Σάββατο, 18 Μάιος 2024
Ενα παράλληλο οικονομικό σύστημα είναι χρήσιμο, ιδίως για μία χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία προσπαθεί να επανέλθει στον δρόμο της οικονομικής ανάκαμψης. Η ιδέα της εφαρμογής παράλληλου (συμπληρωματικού) οικονομικού συστήματος, όμως, απέκτησε κακή φήμη στη χώρα μας για δύο λόγους: την αρνητική προβολή που εξασφάλισε η πρόταση, μετά την αποκάλυψη για σχεδιασμό περίπλοκου, μυστικού παράλληλου οικονομικού μηχανισμού –γνωστού ως Plan Β– με στόχο την υποκλοπή των ΑΦΜ Ελλήνων φορολογούμενων, επινόησης του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Δεύτερη αιτία δυσφήμισης του συμπληρωματικού οικονομικού συστήματος είναι η παραπλανητική και ψευδής άποψη, που προωθήθηκε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κάποια ΜΜΕ, ότι ένα τέτοιο σύστημα θα αποτελούσε το πρώτο βήμα για την έξοδο από την Ευρωζώνη. Οι λόγοι αυτοί και η προτίμηση του ελληνικού λαού για παραμονή στη ζώνη του ευρώ απέκλεισαν κάθε πιθανότητα σοβαρής συζήτησης της πρότασης για δημιουργία παράλληλου οικονομικού συστήματος από την παρούσα κυβέρνηση. Παρότι η πρόταση ναυάγησε, η τύχη της θα έπρεπε να είναι καλύτερη.
Οι μέχρι στιγμής έρευνές μας στο Ινστιτούτο Levy επικεντρώθηκαν στην ex-ante εκπόνηση σεναρίων για τη δομή και την οργάνωση ενός τέτοιου συστήματος, και περιλαμβάνουν προσομοιώσεις των επιπτώσεων της επιβολής του. Τα παράλληλα νομίσματα έχουν αποδείξει την αξία τους ως παραγόντων μακροοικονομικής σταθερότητας, ιδιαίτερα για οικονομίες σε ύφεση, ενισχύοντας την οικονομική δραστηριότητα, χωρίς να υποκαθιστούν το κύριο νόμισμα.
Το ελβετικό WIR (Wirtschaftsring - «Ιδιωτικός κύκλος») είναι το παλαιότερο παράλληλο νόμισμα και επιβλήθηκε το 1934, ως απάντηση στην κρίση ρευστότητας που ακολούθησε τη Μεγάλη Υφεση. Το WIR παραμένει –ακόμη και σήμερα– το σημαντικότερο συμπληρωματικό νόμισμα εν ισχύι, ενώ είναι ουσιαστικά άγνωστο, μετά την απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας να μην το προωθήσει ενεργά, εξαιτίας της αντίθεσης των τραπεζών στη χρήση του.
Η δομή του συστήματος WIR περιλαμβάνει οίκο συμψηφισμού (clearing house), που συμπληρώνεται από συνεταιριστική τράπεζα, ικανή να προσφέρει παραδοσιακές τραπεζικές υπηρεσίες στους συμμετέχοντες στο σύστημα, στο νόμισμα της WIR (δάνεια ανεξάρτητα από την ισοτιμία, υπηρεσίες πληρωμών και άλλα). Οι συναλλαγές αυτές πρέπει να πληρώνονται στο νόμισμα της WIR. Αυτό σημαίνει ότι μία επιχείρηση, η οποία έλαβε δάνειο από την τράπεζα WIR, οφείλει να πουλά το προϊόν και τις υπηρεσίες της σε WIR, ενισχύοντας κατ' αυτόν τον τρόπο τη ζήτηση για το παράλληλο νόμισμα, εντός του δικτύου συναλλαγών. Από τη δεκαετία του 1970, οι συμμετέχοντες στο σύστημα, οι οποίοι εγκαταλείπουν το WIR, δεν δικαιούνται να ανταλλάσσουν WIR σε ελβετικά φράγκα ούτε και να τα πουλήσουν σε μειωμένη τιμή. Η ανταλλαγή και η πώληση θα καθιστούσαν το WIR, καθώς και το όλο σύστημά του, αναξιόπιστα. Τα συσσωρευμένα WIR μπορούν να δαπανηθούν μόνο εντός του συστήματος ανταλλαγής.
Οι τελευταίες στατιστικές της WIR Bank δείχνουν ότι περισσότερες από 60.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κάθε κλάδου της βιομηχανίας και των υπηρεσιών (ποσοστό 16% των ελβετικών επιχειρήσεων) αξιοποιούν το παράλληλο νόμισμα WIR.
Οι επιχειρήσεις αυτές χωρίζονται, στο μεταξύ, σε καταγεγραμμένες και μη καταγεγραμμένες. Οι πρώτες συμφωνούν ότι ορισμένο ποσοστό (ενίοτε 50%) των συναλλαγών τους θα πραγματοποιείται σε WIR και το υπόλοιπο σε ελβετικά φράγκα, ενώ οι δεύτερες χρησιμοποιούν ad hoc το παράλληλο νόμισμα. Οσες συναλλαγές υπόκεινται σε φόρους φορολογούνται σε ελβετικά φράγκα, καθώς το παράλληλο νόμισμα δεν είναι αποδεκτό για την αποπληρωμή φορολογικών υποχρεώσεων.
Το νόμισμα WIR υπάρχει μόνο σε ηλεκτρονική μορφή και δεν εκδίδεται σε χαρτονομίσματα ή κέρματα. Ο χρήστης του παράλληλου νομίσματος διατηρεί τουλάχιστον δύο λογαριασμούς στη Συνεταιριστική Τράπεζα WIR, τον έναν σε ελβετικά φράγκα και τον άλλο σε WIR. Κάθε WIR είναι ίσο με ένα φράγκο, χωρίς ωστόσο να είναι ανταλλάξιμο.
Οπως εξηγεί ο Βόιτεκ Καλινόφσκι, του Ινστιτούτου Veblen στο Παρίσι, ένα συμπληρωματικό νόμισμα λειτουργεί ως δημιουργός χρήματος, μία «δημιουργία» η διαχείριση της οποίας γίνεται από οικονομικούς παράγοντες εκτός του παραδοσιακού τραπεζικού συστήματος, ικανή να τροφοδοτεί τη συνολική ζήτηση της οικονομίας σε καιρούς ύφεσης. Το συμπληρωματικό οικονομικό σύστημα αναδεικνύεται έτσι σε ισχυρό μακροοικονομικό εργαλείο. Αυτό αποδεικνύει και η έρευνα του S. Stodder γύρω από το νόμισμα WIR, που έδειξε ότι το παράλληλο νόμισμα ακολούθησε πιστά το ποσοστό ανεργίας, ιδιαίτερα μετά τις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Η εμπειρία 80 ετών από τη χρήση του συμπληρωματικού νομίσματος WIR υπογραμμίζει τις σημαντικές του επιτυχίες: για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες πλήττονται κατ' εξοχήν από τις μεταβολές στην απασχόληση, το WIR προσέφερε πηγή πιστώσεων και ρευστότητας σε εποχές ύφεσης, τη στιγμή που οι παραδοσιακές τράπεζες περιόριζαν δραστικά τη ροή πιστώσεων. Για μία οικονομία σε ύφεση, η χρήση «πιστωτικής δεξαμενής» τύπου WIR έχει αντικυκλικές επιπτώσεις, σε μία στιγμή κατά την οποία η συμβατική νομισματική πολιτική κινείται συνήθως προκυκλικά.
Ας ελπίσουμε ότι η επιτυχημένη εμπειρία του συμπληρωματικού οικονομικού συστήματος WIR σε μία χώρα όπως η Ελβετία, η οποία διακρίνεται για την οικονομική της ευρωστία και τη σταθερότητά της, θα δώσει το έναυσμα για αναθεώρηση της πολιτικής συμπληρωματικού οικονομικού συστήματος στην Ελλάδα. Οι ιδιωτικές δαπάνες και επενδύσεις υποχωρούν, όπως και ο τραπεζικός δανεισμός· τα πραγματικά επιτόκια αυξάνονται και ο αποπληθωρισμός συνεχίζεται, με την ανεργία να παραμένει πεισματικά υψηλή. Η σημερινή στρατηγική απέτυχε να οδηγήσει σε ανάκαμψη, ενώ ακόμη και η εγκατάλειψη των προγραμμάτων λιτότητας δεν πρόκειται να προσφέρει ανακούφιση, παρά μόνο σε δυσθεώρητο βάθος χρόνου. Τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία (ΕΣΠΑ) θα βοηθήσουν, αλλά δεν θα έχουν την απαιτούμενη ισχύ για να τροφοδοτήσουν την ανάκαμψη.
Η αποκατάσταση της εσωτερικής ζήτησης πρέπει να μπει στο επίκεντρο της ελληνικής οικονομικής πολιτικής. Παρ' όλα τα μειονεκτήματά του, ένα συμπληρωματικό οικονομικό σύστημα που θα στηρίζει την περιφερειακή ανάπτυξη και τα προγράμματα απασχόλησης, θα αποτελέσει στροφή προς την ανάκαμψη της αγοραστικής δύναμης και την ανοικοδόμηση της τραυματισμένης ελληνικής οικονομίας.
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 13/12/2015
Σύμφωνα με το νόμο 4324/15 και τη Συμφωνία Αρχών (άρθρα 10,14), τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου (ΣΚΕ) είναι ο κύριος μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου της ΕΡΤ και όπως αναφέρεται «Αποστολή των συμβουλίων είναι να μεταφέρουν στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας τις απόψεις επί του περιεχομένου του προγράμματος, προτάσεις για την εύρυθμη λειτουργία της εταιρείας, καθώς και καταγγελίες ως προς την τήρηση των προβλεπόμενων προγραμματικών υποχρεώσεων της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., προς το σκοπό της αξιολόγησης των υπηρεσιών και της βελτίωσης της ποιότητας της λειτουργίας της».
Σε απάντηση του τηλεοπτικού / ραδιοφωνικού / διαδικτυακού σποτ πρόσκλησης εθελοντικής συμμετοχής των πολιτών δήλωσαν συμμετοχή 2.267 άτομα.
Για την περιφέρεια Αττικής αντιστοιχούν 993 αιτήσεις. Το 78% των αιτήσεων εθελοντικής συμμετοχής αντιστοιχούν σε πολίτες με τριτοβάθμια εκπαίδευση (44% ΑΕΙ, 24% μεταπτυχιακό δίπλωμα, 10% Διδακτορικό δίπλωμα), το 20% με δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το 2% με πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το 64% είναι άνδρες και το 36% γυναίκες. Η ΕΡΤ στο πλαίσιο της κοινωνικής ευθύνης για την ισότητα των φύλων, στην κλήρωση των μελών του ΣΚΕ που έγινε στα γραφεία της εταιρείας στην Αγ. Παρασκευή στις 3/12/15 παρουσία συμβολαιογράφου, εφήρμοσε τον κανόνα συμμετοχής 55% 'Ανδρες και 45% Γυναίκες (27 Άνδρες και 23 Γυναίκες) στα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του ΣΚΕ βελτιώνοντας έτσι το αναλογικό ποσοστό των γυναικών.
• Το κεντρικό ΣΚΕ της Περιφέρειας Αττικής που θα έχει έδρα το Ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής έχει 100 μέλη με ίσο αριθμό των δύο συστατικών τμημάτων. Δηλαδή 50 εκπρόσωποι θεσμών/κοινωνικών οργανώσεων και 50 κληρωτοί τηλεθεατές/ακροατές που θα έχουν ισάριθμους αναπληρωτές. Η πρώτη ολομέλεια του ΣΚΕ Αττικής θα γίνει την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου στο Ραδιομέγαρο στις 6 μ.μ.
• Η Ολομέλεια του ΣΚΕ θα γίνεται τέσσερεις φορές το χρόνο ενώ θα συνεχής η λειτουργία των δύο επιτροπών που είναι:
Α) Επιτροπή ελέγχου εφαρμογής προγραμματικών δεσμεύσεων ΕΡΤ / Παράπονα
Β) Επιτροπή προτάσεων για πρόγραμμα, λειτουργία και την Κοινωνική Υπευθυνότητα ΕΡΤ.
Χώρος & Έδρα ΣΚΕ θα είναι στα Γραφεία ΚΕΕΠ, Γ' κτίριο, 3ος όροφος, Γραφείο 1
• Έως τα τέλη Φεβρουαρίου 2016 θα συγκροτηθεί με ευθύνη της ΕΡΤ3 και με τη συνεργασία του ΚΕΕΠ το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου Κεντρικής Μακεδονίας που θα έχει ως έδρα τα γραφεία της εταιρείας στη Θεσσαλονίκη. Θα ακολουθήσουν και τα ΣΚΕ στις δώδεκα άλλες περιφέρειες της χώρας.
• Παράλληλα θα ξεκινήσει σε μηνιαία βάση ένα «Τηλεοπτικό Φόρουμ Πολιτών» με τίτλο «ΠΟΛΙΤΕΣ» με συμμετοχή 20 μελών του ΣΚΕ και 10 πολιτών από τους μη κληρωθέντες σε μια προσπάθεια ενός νέου τύπου δημόσιου διαλόγου με συμμετοχή των πολιτών που θα αφορά τον ρόλο της ΕΡΤ αλλά και τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Όλες οι συνεδρίες του ΣΚΕ θα έχουν ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση. Στο σύνολο των 2.267 πολιτών που έκαναν αίτηση θα προταθεί να συμμετάσχουν σε ένα «Κύκλο Φίλων της ΕΡΤ» και το ΚΕΕΠ θα αναλάβει την σταθερή επαφή μαζί τους.
• Κέντρο Επικοινωνίας Ενημέρωσης Πολιτών (ΚΕΕΠ) της ΕΡΤ.
Σύμφωνα με το νέο οργανόγραμμα της εταιρίας βασική αποστολή του ΚΕΕΠ είναι η οργάνωση των Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου και η συστηματική στήριξη της λειτουργίας τους, όπως και η ενεργητική προώθηση της κοινωνικής υπευθυνότητας της ΕΡΤ διαμέσου συντονισμένων δράσεων που συμπληρώνουν την παραγωγή ποιοτικού ραδιοτηλεοπτικού έργου της ΕΡΤ (δράσεις για άστεγους / ευάλωτους πολίτες, πρόσφυγες, Ισότητα των Φύλων, καταπολέμηση διακρίσεων / ρατσισμού, προστασία περιβάλλοντος / ανακύκλωση / εξοικονόμηση ενέργειας, προώθηση εθελοντισμού). Τα πεδία δράσης του ΚΕΕΠ (ΣΚΕ, Κοινωνική Ευθύνη, Διαχείριση παραπόνων) παρουσιάζουν ισχυρή εσωτερική συνέργεια και συνάφεια.
• ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Μερικές από τις πρόσφατες δράσεις της Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ είναι ο τηλεμαραθώνιος για το Χαμόγελο του Παιδιού (9/11/15), το ραδιοφωνικό αφιέρωμα της ΕΡΑ για τους πρόσφυγες της Λέσβου (13,14/11/15) και ο τηλεμαραθώνιος της Unicef που θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του 2015. Παράλληλα, η ΕΡΤ3 από τις αρχές Σεπτεμβρίου έχει προχωρήσει σε συλλογή ρούχων/τροφίμων/παιχνιδιών για τους πρόσφυγες που αποστέλλονται στην Ειδομένη. Ενόψει και των Χριστουγέννων, η ΕΡΤ θα συνεχίσει την διπλή επικοινωνιακή καμπάνια συλλογής τροφίμων, ρούχων, παιχνιδιών και για τους πρόσφυγες αλλά και για τους 'Έλληνες άστεγους, σε συνεργασία με πολλούς κοινωνικούς φορείς.
ΚΕΕΠ
3/12/2015
Οι τραυματισμένες ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν σύντομα αντιμέτωπες με έναν νέο κύκλο ανακεφαλαιοποιήσεων, οι οποίες είναι συζητήσιμο αν θα καταφέρουν να αποκαταστήσουν τον ρόλο του παρόχου ρευστότητας προς την οικονομία, που είχαν οι τράπεζες πριν από την κρίση. Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να προειδοποιηθούν οι πιστωτές της Ελλάδας μαζί με την ΕΚΤ και τον εποπτικό φορέα των τραπεζών για τις παγίδες των προηγούμενων ανακεφαλαιοποιήσεων.
Οι ελληνικές τράπεζες άρχισαν να λαμβάνουν άμεση κρατική βοήθεια ήδη από το 2008. Αυτή η βοήθεια ήταν πολύ μικρή, ιδίως όσον αφορά τα μετρητά, αν συγκριθεί με το επίπεδο κεφαλαιακών ενισχύσεων και την παροχή εγγυήσεων που δόθηκαν λίγο πριν και λίγο μετά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους στα τέλη του 2011. Παρά τη χορήγηση μετρητών προς τις ελληνικές τράπεζες που μέχρι σήμερα υπερβαίνει τα 45 δισ. ευρώ και τις εγγυήσεις ύψους περίπου 130 δισ. ευρώ, η πιστωτική επέκταση δεν αυξήθηκε στην Ελλάδα. Υπάρχουν δύο προφανείς αιτίες για αυτή την αποτυχία: πρώτον η μαζική έξοδος καταθέσεων από το 2010 (πάνω από 130 δισ. ευρώ) με την έξοδο 40 δισ. να είναι πιο πρόσφατη και να οφείλεται στην αβεβαιότητα για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ. Δεύτερον, η συνεχής ύφεση που είναι το αποτέλεσμα κυρίως έντονα αντιπληθωριστικών πολιτικών επιλογών υπαγορευμένων από τους πιστωτές της Ελλάδας. Ωστόσο το να ρίξουμε την ευθύνη σε αυτούς τους δύο παράγοντες δεν αρκεί, διότι από πίσω τους κρύβεται μια ακόμη πιο δυσάρεστη ιστορία. Η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες δεινοπάθησαν εξαιτίας όλων των ειδών αποτυχιών εταιρικής διακυβέρνησης πριν και μετά το 2008, περιλαμβανομένων υπονοιών περί εξυπηρέτησης ιδίων και φιλικών συμφερόντων όπως αποδεικνύεται από τον αριθμό διώξεων κατά υψηλόβαθμων τραπεζικών στελεχών, δεν ακολούθησε τη διεθνώς παραδεκτή πρακτική που προβλέπει η αμερικανική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Η εισαγωγή τεράστιων ποσών δημοσίου χρήματος στον τραπεζικό τομέα δεν συνοδεύτηκε από τον μηδενισμό της αξίας των παλιών μετοχών, την απόλυση των τραπεζικών διοικήσεων ασχέτως ενοχής και τη ριζική αναδιάρθρωση του χαρτοφυλακίου δανείων τους. To 2012-2013 οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με περίπου 40 δισ. ευρώ.
Ωστόσο είναι απορίας άξιον γιατί συναίνεσαν οι πιστωτές να επιτρέψουν στους παλιούς μετόχους, που πλέον αποτελούν μειοψηφία, τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών. Αυτή η μάλλον ασυνήθιστη προσέγγιση είχε ως αποτέλεσμα να μην επωφεληθεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα από την όποια προσπάθεια κάθαρσής του, ιδίως υπό το φως των διαπλεκόμενων και προνομιακών σχέσεων που διατηρούν ορισμένοι τραπεζίτες με πολιτική, δημοσιογραφικά και οικονομικά συμφέροντα. Ακόμη σημαντικότερο είναι ότι η τραπεζική διακυβέρνηση «μολύνθηκε» από στρεβλά κίνητρα. Καθισμένες επάνω στη βραδυφλεγή βόμβα των μη εξυπηρετούμενων δανείων οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών δεν υιοθέτησαν τα μέτρα που ήταν απαραίτητα ώστε να αναδιαρθρώσουν το χαρτοφυλάκιο δανείων τους. Το εξαιρετικά υψηλό επίπεδο μη εξυπηρετούμενων δανείων αποτελεί απόδειξη της συνεχιζόμενης υποτίμησης της αξίας των περιουσιακών στοιχείων και της εξαέρωσης του εισοδήματος των νοικοκυριών και των εταιρικών κερδών που προκάλεσαν η συνεχής και επιδεινούμενη ύφεση και η συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογίας του ιδιωτικού τομέα. Οι Ελληνες τραπεζίτες απέφυγαν να αναγνωρίσουν το μέγεθος του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους φοβούμενοι να καταγράψουν τεράστιες οικονομικές απώλειες τη στιγμή που ήταν ήδη πολύ πιεσμένοι οι ισολογισμοί των τραπεζών.
Ο προφανής τρόπος ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος μετά την ανακεφαλαιοποίηση του Νοεμβρίου/Δεκεμβρίου είναι η δημιουργίας μιας «κακής τράπεζας» που θα αναλάβει την ευθύνη για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και θα τα διαχειριστεί. Με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουν οι ελληνικές τράπεζες να χορηγήσουν νέα δάνεια για τα οποία θα έχουν δοθεί επαρκείς εγγυήσεις και να αυξήσουν την παροχή πιστώσεων που είναι τόσο αναγκαία. Δεν πρόκειται περί κάποιας θεωρητικής μεθόδου, αλλά περί μεθόδου που εφαρμόστηκε και λειτούργησε αποδοτικά στη Σουηδία μετά την τραπεζική κρίση των αρχών της δεκαετίας του '90 και στις ΗΠΑ μετά την κρίση του 2008, όπου μάλιστα απέφερε και κάποιο μικρό κέρδος. Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, αποδεικνύεται λανθασμένη η προσέγγιση που υιοθετήθηκε μέχρι σήμερα σύμφωνα με τα προηγούμενα μνημόνια, δηλαδή να επιτραπεί στις παλιές διοικήσεις και στους παλιούς μετόχους να συνεχίσουν σαν να μη συνέβη τίποτε και, από την άλλη πλευρά, η αποδοχή της επιμονής των πιστωτών ότι είναι ίδια όλα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και συνεπώς θα πρέπει να διαγραφούν όλα μεμιάς. Ενόψει των επικείμενων ανακεφαλαιοποιήσεων, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ελληνικών τραπεζών θα πρέπει να μεταφερθούν και να τα διαχειρίζεται ένα ταμείο τύπου «κακής τράπεζας» στο οποίο θα έχουν δοθεί κρατικές εγγυήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο θα δοθεί στους Ελληνες οφειλέτες ένας αποτελεσματικός τρόπος να αναδιαρθρώσουν τα δάνειά τους, ενώ οι τράπεζες θα αποφύγουν να διαγράψουν το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Αντιθέτως, θα τους δοθεί η ευκαιρία να τα αξιολογήσουν αντικειμενικά και να τα μεταφέρουν στην «κακή τράπεζα». Επιπλέον, οι πιστωτές δεν θα κληθούν να αντιμετωπίσουν έναν «φουσκωμένο» λογαριασμό διάσωσης των ελληνικών τραπεζών, ενώ δεν θα χαθεί ολοκληρωτικά η επένδυση των Ελλήνων φορολογουμένων στις τράπεζες.
Η ορθή ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και η ταυτόχρονη αποφυγή της υποχρεωτικής συμμετοχής σε αυτήν των πιστωτών τους, κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες θα αποδεικνυόταν καταστροφικό, καθώς και η ισχυρή και λελογισμένη εταιρική διακυβέρνηση, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην εξυγίανση του ελληνικού τραπεζικού τομέα. Θα αποτελούσε επίσης και ένα αποτελεσματικό πρώτο βήμα για την επιστροφή της Ελλάδας στον δρόμο της ανάπτυξης, αλλά και για να εξαλειφθούν οι εναπομείνασες αμφιβολίες σχετικά με τη συμμετοχή της χώρας στο ευρώ. Κάθε μία από αυτές τις ενέργειες θα είχε ως αποτέλεσμα τη μελλοντική μείωση του ύψους των μη εξυπηρετούμενων δανείων και τη σταδιακή επιστροφή καταθέσεων ύψους δεκάδων δισ. ευρώ. Η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών έχει εισέλθει στο πλέον κρίσιμο στάδιο, αποτελώντας ενδεχομένως το σημαντικότερο ζήτημα του ελληνικού κράτους, και δεν θα έπρεπε να διαπραχθούν τα λάθη του παρελθόντος. Αντιθέτως, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον ελπίδας για την προσπάθεια αποκατάστασης της ελληνικής οικονομίας. Ενδεχόμενη αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης, των ευρωπαϊκών εποπτικών αρχών και πάνω απ' όλα των πιστωτών να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα θα έχει σοβαρές συνέπειες για τους Ελληνες αποταμιευτές, τις ελληνικές επιχειρήσεις και τη συμμετοχή της χώρας στο ευρώ. Συνεπώς θα πρέπει να αποφευχθεί μια τέτοια αποτυχία.
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής στις 18/10/2015
Υστερα από άκαρπες διαπραγματεύσεις με τον αστυνομικό διευθυντή Νίκωνα Αρκουδέα, η κεφαλή της διαδήλωσης δίνει το σήμα για την κατάληψη του οδοστρώματος· εκτός από τον γραμματέα της οργάνωσης Νίκο Φίλη (με την ντουντούκα), διακρίνονται μεταξύ άλλων ο μετέπειτα υπουργός Επικρατείας του ΓΑΠ, Ηλίας Μόσιαλος, και το σημερινό ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Λάμπρου (Εφημερίδα των Συντακτών, 18/10/2015).
Αμφιθέατρο Φ.Μ.Σ. Νομικής Αθηνών, οδός Σίνα, Δεκέμβριος 1979. Εκδήλωση για τις καταλήψεις της Α.Α.Σ.Π.Ε. (Αντιφασιστική Αντιμπεριαλιστική Σπουδαστική Παράταξη Ελλάδας). Ομιλών ο Νίκος Μιχαλίτσης, προεδρεύων ο Περικλής Βασιλόπουλος.
"Athens Calling" (05.10.2015)- Ρ.Μουχαμέτ, S. Gruszow, Ι. Ιωαννίδης, Α.Γιαννόπουλος by Koinoniapoliton on Mixcloud
