Μέσα σε μια τέτοια ακραία τραγωδία όπως αυτή που συνέβη το βράδυ της 23ης Ιουλίου 2018 στο Μάτι, τα λόγια και οι αναλύσεις χάνουν τη σημασία τους. Όμως ο μόνος τρόπος απότισης τιμής στους 86 συμπολίτες μας που είχαν αυτόν τον φρικτό θάνατο, η μόνη πιθανή ανακούφιση στους συγγενείς τους και τους χιλιάδες πυροπαθείς της ευρύτερης περιοχής είναι η συλλογική και ατομική περισυλλογή και ο αναστοχασμός για την αναζήτηση ριζικών λύσεων. Λύσεων που θα αποτρέψουν ή θα μειώσουν στο ελάχιστο δυνατόν την επανάληψη παρόμοιων καταστροφών, οσοδήποτε σπάνιο και αν είναι το φυσικό – και πάντα πλέον – και ανθρωπογενές φαινόμενο. Γιατί Η Κλιματική Αλλαγή, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες και ιδίως η υποτίμηση του λεπτομερούς σχεδιασμού πρόληψης και εκκένωσης περιοχών σε άμεσο κίνδυνο έχουν ισχυρές πλευρές ανθρώπινης παρέμβασης. Η Ένωση Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης της ισχυρίζεται ότι ο ουσιαστικός Δημοκρατικός Εκσυγχρονισμός της χώρας είναι ο μόνος δρόμος για την αποφυγή καταστάσεων της σωρευμένης ευαλωτότητας της. Όπως όλες οι κοινωνίες της ύστερης νεωτερικότητας, ζούμε σε ένα καθεστώς πολλαπλών κινδύνων με τη διαφορά ότι η Ελλάδα παρουσιάζει μία σπάνια συγκέντρωση ετερόκλητων πιέσεων και απειλών. Γεωστρατηγικές πιέσεις, κλιματική αλλαγή με αυξανόμενη πιθανότητα ακραίων καιρικών φαινομένων – πυρκαγιές, πλημμύρες- υπερχρέωση/Μνημόνια, σεισμογενές έδαφος, εντάσεις κοινωνικής συνοχής και μεγάλες ανισότητες. Άμεσο καθήκον είναι ο ριζικός εκσυγχρονισμός του κράτους με το σπάσιμο του πελατειακού συγκεντρωτισμού και η κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών. Η άμεση ανάπτυξη αλληλεγγύης μετά τις πυρκαγιές στο Μάτι/Ραφήνα, η κοινωνική αλληλεγγύη από την αρχή των Μνημονίων και η υποδοχή των προσφύγων από το 2016 δείχνουν ότι οι έλληνες πολίτες – παρόλες τις μεγάλες αδυναμίες ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ως οργανωμένη κοινωνία – είναι εδώ και περιμένουν. Θα πάρει το μήνυμα ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Θα το δούμε συντόμως.