e-library

Εβδομαδιαία Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη Ιδεών

Το εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο e-library αναρτάται στη σελίδα της Ένωσης Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο facebook. Μπορείτε εδώ να κάνετε like ώστε να βλέπετε τις τρέχουσες ενημερώσεις και να το πείτε στους φίλους σας. 

«Athens Calling» (Η Αθήνα Καλεί)

Η εκπομπή «Athens Calling» με τον Περικλή Βασιλόπουλο, μεταδίδεται κάθε Κυριακή 10-12 το βράδυ. Συνεχίζει σταθερά τον Διάλογο στα μεγάλα θέματα της Κοινωνικής Ευθύνης: Υγεία, Περιβάλλον/Κλιματική Κρίση, Ψηφιακός Πολίτης, Νεοφυείς Επιχειρήσεις με κοινωνικό σκοπό, Ευεξία και Ποιότητα Ζωής. Μια εκπομπή για δυναμικούς και ενεργούς πολίτες όλων των φύλων που ξαγρυπνούν σκεπτόμενοι με τη συνοδεία καλής μουσικής στο τέλος της εβδομάδας, λίγο ΠΡΙΝ το ΜΕΤΑ.
Την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2023,10-12 το βράδυ (Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8) καλεσμένοι στην εκπομπή ήταν: 
• Ο Παύλος Σακκάς, ομ. Καθηγητής Ψυχιατρικής, συγγραφέας του βιβλίου «Η Ψυχιατρική αλλιώς» μιλά για την σημασία του Ύπνου, την Ψυχική Υγεία και Ευεξία, τον στιγματισμό, όπως και για τις επιπτώσεις της Οικονομικής Κρίσης το 2010, της πανδημίας και άλλων δραματικών γεγονότων (Τέμπη, Μάτι/πυρκαγιές, πόλεμος/Ουκρανία) στην συλλογική ψυχική υγεία.
• Η Ειρήνη Γεωργή, συγγραφέας του βιβλίου «Αυτός που θέλουν οι γυναίκες», μιλά για τα χαρακτηριστικά μιας νέας, ανοιχτής αρρενωπότητας, για το φιλμ Barbie και τα κυρίαρχα πρότυπα της Ομορφιάς.
• Από το Εδιμβούργο της Σκωτίας, ο Χρήστος Λεωνιδόπουλος, Καθηγητής Φυσικής Υψηλών Ενεργειών, μιλά για το φιλμ Οπενχάιμερ και την πυρηνική βόμβα, την σωματιδιακή Φυσική και το σωματίδιο Higgs, την Κοσμολογία και τον Αϊνστάιν αλλά και το πως βλέπει ως Έλληνας της Διασποράς την σύγκριση της ελληνικής κοινωνίας με την διεθνή εμπειρία.

Ακούστε εδώ το ηχητικό αρχείο/podcast της εκπομπής "Athens Calling" (8/9) και δείτε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ τη live μετάδοση της εκπομπής. 

«Ασκώ τα δικαιώματά μου, τηρώ τις υποχρεώσεις μου, στην Ευρώπη του αύριο»

Κάθε Σάββατο, από τις 16:00 έως τις 17:00, ακούστε στο Πρώτο Πρόγραμμα την εκπομπή του Περικλή Βασιλόπουλου «Ασκώ τα δικαιώματά μου, τηρώ τις υποχρεώσεις μου, στην Ευρώπη του αύριο», με φιλοξενούμενο τον δημοσιογράφο Αντώνη Παπαγιαννίδη.
Το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2023, 4-5 μ.μ. (Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8) καλεσμένοι ήταν: 
• Ο Νίκος Γεωργιάδης, Υπεύθυνος Χερσαίου Προγράμματος της WWF Hellas, που παρουσιάζει τον απολογισμό των δασικών πυρκαγιών (1,6 εκατ. στρέμματα) και τις προτάσεις της Οργάνωσης για την πρόληψη.
• Από την Λευκωσία, η Άννα Θεολόγου, Οικονομολόγος, μιλά για την οικονομία της Κύπρου, τα κόκκινα δάνεια και τις πρόσφατες επιθέσεις κατά αλλοδαπών.
• Ο Αστέρης Χατζηπαραδείσης, Γεν. Διευθυντής του Συνδέσμου Αγροβολταϊκών HOPE-A, εξηγεί πως η Ελλάδα πρωτοπορεί με το ενεργειακά αυτόνομο θερμοκήπιο για την παραγωγή υδροτονικής ντομάτας διαμέσου των διαφανών, οργανικών Φωτοβολταϊκών.

Ακούστε εδώ το ηχητικό αρχείο/podcast της εκπομπής "Ασκώ τα δικαιώματά μου" (9/9) και δείτε εδώ τη live μετάδοση της εκπομπής.  

Αντώνης Παπαγιαννίδης: Αμηχανία των μεγάλων εξουσιών, φρικτή ανάδυση των μικροεξουσιών

Εκείνο που ζήσαμε σ' αυτήν την πύκνωση του χρόνου, με τις καταστροφές και τις αστοχίες διαχείρισης, είναι η αμηχανία των εξουσιών/των μεγάλων εξουσιών, ιδίως του Κράτους. Πολύ βαρύτερο όμως κινδυνεύει να αναδειχθεί το άλλο: η αποσυναρμολόγηση της κοινωνίας, η οποία οδηγεί στην φρίκη της ανάδυσης και κατάχρησης των μικροεξουσιών. Να τα δούμε την σειρά: Οι μεγάλες, χωρίς προηγούμενο φυσικές καταστροφές του φετεινού Αυγούστου και των αρχών Σεπτεμβρίου – οι πυρκαγιές στην Ρόδο, την Νέα Αγχίαλο, η κορύφωση στον Έβρο. εν συνεχεία οι πλημμύρες σε Βόλο, Πήλιο, Βόρεια Εύβοια, Καρδίτσα, ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας – είναι φυσιολογικό και αυτονόητο να έχουν συγκεντρώσει την δημόσια προσοχή. Προσοχή με ισχυρό το στοιχείο της ανησυχίας σχετικά με το τι έπεται, πώς θα προκύψει το μέλλον. Ανασφάλειας, επιπροσθέτως. Ο αυτοματισμός της Κυβέρνησης (και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπου εμπλέκεται ή/και θεωρείται ότι εμπλέκεται η τελευταία) να αποσείσει τις ευθύνες υπήρξε – μην εξοργισθείς φίλε αναγνώστη! – επιλογή αυτονόητη. Τι εννοούμε; Ότι η έκταση των φαινομένων που παρατηρούνται – εδώ και 10 χρόνια, αλλά πολύ-πολύ βαρύτερα τώρα τελευταία – είναι τόσο μεγάλη, όπως άλλωστε και η αιφνίδια εκδήλωσή τους, ώστε οι όποιες προστατευτικές παρεμβάσεις δεν μπορούν παρά να είναι περιορισμένης σημασίας. Δείτε εδώ το άρθρο (economia.gr, 8/9). 

Θοδωρής Γεωργακόπουλος: Φέτος το καλοκαίρι

Φέτος το καλοκαίρι ένα πλοίο γεμάτο μετανάστες βούλιαξε στα ανοιχτά της Πύλου με αποτέλεσμα να πνιγούν εκατοντάδες άνθρωποι... Φέτος το καλοκαίρι ξέσπασαν καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική, τη Μαγνησία, τη Φθιώτιδα, το Λουτράκι, την Κέρκυρα και την Εύβοια. Στη Ρόδο οργανώθηκε η μεγαλύτερη επιχείρηση εκκένωσης της σύγχρονης ιστορίας στη χώρα μας... Φέτος το καλοκαίρι στον Έβρο, κατά τη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς, συνελήφθησαν πολίτες που είχαν κλειδωμένους 13 μετανάστες σε τρέιλερ... Όλα αυτά, μαζί με πολλά άλλα που δεν χωράνε εδώ αλλά μπορεί να τα θυμάστε, συνέβησαν μέσα στο περασμένο τρίμηνο. Είναι πολλά. Είναι πάρα πολλά. Όλες οι κοινωνίες του κόσμου έχουν προβλήματα. Κάποιες έχουν και χειρότερα από εμάς. Αλλά και τα δικά μας είναι πάρα πολλά. Κι όταν μας πέφτουν έτσι, μαζεμένα, δεν αντέχονται... Κι είναι ακόμα πιο δύσκολο να το διαχειριστεί κανείς επειδή όλο αυτό το σκηνικό ανικανότητας και ανεπάρκειας εκτυλίσσεται σε ένα περιβάλλον που χειροτερεύει από μόνο του. Ξέρουμε ότι αυτό το καλοκαίρι θα αποδειχτεί ένα από τα πιο δροσερά της υπόλοιπης ζωής μας... Πώς θα αντιμετωπίσουμε έναν κόσμο που γίνεται πιο αφιλόξενος; Πώς θα ανταπεξέλθουμε στα χειρότερα που θα έρθουν; Με αυτό το κράτος; Με αυτό το πολιτικό προσωπικό; Με αυτούς τους πολίτες; Με αυτή την κοινωνία; Δείτε εδώ το άρθρο ("Καθημερινή", 9/9). 

Αναρτήσεις επικαιρότητας

Στράτος Σαφιολέας: Περί Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας

Για την φοβερή πλημμύρα στην Θεσσαλία διαβάστε προσεκτικά και ψύχραιμα από το σημερινό K-Report των Παύλου Τσίμα και Κώστα Καλλίτση. Έχω αντιγράψει ακριβώς τι λέει χωρίς να αλλάξω ούτε λέξη: "Γνωρίζαμε από το 2017 τί θα συμβεί στον θεσσαλικό κάμπο αν γίνουν σφοδρές βροχοπτώσεις και προκαλέσουν πλημμύρες που συμβαίνουν μία φορά στα 50 χρόνια είτε μία φορά στα 100 είτε μία φορά στα 1.000 χρόνια. Το περιέγραφε στις 145 σελίδες της η μελέτη που είχε εκπονηθεί για λογαριασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος, με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αναφέρεται στη «Διαχείριση Κινδύνων Πλημμύρας των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Θεσσαλίας», είχε παραδοθεί στο υπουργείο Μάρτιο 2017. Το ερώτημα είναι τι έγινε από το 2017 μέχρι σήμερα και πολύ περισσότερο από το 2020, όταν ο Ιανός μας είχε προειδοποιήσει για τα μελλούμενα. Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 11/9).

Σταμάτης Σεκλιζιώτης: Κρατική Πρόνοια και Πρόληψη κάπου αλλού...

Το ελληνικό κρατος δεν γνωρίζει από πρόληψη και από long term σχεδιασμό, τα αποφεύγει λόγω του μακροπρόθεσμου, ως μηδενικής πολιτικής ωφέλειες. Δεν έχει σχέδιο, δεν διαθέτει συντονισμό, δεν διαθέτει πολιτικά πρόσωπα με διοικητικά προσόντα και γνώση... Το ελληνικό κράτος είναι λάφυρο και εργαλείο περιστασιακών πολιτικών συμφερόντων και νοσηρά χαιδεμένο από κόμματα, καταληστευμένο, τραγικά αργό και αδιάφορο, που λειτουργεί πυροσβεστικά κατά περίπτωση, επικοινωνιακά για το "δήθεν", επιφανειακά και ελάχιστα αποτελεσματικά. Ότι καταφέρνει το καταφέρνει με τις κραυγές και την οργή του κόσμου υπό πίεση. Όσο για τα μ.μ.ε., δεν τα υπολογίζουν πια οι πολίτες, τα θεωρούν έμμισθες καμαριέρες των πολιτικών ηγεσιών. Πολιτικό παραμύθι και εξοργιστική υπεκφυγή η κλιματική αλλαγή που κατάντησε πολιτική μεταλαβιά... Η κλιματική αλλαγή είναι ένα τέρας που έρχεται και φεύγει εδώ και εκατοντάδες χρόνια, εάν σε πετύχει απροετοίμαστο σε καταπίνει. Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 9/9). 

Γρηγόρης Φαρμάκης: Η έννοια της πιθανότητας

Μπορούμε εύκολα να συλλάβουμε μια έννοια της πιθανότητας ενός ενδεχομένου (μία, υπάρχουν πολλές) όταν έχουμε πολύ μεγάλους αριθμούς τυχαίων γεγονότων στο παρελθόν. Αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, η έννοια της πιθανότητας ως εκτίμησης μελλοντικού κινδύνου αρχίζει να γίνεται πολύ δύσκολη. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι (υπό προϋποθέσεις) ότι σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό περιπτώσεων στο μέλλον το ενδεχόμενο που μας ενδιαφέρει θα συμβεί συνολικά τόσες φορές, αλλά αυτό δεν μας λέει και πολλά για την επόμενη εμφάνιση του... Η πιθανότητα που υπολογίζουμε έτσι είναι μια ένδειξη κινδύνου, αλλά μέχρι εκεί και τίποτε παραπάνω. Δεν σημαίνει και πολλά ούτε για το πόσο συχνά συνέβη το σπάνιο γεγονός στο παρελθόν (δεν το ξέρουμε) ούτε για το πότε θα ξανασυμβεί. Και είναι μια ένδειξη κινδύνου για χρήση από τους ειδικούς (τους μηχανικούς πχ που διαστασιολογούν ένα αντιπλημμυρικό έργο) που γνωρίζουν τι πραγματικά σημαίνει και τους περιορισμούς του. Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 10/9). 

Χρήστος Λεωνιδόπουλος: H Θεωρία του μαύρου κύκνου και το αναμενόμενο κόστος σπανίων καταστροφών

Θεωρία του μαύρου κύκνου ονομάζουμε την προσπάθεια ανάλυσης ενός εξαιρετικά σπανίου γεγονότος το οποίο δεν περιμέναμε να συμβεί και το οποίο έχει τεράστιες συνέπειες. Το πρόβλημα με τα εξαιρετικά σπάνια γεγονότα είναι ότι (α) δε μπορούμε ρεαλιστικά να υπολογίσουμε με ακρίβεια την πιθανότητα να συμβούν (β) προσπαθούμε συνήθως να τα ερμηνεύσουμε εκ των υστέρων («εφ'όσον συνέβη θα έπρεπε να το είχαμε προβλέψει»)... Η απιθανότητα να συμβεί κάποια μεγάλη καταστροφή δεν είναι ο μόνος παράγοντας που χρειάζεται για να ποσοτικοποιηθεί το ρίσκο. Ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας είναι το *κόστος* στο ενδεχόμενο τέτοιας καταστροφής. Και αυτό που θα ονομάζαμε αναμενόμενο κόστος είναι το γινόμενο των δύο: ποια η πιθανότητα να συμβεί (η οποία είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια) επί το κόστος (το οποίο μπορούμε να το υπολογίσουμε σχετικά πιο εύκολα). Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 10/9). 

Δημήτρης Κατσούδας: Πρόοδος!

Ιλιγγιώδεις ρυθμοί κατασκευής των σιδηροδρομικών έργων στην Ελλάδα μας: το τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής Ρίο-όρια Πάτρας (χωρίς τη διέλευση από την Πάτρα που πάει για τον 22ο αιώνα!), μήκους λιγότερο από...10χλμ, προκηρύχθηκε το 2021 και θα είναι έτοιμο το 2026. Πέντε χρόνια για δέκα χιλιόμετρα!Όσο για την παράκαμψη προς Λουτράκι το ανάποδο: 10 χρόνια για 5χλμ.! Τώρα δε, με την καταιγίδα, κατέρρευσαν και 40χλμ γραμμής στον ΚΥΡΙΟ ΑΞΟΝΑ Αθήνας - Θεσσαλονίκης και η χώρα για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο κλείνει την γραμμή-κορμό της. Το δε λιμάνι του Πειραιά χωρίς δυνατότητα σιδηροδρομικής αποστολής των εμπορευματοκιβωτίων προς Βορρά κάθε τόσο αρχίζει να πέφτει σε ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό το χρονικό διάστημα δεν είναι τόσο απελπιστικό όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται διότι, όπως λέει και το εμβατήριο, «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» (ούτε τα χούγια της βέβαια)! Δείτε εδώ την ανάρτηση (fb, 11/9). 

Ειρήνη Γεωργή: H Barbie, το Πρότυπο και τα προνόμια ομορφιάς

Τώρα που έχει σβήσει η συζήτηση για την Barbie, λέω να μιλήσουμε για την Ομορφιά. Ήμουν στο σινεμά και έβλεπα την ταινία, και τη στιγμή που λέει η Μάργκο στην ηλικιωμένη κυριούλα με θαυμασμό «γιου αρ μπιούτιφουλ», ακούστηκαν εκατό φωνίτσες κοριτσακίων γύρω μου στην αίθουσα να ουρλιάζουν εν χορώ «όχι, δεν είναι». Η αλήθεια είναι ότι το να λέμε «όλες οι γυναίκες είναι όμορφες», και να θεωρούμε ότι αυτό είναι πράξη φεμινιστική, δεν έχει κανένα νόημα και ήταν κάπως γελοίο από την αρχή. Βέβαια, τα πρότυπα ομορφιάς δεν είναι τόσο φυσικά ή παγκόσμια όσο νομίζουμε. Σε μεγάλο βαθμό, κατασκευάζονται και επιβάλλονται από διάφορες σκοτεινές δυνάμεις, όπως η λευκή υπεροχή και η αποικιοκρατία, ο καπιταλισμός, ο ταξισμός και η πατριαρχία. Χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τη λευκότητα (ή, πρόσφατα, τη φυλετική ασάφεια), τον πλούτο, τη νεότητα, το να είναι κανείς πλούσιος ή αδύνατος, την υγεία και την ετεροκανονικότητα, παρουσιάζονται συνήθως ως ο κανόνας ή το ιδανικό, ενώ άλλα χαρακτηριστικά που αποκλίνουν από αυτά περιθωριοποιούνται ή στιγματίζονται. Πώς επηρεάζουν αυτές οι δυνάμεις τα πρότυπα ομορφιάς; Δείτε εδώ το κείμενο (fb, 30/8). 

Έλσα Νικολαΐδου: Αριστοτέλης: Πώς διδάσκεται η ευδαιμονία στα παιδιά

«Έχει ειπωθεί λοιπόν ότι η ευδαιμονία είναι ένα είδος ενέργειας της ψυχής σύμφωνα με την αρετή (εἴρηται γὰρ ψυχῆς ἐνέργεια κατ᾽ ἀρετὴν ποιά τις). [...] Εύλογα λοιπόν δεν μπορούμε να ονομάσουμε ούτε το βόδι ούτε το άλογο ούτε κανένα άλλο ζώο ευδαίμον· γιατί κανένα από αυτά δεν μπορεί να συμμετέχει σε αυτή την ενέργεια. Για την ίδια αιτία ούτε ένα παιδί είναι ευδαίμον, γιατί δεν μπορεί να κατορθώσει κάτι τέτοιο λόγω ηλικίας». Αριστοτέλης, Ἠθικὰ Νικομάχεια 1099b25-1100a2. Ο Αριστοτέλης δεν έχει συγγράψει ξεχωριστή πραγματεία για τα παιδιά. Οι απόψεις του βρίσκονται διάσπαρτες κατ' αρχάς στα ηθικά του έργα και στη συνέχεια στα πολιτικά και βιολογικά. Η ευδαιμονία είναι για τον ίδιο ο σκοπός της ζωής, αλλά δεν έχει για όλους την ίδια σημασία. Κατά τον Αριστοτέλη, η ευδαιμονία δεν μετριέται με την καλοσύνη, την τύχη ή την ηδονή: «Όσοι θεωρούν ευδαίμονα αυτόν που βασανίζεται και έχει βρεθεί σε μεγάλες δυστυχίες, εάν είναι αγαθός, θέλοντας και μη, λένε ανοησίες. Επειδή όμως η ευδαιμονία χρειάζεται την τύχη μερικοί θεωρούν ότι η ευτυχία είναι ευδαιμονία, ενώ δεν είναι, καθώς και η υπερβολική ευτυχία αποτελεί εμπόδιο και ίσως δεν είναι σωστό να την ονομάζουμε ευτυχία. Δείτε εδώ το άρθρο (philenews.gr, 9/9).