"Οι τρεις δεξαμενές της ακροδεξιάς" του Νίκου Μουζέλη

"Παρ' όλη την υποτιθέμενη στροφή της κυρίας Μέρκελ υπέρ της Ελλάδας, αυτή η νεοφιλελεύθερη πολιτική συνεχίζεται εξαθλιώνοντας ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού. Ενα μέρος αυτού του πληθυσμού υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή, ένα κόμμα που επιτίθεται και εναντίον των Ευρωπαίων «τοκογλύφων» και εναντίον των μεταναστών. Δεν είναι λοιπόν περίεργο πως αυτό το μείγμα οδηγεί στην εκπληκτική άνοδο του ελληνικού νεοναζισμού. Πόσοι Ελληνες πολίτες ξέρουν πως η είσοδος των μεταναστών στην αγορά εργασίας δεν αυξάνει, αλλά μειώνει την ανεργία;". Δείτε εδώ το άρθρο του Προέδρου της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ όπως δημοσιεύτηκε στο ethnos.gr στις 2-2-2013.

 

"Edito 422" του Φώτη Γεωργελέ

"Με ημίμετρα, μια μείωση μισθών εδώ, ένας φόρος εκεί, ένα ΤΕΙ λιγότερο παραπέρα, δεν αλλάζει η κατάσταση. Αν το παιχνίδι της παραπλάνησης δεν σταματήσει, αν δεν αντιμετωπίσουμε πια τα πραγματικά διλήμματα, μια γενικευμένη στάση πληρωμών που θα τα τινάξει όλα στον αέρα δεν είναι μακριά. Συνεχίζουμε να ακροβατούμε στο χείλος του γκρεμού την ώρα που και οι τελευταίες παραγωγικές δυνάμεις αυτής της χώρας καταστρέφονται". Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στην Athens Voice στις 6/2/2013.

"Η τυραννία της πολιτικής οικονομίας" του Ντάνι Ρόντρικ

"Αν διευρύνεις το φάσμα των εφικτών στρατηγικών, αλλάζεις ριζοσπαστικά τις συμπεριφορές και τα αποτελέσματα. Πράγματι, αυτό είναι που εξηγεί κάποιες από τις πιο εκπληκτικές στροφές στις οικονομικές επιδόσεις στις πρόσφατες δεκαετίες, όπως η έκρηξη της ανάπτυξης στη Νότια Κορέα και στην Κίνα. Και στις δύο περιπτώσεις οι μεγαλύτεροι νικητές ήταν κατεστημένα συμφέροντα (το επιχειρηματικό κατεστημένο της Κορέας και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας). Η μεταρρύθμιση δεν έγινε επειδή αναδιαμορφώθηκε η πολιτική εξουσία, αλλά επειδή εμφανίστηκαν νέες στρατηγικές". Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr στις 9-2-2013.

"Επιλύοντας την πραγματική ελληνική κρίση" των Έντουαρντ Τζόζεφ και 'Αννας Τριανταφυλλίδου
 

"Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα δεν είναι απλά χρεοκοπημένη, αλλά βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο. Ο όρος «μη ανταγωνιστική» δεν αρκεί για να περιγράψει την παθολογία της ελληνικής οικονομίας. Στο παρελθόν η Ελλάδα βασιζόταν στον τουρισμό, τις ελιές, μικρομεσαίες παραγωγικές μονάδες και φυσικά τον δανεισμό, που όμως τώρα έχει εξαφανιστεί. Οι Έλληνες μπορούν πια να ελπίζουν μόνο στις ξένες επενδύσεις. Ούτε στα δάνεια, ούτε στα «κουρέματα». Αλλά χωρίς πραγματικές μεταρρυθμίσεις, λίγοι θα επενδύσουν στην Ελλάδα". Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στους New York Times στις 6-2-2013.

"Ώρα για επενδυτική επανάσταση" του Αθανάσιου Παπανδρόπουλου

"Το πλεονάζον κόστος της ελληνικής γραφειοκρατίας κυμαίνεται από 14 έως 17.5 δις ευρώ τον χρόνο και είναι υπερδιπλάσιο του αντίστοιχου κοινοτικού μέσου όρου. Πρόκειται δηλαδή για μία πραγματική πληγή της ελληνικής οικονομίας. Σήμερα, όμως, η πληγή αυτή, πέρα από το τεράστιο δημοσιονομικό της κόστος, είναι και το κυριότερο εμπόδιο στην ανάδυση μιας άλλης Ελλάδας, αυτής του 21ου αιώνα. Μιας Ελλάδας που έχει κάθε δυνατότητα να ξεφύγει από την δίνη της κρίσης δημοσίου χρέους και να πραγματοποιήσει μία επενδυτική επανάσταση που θα στηρίζεται σε εντυπωσιακά συγκριτικά πλεονεκτήματα". Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο ppol.gr στις 6-2-2013.
 

"Περιμένοντας την ανάπτυξη" του Γιώργου Προκοπάκη
 

"Σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη επιχειρηματικότητας του ΙΟΒΕ, εν μέσω κρίσης, με τα χιλιάδες λουκέτα, η Ελλάδα καταγράφει έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς δημιουργίας νέων επιχειρήσεων. Μικρών μεν κατά το πλείστον, διαφορετικών όμως: στροφή από τον τελικό καταναλωτή προς υπηρεσίες σε παίκτες της αγοράς και, κυρίως, με καινοτομικά χαρακτηριστικά. Από ένστικτο αυτοσυντήρησης ή εξ ανάγκης, χωρίς καθοδήγηση ή κυβερνητικά αναπτυξιακά πλαίσια, χωρίς τραπεζική ρευστότητα, η κοινωνία βλέπει διεξόδους και παίρνει τα ρίσκα της. Κανείς δεν έχει την πολυτέλεια της αναμονής – είναι απλώς καταστροφική". Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο agelioforos.gr στις 10-2-2013.
 

"Μετρώντας την ελπίδα" του Μπιλ Γκέιτς

"Τα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια η ζωή των φτωχότερων ανθρώπων του κόσμου βελτιώθηκε όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία και αισιοδοξώ πως θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο την επόμενη δεκαπενταετία. Στο κάτω-κάτω, οι γνώσεις του ανθρώπου αυξάνουν. Το βλέπουμε αυτό με σαφήνεια στη μείωση του κόστους των νέων φαρμάκων, όπως αυτά που αντιμετωπίζουν το AIDS, και στην δημιουργία νέων σπόρων που επιτρέπουν στις φτωχές αγροτικές οικογένειες να γίνουν πιο παραγωγικές. 'Απαξ και εφευρεθούν παρόμοια εργαλεία, δεν υπάρχει γυρισμός. Μόνο βελτίωσή τους μπορεί να υπάρξει". Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο ppol.gr στις 10-2-2013.