τέτοια κατεύθυνση - άν και από άλλη διαδρομή - πορεύεται η πλευρά Στουρνάρα, πώς; Με την προώθηση της διαβόητης επανόδου της Ελλάδας στις αγορές. Μετά από πολλή φλυαρία σχετικώς, είχαμε το πρωτογενές σημάδι από το bookbuilding για τις ΑΜΚ Alpha και Πειραιώς που ολοκληρώθηκε μέσα σε κάποιες ώρες με ονομαστική υπερκάλυψη που αντιστοιχούσε γύρω σε 5,5 δισ. συνολικά (τελικά αντλήθηκαν κάπου 3 δις, μετά και τα 500 εκατομμύρια ομολόγου της Πειραιώς της περασμένης βδομάδας). Βέβαια, ο Γιάννης Στουρνάρας χρειάστηκε να βάλει λίγο πάγο στον ενθουσιασμό που ανέβαινε σχετικά με την δυνατότητα του ΟΔΔΗΧ να "πατήσει" πάνω σ' αυτήν την πολλαπλή επιτυχία, για να επισπεύσει άμεση έξοδο κρατικού χαρτιού στις αγορές - παραδέχθηκε ότι η κίνηση bravado μπορεί να πάει για μετά τις Ευρωκάλπες. Όμως η αναγνώριση απο μέρους των αγορών ότι "ο ελληνικός κίνδυνος" είναι πλέον διαχειρίσιμος είναι ένα δεδομένο. Η διατύπωση Μιχ. Σάλλα περί "ιστορικής σημασίας αύξησης κεφαλαίου για το τραπεζικό σύστημα συνολικά" δεν ήταν λόγος κενός. Το ζήτημα είναι πώς, τώρα, απο τις τράπεζες θα "ολισθήσουμε" στο κρατικό χαρτί....
Τεχνικά, και προκειμένου να "γλυκαθούν" οι οίκοι που θα μας κουβαλήσουν μετά από 5 χρόνια απουσίας, θα επιχειρηθεί παράλληλα ένα ξαναπακετάρισμα των - περιορισμένης αξίας - Ελληνικών ομολόγων που κυκλοφορούν στην αγορά, έτσι ώστε να ομαλοποιηθεί η καμπύλη των λήξεων Ελληνικών χαρτιών. (Τώρα γίνεται κατανοητό γιατί ο χειρισμός συγκέντρωσης Ελληνικών ομολόγων της Japonica του Καζαριάν συνάντησε άκρα ψυχρότητα απο την Ελληνική πλευρά. Επεδίωκε εξαρχής "να παίξει με τα μεγάλα τα παιδιά"). Ταυτόχρονα, θα προωθηθεί μια έκδοση-δοκιμή, που ήταν σχεδιασμένη για 1,5 - 2 δις, όμως τώρα στην Κυβέρνηση μιλούν και για άνω των 3 δις• ενώ οι προσδοκίες επιτοκίου είναι κάπου γύρω στο 5,5%.
Τριπλός ο στόχος: πρώτον να πιστωθεί η Κυβέρνηση Σαμαρά/Στουρνάρα προεκλογικούς πόντους, κεφαλαιοποιώντας έτσι την σχετική ανάκαμψη που γράφει στις δημοσκοπήσεις. Δεύτερον, να απομακρυνθεί η εικόνα χρηματοδοτικού κενού για το 2014-15, έτσι ώστε το ΔΝΤ να πάψει να δημιουργεί προβλήματα με την δική του παραμονή στο Πρόγραμμα.
Τρίτον, να στηθεί το πραγματικό σκηνικό για αναδιάρθρωση του χρέους -μετά μεν τις Ευρωεκλογές, αλλά με πρόδηλα σημάδια απο τώρα. (Εδώ, οι κυβερνητικοί έχοντας αναθαρρήσει απο το Πρωτογενές Πλεόνασμα και την διπλωματική επιτυχία που αυτό κατέγραψε, αρχίζουν να μιλούν μέχρι και για ευγενική απώθηση του ΔΝΤ απο το Ελληνικό Πρόγραμμα, ωστε να γίνει πια φανερή η "έξοδος απο το Μνημόνιο", ή πάλι "η αποχώρηση της Τρόικας" κοκ.)
Ε, λοιπόν, αυτούς τους σχεδιασμούς είναι που όλο το σκηνικό στην Βουλή, με το έπος του γάλατος και των φαρμάκων, πήγε να αναγάγει σε γνήσια Πρωταπριλιά...

Την ίδια στιγμή, κάτι σαν "άλλη Ευρώπη" μορφοποιείται
Μιας και αποφασίσαμε να υπαγάγουμε τα - διόλου αστεία: αντίθετα, σοβαρότατα - όσα τρέχουν γύρω μας αυτόν τον καιρό σε μια προσέγγιση Πρωταπριλιάς, δώστε λίγη προσοχή και στο συνολικό Ευρωπαϊκό σκηνικό.
Πρώτα-πρώτα, οι "εκεί" δημοσκοπήσεις για τις Ευρωεκλογές δίνουν ασάφεια: οι Σοσιαλδημοκράτες/SPD περνούσαν πρώτοι, οι Χριστιανοδημοκράτες/ΕΡΡ έπονταν: τώρα πάλι η σειρά αντιστράφηκε (πάντως το άθροισμα των δυο είναι γύρω στο 55%)• οι Φιλελεύθεροι/ALDE δεν τα πάνε και τόσο καλά (γύρω στο 8%)• η Ευρωπαϊκή Αριστερά/GUE ελπίζει μέχρι και σε τρίτη θέση - con Tsipras -αλλά για την ώρα είναι στην τέταρτη (7%). Πράσινοι και Συντηρητικοί βρίσκονται, και οι δυο, γύρω στο 6%. ΟΙ διαφόρων ειδών Ευρωσκεπτικιστές (κανένα κοινό στοιχείο μεταξύ του βρετανικού UKIP , του γαλλικού FN και των δικών μας Χρυσαυγιτών...) δεν μπορούν να προβλεφθούν. Πάντως, η κατάργηση του κατωφλίου 3% στην Γερμανία μπορεί να φέρει και εδώ ανατροπές.
Σε εντελώς άλλο επίπεδο παρατήρησης, αξίζει να δει κανείς τις "Πορείες Αξιοπρέπειας" που οργανώθηκαν στην Ισπανία, ιδίως στην Μαδρίτη: από εύτακτες και δομημένες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με σύνθημα "Ψωμί-Δουλειά-Στέγη για όλους" ξέφυγαν σε πορείες κατά των τραπεζών (τις οποίες καλούσαν να "πληρώσουν για την κρίση") και σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις της Αστυνομίας (που κατέληξαν σε ντουζίνες τραυματισμούς - περισσότεροι οι αστυνομικοί... - και σε σειρά συλλήψεων).
Και, πηγαίνοντας λίγο πιο πίσω, έχουμε την συνειδητή αλλαγή πλεύσης της Ιταλικής Κυβέρνησης - η μετακίνηση Ρέντσι από την γραμμή Λέττα είναι ευκρινέστερη από εκείνην Λέττα από την παλαιότερη γραμμή Μόντι - προς μιαν αντιστροφή της λογικής της αύξησης των φόρων. Βέβαια, οι φορολογικές μειώσεις Ρέντσι - κατά 10 δις ευρώ σε βάθος χρόνου - είναι στοχευμένες στην μείωση του μη-μισθολογικού κόστους εργασίας, με περιορισμό της φορολογίας εισοδήματος και των κοινωνικοασφαλιστικών εισφορών, έτσι ώστε να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα μιας ιταλικής οικονομίας που έκλεισε το 2013 με ρυθμό ανάπτυξης.... 0,1%! Υπ' αυτήν την έννοια, γίνονται ευκολότερα κατανοητές από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ιταλίας απ' ό,τι το δικό μας "κοινωνικό μέρισμα"...
Πάντως, και στην Ευρωπαϊκή σκακιέρα "κάτι κινείται" . Προλαβαίνουμε (α) να το κατανοήσουμε, (β) να το παρακολουθήσουμε, (γ) να προσαρμόσουμε την εσωτερική στόχευσή μας; Αμφιβάλλουμε.

Δημοσιεύτηκε στην Ναυτεμπορική στη 1/4

Add comment


Security code
Refresh