Τρίτη, 14 Ιανουάριος 2025
1 Εισαγωγή
Το παρόν κείμενο είναι μια σύνοψη της τελικής έκθεσης της μελέτης που εκπονήθηκε από την Analysys Mason Limited (Analysys Mason) για λογαριασμό της Ελληνικής Κυβέρνησης ( Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων -ΥπΥΜεΔι), και η οποία εξετάζει την κατανομή των δικαιωμάτων στην κυριότητα (property rights) του φάσματος των UHF (470-862MHz) και των 2.6GHz στην Ελλάδα. Ειδικότερα, η μελέτη λαμβάνει υπόψη τη δυνητική αξία του «ψηφιακού μερίσματος» από την απελευθέρωση του φάσματος υπερυψηλών συχνοτήτων (UHF), και κατά πόσον αυτό θα πρέπει να διατεθεί για χρήση κινητής ευρυζωνικότητας, ή για επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (ΕΨΤ). Εξετάζει επίσης εναλλακτικές επιλογές για την εκχώρηση του φάσματος στη ζώνη των UHF και των 2.6GHz, καθώς και τις πιθανές επιλογές αδειοδότησης για εκχώρηση φάσματος προς χρήση κινητών υπηρεσιών και ΕΨΤ.
2 Υπόβαθρο
Μέχρι το 2007, η φασματική περιοχή UHF, στις ζώνες IV και V, διετίθετο διεθνώς σε υπηρεσίες ψηφιακής τηλεόρασης, ενώ παράλληλα στην Ευρώπη ο σχεδιασμός για την ΕΨΤ γινόταν βάσει της Συνθήκης της Γενεύης 2006 (GE-06), της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU-R).
Ωστόσο, το 2007, η Παγκόσμια Διάσκεψη Ραδιοεπικοινωνιών της ITU (WRC-07) διέθεσε τη ζώνη των 790-862MHz (ή τμήματά αυτής σε ορισμένες χώρες) κατά κύριο λόγο για την παροχή υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών σε επιλεγμένες χώρες της Ευρώπης, Αφρικής και Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διάθεση αυτή ήταν σύμφωνη και με την υποσημείωση υπ'αριθμόν 5.316A των Κανονισμών Ραδιοεπικοινωνιών της ITU.
Το φάσμα που προσδιορίστηκε προς χρήση υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών στην Περιφέρεια 1 της ITU, στα 790-862MHz, περιλαμβάνει τα υψηλότερα οκτώ κανάλια της ζώνης UHF, όπως φαίνεται στο Σχήμα 1.
Σχήμα 1: Ζώνες UHF IV και V – ζώνη 800MHz [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΕ) στη συνέχεια εξέδωσε την Απόφαση 2010/267/ΕΕ με σκοπό την εναρμόνιση της χρήσης της ζώνης των 790-862MHz (η αναφερόμενη και ως υπο-ζώνη των 800MHz) από τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, όπως αυτές των κινητών ευρυζωνικών επικοινωνιών .
Κατά συνέπεια, πολλές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν πλέον επανασχεδιάσει -ή βρίσκονται στη διαδικασία επανασχεδιασμού- των εκχωρήσεων συχνοτήτων ΕΨΤ, προκειμένου να καταστεί εφικτή η απελευθέρωση της ζώνης των 790–862MHz για χρήση από υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών. Η απελευθέρωση του συγκεκριμένου φάσματος αναφέρεται συχνά ως το 'ψηφιακό μέρισμα'.
Στο πλαίσιο αυτής της μελέτης, το ψηφιακό μέρισμα αναφέρεται γενικά στο φάσμα που απελευθερώνεται λόγω της μετάβασης από την αναλογική στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση.
Οι αποφάσεις που σχετίζονται με τη μετάβαση από την αναλογική στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (Ψηφιακή Μετάβαση - ΨΜ) καθώς και με την εκχώρηση των συχνοτήτων του ψηφιακού μερίσματος δεν έχουν ακόμη οριστικοποιηθεί στην Ελλάδα.. Επομένως, ένας από τους κύριους στόχους της παρούσας μελέτης είναι η οριστικοποίηση της μελλοντικής χρήσης των ζωνών IV και V των UHF στην Ελλάδα. Στα υπό εξέταση ζητήματα περιλαμβάνεται το αν η ζώνη των 800MHz πρέπει να χρησιμοποιηθεί για υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών, σε συμφωνία και με την απόφαση 2010/267/EΕ της ΕΕ, ή για ΕΨΤ. Σύμφωνα με το ΥΠΥΜΕΔ, θεωρείται ότι είναι τεχνικά και λειτουργικά εφικτό να ολοκληρωθεί στην Ελλάδα η Ψηφιακή Μετάβαση στο τέλος του 2013. Ωστόσο, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει ακόμη επισημοποιήσει τις αποφάσεις της όσον αφορά την αδειοδότηση των υπηρεσιών ΕΨΤ και την κατανομή του φάσματος UHF, συμπεριλαμβανομένου του ψηφιακού μερίσματος.
Μας ζητήθηκε να εξετάσουμε κατά πόσο το γειτονικό φάσμα (698–790MHz, που αναφέρεται ως ζώνη των 700 MHz) θα πρέπει να διατηρηθεί προς χρήση από την ΕΨΤ, ή θα πρέπει να δεσμευθεί για μελλοντικές χρήσεις όπως υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών 3G/4G. Αυτό διότι, αν και δεν έχει προς το παρόν οριστικοποιηθεί, είναι πιθανό να υλοποιηθεί μελλοντικά στην Ευρώπη μια επιπρόσθετη διάθεση φάσματος UHF για χρήση από τις κινητές επικοινωνίες. Eνδεχομένως αυτό να συμβεί στη ζώνη των 700MHz (δηλαδή 698-790MHz), δεδομένου ότι έτσι η διάθεση φάσματος UHF στις κινητές επικοινωνίες στην Ευρώπη θα εναρμονιστεί με τις άλλες Περιοχές του κόσμου .που έχουν γίνει από την ITU.
Τέλος, μας ζητήθηκε να προσδιορίσουμε τις βέλτιστες στρατηγικές αξιοποίησης για την εκχώρηση του φάσματος στη ζώνη των 2.6 GHz (2500-2690MHz), ζώνη συχνοτήτων που όπως και η ζώνη των 800MHz, έχει εναρμονιστεί για τη χρήση κινητών ευρυζωνικών υπηρεσιών στην Ευρώπη, σύμφωνα με την Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2008/4776/ΕΕ.
Προκειμένου να παράσχουμε μια εκτίμηση για τις επιπτώσεις των διαφορετικών επιλογών εκχώρησης του φάσματος UHF στην Ελληνική αγορά, περιγράψαμε στην έκθεσή μας τα αποτελέσματα του μοντέλου που αναπτύξαμε για την εκτίμηση της οικονομικής αξίας (που αναφέρεται επίσης ως κοινωνική ωφέλεια από τη χρήση των υπηρεσιών) από εναλλακτικά σενάρια εκχώρησης διαφόρων τμημάτων φάσματος UHF για διάφορες χρήσεις – ειδικότερα για κινητή ευρυζωνικότητα και ΕΨΤ.
Σε παρακάτω ενότητα αυτής της συνοπτικής έκθεσης παρουσιάζεται μια σύνοψη των βασικών συμπερασμάτων του μοντέλου μας.
3 Μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση
Η επίγεια τηλεοπτική αγορά στην Ελλάδα αποτελείται από δημόσιους και ιδιωτικούς (εμπορικούς) τηλεοπτικούς σταθμούς, όπως ομοίως συμβαίνει και σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Λειτουργούν 8 ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας (Antenna, Mega, Star, Alpha, Alter, ΣΚΑΪ, Μακεδονία και 902). Την παρούσα χρονική στιγμή, ο σταθμός 902 δεν εκπέμπει φηφιακό σήμα, αλλά έχει αδειοδοτηθεί για αυτό. Επιπρόσθετα, λειτουργούν 74 τηλεοπτικοί σταθμοί περιφερειακής εμβέλειας, και 52 τηλεοπτικοί σταθμοί τοπικής εμβέλειας.
Όπως και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα προτίθεται να αντικαταστήσει τις υπηρεσίες της αναλογικής επίγειας τηλεόρασης με ψηφιακή, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της Συνθήκης Geneva-06 της ITU-R (GE-06)σχετικά με τις απονομές ή εκχωρήσεις των συχνοτήτων και με τον συντονισμοό για την ΕΨΤ, . Η ΕΡΤ, ο δημόσιος τηλεοπτικός σταθμός, ξεκίνησε δοκιμές μετάδοσης ΕΨΤ κατά τη διάρκεια του 2006 και η δοκιμή αυτή στη συνέχεια μετατράπηκε σε εμπορική υπηρεσία.
Η υπουργική απόφαση για την Ψηφιακή Μετάβαση (Digital Switchover), βάσει του Νόμου 3592/2007, περιγράφει την προγραμματισμένη μετάβαση από την αναλογική στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση, προτείνοντας το δίκτυο ΕΨΤ να χρησιμοποιήσει 23 σημεία, δηλαδή 23 ψηφιακά κέντρα εκπομπής. Οι πληροφορίες που διατέθηκαν από το ΥΠΥΜΕΔ στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης επιβεβαιώνουν ότι, επί του παρόντος, 12 από τα 23 κέντρα μεταδίδουν ήδη ψηφιακές εκπομπές. Εξ αυτών, οι δύο μεταδίδουν ψηφιακό σήμα με ταυτόχρονη εκπομπή (simulcast) αναλογικού σήματος. Εντός της περιοχής μετάδοσης του ενός, υπάρχει παύση αναλογικής εκπομπής ενώ για τις υπόλοιπες περιοχές, κάποιοι σταθμοί που εκπέμπουν αναλογικό σήμα θα παύσουν να εκπέμπουν όταν ξεκινήσει στις περιοχές αυτές η ψηφιακή εκπομπή . Αντιλαμβανόμαστε πως η πρόθεση και για τα υπόλοιπα σημεία είναι να μεταβούν σε ψηφιακή μετάδοση πρό της παύσης της αναλογικής εκπομπής (ΠΑΕ) και ότι η μετάβαση αυτή είναι δυνατό να ολοκληρωθεί, τεχνικά και λειτουργικά, μέχρι το τέλος του 2013.
Τον Αύγουστο του 2008, εκδόθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) 21161 βάσει του Νόμου 3592, με σκοπό την περιγραφή της μετάβασης από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση. Το σχέδιο της μετάβασης προβλέπει επίσης την παροχή της παρακάτω χωρητικότητας:
• οκτώ διαθέσιμοι πολυπλέκτες (MUX) για τις περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης
• επτά πολυπλέκτες για την υπόλοιπη Ελλάδα
• τέσσερα προγράμματα ανά πολυπλέκτη.
Οι ψηφιακοί πολυπλέκτες θα μεταδίδονται χρησιμοποιώντας 23 23 κέντρα εκπομπής τα οποία θα χρησιμοποιούν τις απονομές φάσματος (allotments) που έχουν χορηγηθεί στην Ελλάδα στο πλαίσιο της Συνθήκης GE-06. Συνολικά, στην Ελλάδα έχουν αποδοθεί 34 απονομές (allotments) εντός της Συνθήκης GE-06, και υπάρχουν 357 εκχωρήσεις (στις ζώνες VHF και UHF), οι οποίες χρησιμοποιούν συχνότητες στις ζώνες UHF IV και V (μέχρι και το κανάλι 66 των UHF, δεδομένου ότι τα κανάλια πάνω από αυτό χρησιμοποιούνται από το στρατό) .
Σημειώνεται ότι τυχόν απόφαση από την Ελληνική Κυβέρνηση για την απόδοση συχνοτήτων στην υποζώνη των 800MHz για χρήση κινητών επικοινωνιών θα έχει επίδραση στις ανωτέρω θυρίδες που έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα στη συμφωνία GE-06 και οι οποίες κάνουν χρήση των καναλιών ΕΨΤ 61 έως 66 (τα οποία δεν θα είναι πλέον διαθέσιμα ως αποτέλεσμα της διάθεσης της ζώνης των 800MHz για χρήση υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών). Το παραπάνω θα έχει εν δυνάμει επιπτώσεις σε 20 από τις 34 θυρίδες που έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα με βάση τη συμφωνία GE-06.
Αν και η ψηφιακή εκπομπή έχει πλέον ξεκινήσει στην Ελλάδα και οι άδειες εκπομπής είναι σε λειτουργία, αντιλαμβανόμαστε ότι η χορήγηση αδειών συχνοτήτων για τις εν λόγω υπηρεσίες δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί.
4 Οι ζώνες των 700MHz και 800MHz
Η απόφαση 2010/267/EE της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συστήνει η ζώνη των 800MHz να διατεθεί για υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών σε ένα εναρμονισμένο σχέδιο συχνοτήτων, που να αποτελείται από 60MHz φάσματος χωρισμένο σε δύο τμήματα συζευγμένου (paired) φάσματος των 30MHz, όπως φαίνεται στο Σχήμα 2.
Σχήμα 2: Εναρμονισμένο Ευρωπαϊκό σχέδιο συχνοτήτων για τη ζώνη 800MHz [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Είναι πιθανό πως μια μελλοντική Παγκόσμια Διάσκεψη Ραδιοεπικοινωνιών να προβεί σε περαιτέρω αλλαγές στην κατανομή του UHF φάσματος. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει η πιθανότητα να ληφθεί μια απόφαση για την εναρμόνιση της κατανομής για κινητές επικοινωνίες της Περιοχής 1 της ITU με τον υπόλοιπο κόσμο, η οποία θα οδηγούσε σε διάθεση για χρήση κινητών επικοινωνιών μιας ευρύτερης υποζώνης φάσματος, στα 698-862MHz. Μία τέτοια απόφαση θα έδινε τη δυνατότητα χρήσης από τις κινητές επικοινωνίες μιας επιπλέον υποζώνης: αυτή των 700MHz, στα 698-790MHz. Ωστόσο, επειδή η απόφαση αυτή δεν έχει ληφθεί ακόμη, δεν υπάρχει προς το παρόν καμία κατανομή για κινητές επικοινωνίες στα 700MHz εντός του Ευρωπαϊκού πίνακα κατανομής συχνοτήτων, και κανένα εναρμονισμένο Ευρωπαϊκό σχέδιο συχνοτήτων για χρήση κινητών επικοινωνιών στη ζώνη των 700MHz. (Την περίοδο ολοκλήρωσης του παραδοτέου δεν είχε ακόμα τελειώσει η Παγκόσμια Διάσκεψη Ραδιοεπικοινωνιών 2012.)
Σημειώνεται πως οι αποφάσεις για την κατανομή των 700MHz και 800MHz σε υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών δε θα συμπεριλαμβάνουν τα τμήματα της ζώνης των UHF που χρησιμοποιούνται προς το παρόν από δευτερεύοντες χρήστες UHF συχνοτήτων, όπως για την κάλυψη ειδικών γεγονότων (Programme Making and Special Events - PMSE). Ωστόσο, στο μοντέλο μας, δεν έχει ληφθεί υπόψη η οικονομική επίπτωση που θα είχε το γεγονός τα PMSE να μην έχουν πρόσβαση σε ολόκληρο το φάσμα στο οποίο έχουν πρόσβαση σήμερα.
Αναμένεται ότι, εάν ληφθεί μια τέτοια απόφαση σε κάποια μελλοντική Παγκόσμια Διάσκεψη Ραδιοεπικοινωνιών για τη δημιουργία υποζώνης στα 700MHz για χρήση κινητών επικοινωνιών στην Ευρώπη, θα ακολουθήσει περαιτέρω λεπτομερής μελέτη στη CEPT ώστε να αναπτυχθεί ένα κατάλληλο εναρμονισμένο σχέδιο συχνοτήτων.
Ελλείψει μιας τέτοιας απόφασης, και για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε στην παρούσα μελέτη την αξία του φάσματος των 700MHz, χρειάστηκε να γίνουν κάποιες υποθέσεις σχετικά με το πόσο συζευγμένο εύρος ζώνης μπορεί να είναι διαθέσιμο στη ζώνη των 700MHz. Η υπόθεση που έχει γίνει συνεπώς είναι πως η συγκεκριμένη ζώνη ενδεχομένως να διαμορφωθεί με παρόμοιο τρόπο όπως με την ζώνη των 800MHz, δηλαδή να υπάρξουν δύο τμήματα συζευγμένου φάσματος με ένα αμφίδρομο διάκενο (duplex gap) 11MHz. Αν και δεν επιβεβαιώνεται σε αυτό το στάδιο, μια πιθανή διάρθρωση μπορεί να είναι η εξής:
• Ανερχόμενη μετάδοση (upstream) 698-738 και κατερχόμενη μετάδοση (downstream) 749-789MHz
• Αμφίδρομο διάκενο (duplex gap) 738-749MHz
• Προστατευτική ζώνη (guard band) 789-790MHz
5 Η ζώνη των 2.6GHz
Η ζώνη των 2.6GHz αποτελείται από 190MHz φάσματος μεταξύ των 2500MHz και 2690MHz. Σε διεθνές επίπεδο, η ζώνη κατανέμεται και στις τρεις Περιοχές της ITU σε υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών, και έχει προσδιοριστεί για χρήση από IMT συστήματα – ο ορισμός της ITU για 3G/4G τεχνολογίες - στην Παγκόσμια Διάσκεψη Ραδιοεπικοινωνιών το 2000 (WRC-2000). Η ζώνη γειτνιάζει με το φάσμα για Βιομηχανικές, Επιστημονικές και Ιατρικές εφαρμογές (ISM) των 2.4GHz, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο τον κόσμο για ασύρματα συστήματα, που εξαιρούνται της αδειοδότησης, όπως το WiFi. Τα 2690MHz, είναι γειτονικά με τη διεθνή ζώνη ραδιοαστρονομίας. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, οι αποφάσεις της CEPT και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την εναρμονισμένη χρήση του ραδιοφάσματος στη ζώνη συχνοτήτων 2500-2690MHz αποτυπώνονται στην Απόφαση της Επιτροπής Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (05) 05 και στην Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2008/477/ΕΕ , αντίστοιχα.
Η Απόφαση 2008/477/ΕΕ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συστήνει προς τα Κράτη Μέλη την έκδοση αδειών στη ζώνη των 2.6 GHz, σύμφωνα με το εναρμονισμένο σχέδιο συχνοτήτων όπως περιγράφεται στην Απόφαση της Επιτροπής Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (05) 05. Το συγκεκριμένο σχέδιο συχνοτήτων διαχωρίζει το φάσμα σε 14 συζευγμένα ζεύγη των 5MHz, που χωρίζονται μεταξύ τους κατά 120MHz, ενώ η υποζώνη 2570-2620MHz χωρίζεται σε δέκα τμήματα ασύζευκτου φάσματος (unpaired spectrum) των 5MHz, όπως φαίνεται παρακάτω.
Πηγή 3: Εναρμονισμένο Ευρωπαϊκό σχέδιο συχνοτήτων για τη ζώνη 2.6GHz [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Σε αντιστοιχία με το Ευρωπαϊκό σχέδιο συχνοτήτων, η ζώνη των 2.6GHz είναι κατάλληλη τόσο για τεχνολογίες FDD όσο και για TDD, καθώς το σχέδιο συχνοτήτων αποτελείται από ένα συνδυασμό συζευγμένου και ασύζευκτου φάσματος.
Παρά το ότι το φάσμα διαχωρίζεται ονομαστικά σε τμήματα συζευγμένου και ασύζευκτου φάσματος των 5MHz, η Απόφαση της ΕΕ επιτρέπει στις ρυθμιστικές αρχές να απονείμουν φάσμα σε τμήματα πολλαπλάσια των 5MHz, κάτι το οποίο οδήγησε μερικές Ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές στην απόφαση να προσφέρουν φάσμα στα 2.6GHz σε τμήματα των 10MHz, ή και μεγαλύτερα.
6 Προσέγγιση για τη μοντελοποίηση της αξίας του UHF φάσματος για διαφορετικές χρήσεις
Έχει διεξαχθεί ένα πλήθος μελετών (συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από την Analysys Mason) με θέμα τα σχετικά οφέλη που προκύπτουν για την οικονομία της Ευρώπης μέσω των εναλλακτικών επιλογών διάθεσης του φάσματος UHF που απελευθερώνεται από τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση. Αυτές οι επιλογές λαμβάνουν υπόψη τις πιθανές ρυθμίσεις του φάσματος μεταξύ δικτύων κινητών επικοινωνιών και δικτύων ΕΨΤ. Σε κάθε μία από αυτές τις μελέτες, ο στόχος ήταν να προσδιοριστεί η κατάλληλη κατανομή του φάσματος μεταξύ κινητών επικοινωνιών και επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης στη ζώνη των UHF, ώστε να μεγιστοποιηθεί η γενική ωφέλεια .
Μια παρόμοια προσέγγιση ακολουθήσαμε και στην παρούσα μελέτη για το ΥΠΥΜΕΔ,, στα πλαίσια της οποίας αναπτύξαμε μοντέλα για την εκτίμηση της οικονομικής αξίας (που αναφέρεται επίσης ως κοινωνική ωφέλεια από τη χρήση των υπηρεσιών) από εναλλακτικά σενάρια εκχώρησης διαφόρων τμημάτων φάσματος UHF για διάφορες χρήσεις – ειδικότερα για κινητή ευρυζωνικότητα και ΕΨΤ.
Για τον υπολογισμό του κόστους και του οφέλους εκχώρησης φάσματος UHF σε διαφορετικές υπηρεσίες, έχουμε θεωρήσει το όφελος σε όρους ιδιωτικής αξίας (private value), που ορίζεται ως το όφελος που λαμβάνουν οι χρήστες από μια υπηρεσία, αφαιρούμενου του κόστους παροχής της υπηρεσίας, και προσθέτοντας οποιεσδήποτε εξωτερικότητες (externalities) . Η ιδιωτική αξία συχνά διαμοιράζεται μεταξύ του πλεονάσματος του καταναλωτή (όφελος για τους καταναλωτές αφαιρούμενης της τιμής που πληρώνουν) και του πλεονάσματος του παραγωγού (έσοδα των παραγωγών αφαιρούμενου του κόστους παροχής της υπηρεσίας). Το Σχήμα 4 παρουσιάζει την τυπική προσέγγιση για τον υπολογισμό του πλεονάσματος καταναλωτή και παραγωγού.
Σχήμα 4: Απεικόνιση υπολογισμού της ιδιωτικής αξίας [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Πλεόνασμα καταναλωτή (Consumer surplus)
Το πλεόνασμα του καταναλωτή αντιπροσωπεύει την άμεση αξία για τον καταναλωτή πέρα και πάνω από αυτό που πληρώνει για την υπηρεσία. Το Σχήμα 5 που ακολουθεί απεικονίζει, σε μακροσκοπικό επίπεδο, πώς το μοντέλο κινητών επικοινωνιών που αναπτύξαμε υπολογίζει το πλεόνασμα του καταναλωτή για κάθε υπηρεσία και σε κάθε σενάριο. Αρχικά, έχουμε προβάλει τη ζήτηση, σε όρους συνδρομητών και Μέσης Δαπάνης Ανά Χρήστη - ΜΔΑΧ (Average Spend Per User- ASPU), επιπροσθέτως της «τιμής στραγγαλισμού» (η τιμή στην οποία η ζήτηση είναι μηδενική - choke price), σε κάθε έτος του μοντέλου.
Το πλεόνασμα του καταναλωτή υπολογίζεται, στη συνέχεια, σύμφωνα με τον τύπο:
Πλεόνασμα καταναλωτή = (Ετήσια τιμή στραγγαλισμού – ετήσια ΜΔΑΧ)*(μέσος ετήσιος αριθμός συνδρομητών)/2
Σχήμα 5: Σύνοψη του υπολογισμού του πλεονάσματος καταναλώτη, μοντέλο κινητών επικοινωνιών [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Οι λεπτομερείς παράμετροι εισόδου και οι υπολογισμοί για το πλεόνασμα του καταναλωτή για κάθε υπηρεσία παρουσιάζονται στο πλήρες κείμενο της μελέτης μας.
Πλεόνασμα παραγωγού (Producer surplus)
Το πλεόνασμα του παραγωγού αντιπροσωπεύει την άμεση αξία για τον καταναλωτή από τη λήψη μιας υπηρεσίας (που αντικατοπτρίζεται σε αυτό που πληρώνει) αφαιρούμενου του κόστους για την παροχή της υπηρεσίας. Το πλεόνασμα του παραγωγού περιλαμβάνει επίσης κάθε πρόσθετη οικονομική αξία για τον κλάδο, αλλά όχι για τους καταναλωτές, όπως για παράδειγμα τα διαφημιστικά έσοδα. Αυτή η πρόσθετη οικονομική αξία μερικές φορές αναφέρεται με τον όρο του έμμεσου οφέλους.
Το Σχήμα 6 παρακάτω, απεικονίζει πώς στο μοντέλο κινητών επικοινωνιών που χρησιμοποιήσαμε γίνεται η εκτίμηση του πλεονάσματος του παραγωγού, σε μακροσκοπικό επίπεδο, για κάθε υπηρεσία και σενάριο. Οι συνδρομητές και οι προβλέψεις του Μέσου Εσόδου Ανά Χρήστη – ΜΕΑΧ (Average Revenue Per User - ARPU) που καθορίσθηκαν για τον υπολογισμό του πλεονάσματος του καταναλωτή χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των εσόδων των παραγωγών, από τα οποία αφαιρείται το κόστος παραγωγής (δηλαδή το Κόστος Πωληθέντων Προϊόντων – Cost of Goods Sold, COGS, κεφαλαιακές και λειτουργικές Δαπάνες). Οι ελεύθερες ταμειακές ροές αποτελούν το πλεόνασμα του παραγωγού για κάθε έτος.
Σχήμα 6: Σύνοψη του υπολογισμού του πλεονάσματος παραγωγού, μοντέλο κινητών επικοινωνιών [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Οι λεπτομερείς παράμετροι εισόδου και οι υπολογισμοί για το πλεόνασμα του παραγωγού για κάθε υπηρεσία παρουσιάζονται στο πλήρες κείμενο της μελέτης μας.
Εξωτερικότητες
Εκτός από την ιδιωτική αξία μιας υπηρεσίας, πρέπει να ληφθούν υπόψη και τα ευρύτερα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη που μπορεί να προκύψουν. Τα οφέλη αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν τη διάδοση πληροφόρησης, την ποικιλομορφία, την πρόσβαση και την κοινωνική ένταξη.
Τα σημεία αναφοράς για το επίπεδο των εξωτερικών ωφελειών που αναφέρονται σε κινητές ευρυζωνικές υπηρεσίες και τηλεοπτικές υπηρεσίες κυμαίνονται μεταξύ 5% και 10%. Για τους σκοπούς της παρούσας μελέτης, έχουμε εφαρμόσει ένα επιπλέον 10% σε εξωτερικά οφέλη τόσο για τα έσοδα από ευρυζωνικές συνδέσεις όσο και για τα έσοδα από τηλεοπτικές υπηρεσίες.
Σενάρια μοντελοποίησης
Για να υπολογιστεί η σχετική αξία των διαφορετικών τρόπων διάθεσης φάσματος, σχεδιάστηκε μια σειρά από σενάρια καθένα από τα οποία θεωρεί ένα διαφορετικό καταμερισμό του φάσματος μεταξύ υπηρεσιών ΕΨΤ και κινητών ευρυζωνικών υπηρεσιών. Για τις υπηρεσίες ΕΨΤ, υποθέσαμε ότι οι πολυπλέκτες μπορούν είτε να χρησιμοποιηθούν για να φιλοξενήσουν συμβατικής ευκρίνειας (ΣΕ – Standard Definition) προγράμματα ή υψηλής ευκρίνειας (ΥΕ – High Definition) προγράμματα. Παρά το γεγονός ότι στην πράξη ένας πολυπλέκτης μπορεί να φιλοξενήσει κανάλια ΣΕ και ΥΕ, για λόγους απλοποίησης του μοντέλου έγινε σύγκριση της αξίας που προκύπτει από πολυπλέκτες που φιλοξενούν είτε κανάλια ΣΕ, είτε κανάλια ΥΕ. Στο βασικό σενάριο μας, έχουμε θεωρήσει ότι ανά πολυπλέκτη μπορούν να συμπεριληφθούν 6 ΣΕ προγράμματα ή 3 ΥΕ προγράμματα.
Αυτά τα σενάρια περιγράφονται παρακάτω. Οι βασικές παραδοχές σε κάθε σενάριο σε σχέση με το φάσμα που κατανέμεται για χρήση ΕΨΤ και χρήση κινητών επικοινωνιών περιγράφονται στο πλήρες κείμενο της μελέτης μας.
Σχήμα 7: Περιγραφές των σεναρίων μοντελοποίησης [Πηγή: Analysys Mason, 2012]
Σενάριο Επιλογή ΕΨΤ Κινητές Επικοινωνίες
1 – Βασική περίπτωση:
470–830MHz χρησιμοποιούνται για ΕΨΤ 1α – Ο πολυπλέκτης ΕΨΤ προγράμματα σε SD 1α – 10 πολυπλέκτες, προγράμματα σε SD Απουσία διαθέσιμου φάσματος στα 800MHz, επιταχύνεται o αναδασμός φάσματος (spectrum refarming) στα 900MHz
1β – Ο πολυπλέκτης ΕΨΤ προγράμματα σε HD 1β – 10 πολυπλέκτες, προγράμματα σε HD
2 – Οι κινητές επικοινωνίες χρησιμοποιούν την υποζώνη των 800MHz 2α – Τρεις πάροχοι κινητών επικοινωνιών όπου στον κάθε ένα εκχωρούνται 2×5MHz φάσματος στη ζώνη των 800MHz (το φάσμα που απομένει χρησιμοποιείται από τον στρατό) 2α – 8 πολυπλέκτες, προγράμματα σε SD
2α – 2×5MHz ανά πάροχο
2β – Τρεις πάροχοι κινητών επικοινωνιών όπου στον κάθε ένα εκχωρούνται 2×10MHz φάσματος στη ζώνη των 800MHz (ο στρατός μεταφέρεται σε άλλη φασματική ζώνη) 2β – 8 πολυπλέκτες, προγράμματα SD και HD 2β – 2×10MHz ανά πάροχο
Στην εκπομπή «Ασκώ τα δικαιώματα μου, στην Ευρώπη του Αύριο», την Παρασκευή 4/4, 1-2μμ που παρουσιάζει ο Περικλής Βασιλόπουλος μαζί με τον Αντώνη Παπαγιαννίδη από το ertopen.com ο Αιμίλιος Αυγουλέας Καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου δήλωσε: « Το εποπτικό τοπίο για τις τράπεζες θα γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο πολύ πιο αυστηρό από τον Ιούνιο του 2014 και το ελληνικό τραπεζικό τοπίο χρειάζεται ριζική αναπροσαρμογή. Όπου νάναι τελειώνει η θητεία του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Γιατί να μην γίνει λοιπόν ένας ανοιχτός Διεθνής Δημόσιος Διαγωνισμός για τον νέο Διοικητή; Αυτό έκανε προσφάτως η Μεγάλη Βρετανία και επέλεξε τον Καναδό Mark Carney ως Διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας ενώ τον έχουν τιμήσει και άλλες χώρες. Η χώρα χρειάζεται έναν Διοικητή χωρίς ισχυρές επαφές στους ελληνικούς πολιτικοοικονομικούς κύκλους. Υπάρχουν πολλοί διακεκριμένοι πρώην Κεντρικοί Τραπεζίτες που θα μπορούσαν να ενδιαφερθούν. Ο Ben Bernanke της FED ασχολείται με τη συγγραφή ερευνητικών papers, υπάρχει ο Stanley Fisher, o Paul Tucker πρώην Υποδιοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας.
Ερ: Και τα ελληνικά δεν θα είναι πρόβλημα;
Απ: Όχι δεν θα είναι. Γιατί ήδη όλα τα έγγραφα και οι συνεννοήσεις γίνονται στα Αγγλικά. Άλλωστε υπάρχουν και πολλοί διακεκριμένοι Έλληνες της Διασποράς. Επιπλέον με μια τέτοια ενέργεια θα δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα Διαφάνειας και Αξιοκρατίας και κυρίως αξιοπιστίας μέσα και έξω από την Ελλάδα».
Δείτε εδώ το σχετικό άρθρο του Αντώνη Παπαγιαννίδη «Διεθνής διαγωνισμός για την Τράπεζα της Ελλάδος» που δημοσιεύτηκε στο protagon στις 5/4 και www.paremvassi.gr.
Αν κυκλοφορούσε σήμερα το ιστορικό περιοδικό, θα ήταν 88 ετών και θα είχαν επαληθευθεί όλες οι προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία και την κατάρρευσή της
Πέρα όμως από το δημόσιο χρέος, ο ΟΤ, δια του διευθυντή του Γιάννη Μαρίνου, είχε κατ' επανάληψη καταγγείλει την διαφθορά και την θεσμοθέτηση της απάτης στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα αλλεπάλληλες δίκες για συκοφαντική δυσφήμιση –που όλες, ωστόσο, κατέληξαν στην αθώωση του περιοδικού και των συντακτών του.
Αν κυκλοφορούσε ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» (ΟΤ) στις 11 Απριλίου 2014 θα συμπλήρωνε 88 χρόνια παρουσίας στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα. Θα ήταν δε και το μοναδικό έντυπο στην Ελλάδα το οποίο είχε περιγράψει με μοναδική προβλεπτική ακρίβεια πώς και γιατί η χώρα όδευε προς την πτώχευση και ενδεχομένως την αποχώρησή της από την ευρωζώνη, πολλά χρόνια πριν την ουσιαστική χρεοκοπία της το 2009. Πρόσφατη αναδρομή σε κείμενα του ΟΤ από το 1981, χρονιά που έγινε περιοδικό τύπου «news magazine», έως τον Ιούλιο 2004 που σταμάτησε η κυκλοφορία του, είναι αποκαλυπτική.
Πρώτος ο ΟΤ, από το 1985, είχε αρχίσει να τονίζει προς κάθε κατεύθυνση ότι το Δημόσιο έπαιρνε συνεχώς μεγάλες διαστάσεις, ενώ η παραγωγική δομή της οικονομίας ετιμωρείτο από την πολιτική τύφλωση και την κρατική ασυδοσία. Αμέτρητα είναι τα άρθρα των Γιάννη Μαρίνου, διευθυντή του ΟΤ, Δημήτρη Στεργίου, αρχισυντάκτη, Αντώνη Κεφαλά, Παύλου Κλαυδιανού, Αντώνη Παπαγιαννίδη και Νίκου Νικολάου για τον ολισθηρό δρόμο του υπερδανεισμού με μοναδικό κριτήριο την τροφοδοσία της κατανάλωσης και την ανταπόκριση στους εκβιασμούς των συντεχνιών και του μαφιοποιημένου συνδικαλισμού.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, ο ΟΤ, με την γραφίδα του Δημήτρη Στεργίου, πρώτος τόλμησε να μιλήσει για «στρατό κατοχής» στην Ελλάδα, δεχόμενος καταιγισμό ύβρεων και αναθεμάτων από τους θεματοφύλακες της οπισθοδρόμησης και της αρπαγής. Επίσης, τον Δεκέμβριου του 1989, έφερε στην δημοσιότητα επιστολή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Δημ. Χαλικιά προς την οικουμενική τότε κυβέρνηση, στην οποία επεσήμαινε ότι η Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα της στάσης πληρωμών –στάση πληρωμών η οποία απεφεύχθη την τελευταία στιγμή με δάνειο 300 εκατ. δολλαρίων, το οποίο όμως κάθε άλλο παρά βοήθησε την αντιμετώπιση της τραγικής κατάστασης της οικονομίας.
Στο θέμα του δημοσίου χρέους ο ΟΤ επανήλθε στις 2 Μαΐου 1996, με τον Δημήτρη Στεργίου, υπό τον τίτλο «Εφιαλτικές πια οι διαστάσεις του δημοσίου χρέους», να γράφει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«Η εικόνα του δημοσίου χρέους της χώρας είναι τραγική και γίνεται πιο εφιαλτική αν στα στοιχεία του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης προστεθεί και το χρέος των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ), το οποίο σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία εκτιμάται ότι ανήλθε το 1985 σε 3 τρισεκατομμύρια δραχμές. Έτσι, το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας διαμορφώθηκε το 1995 σε 34,2 τρισεκατ. δραχμές (σ.σ. 101 δισεκατ. ευρώ), έναντι 31 τρισεκατομμυρίων δραχμών το 1994, ή σε ποσοστό 132,5% του αναθεωρημένου ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος (ΑΕΠ).
»Και ενώ το χρέος των ΔΕΚΟ παρουσιάζει συνεχή αύξηση κάθε χρόνο, το υπουργείο Οικονομικών συνεχίζει να εγκρίνει την χορήγηση εγγυήσεων (οι οποίες πάντοτε σχεδόν καταπίπτουν σε βάρος του κρατικού Προϋπολογισμού και πηγαίνουν σε αύξηση του συνολικού δημοσίου χρέους) για τον δανεισμό τους ή επιτρέπει στις διοικήσεις τους να συνάπτουν δάνεια σε συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Ήδη, όπως μάς πληροφορεί από το Λονδίνο ο συνάδελφος Περικλής Βασιλόπουλος, πολλές ΔΕΚΟ (και μάλιστα προβληματικές και ζημιογόνες!) συρρέουν στην βρεταννική πρωτεύουσα για δάνεια! Το ίδιο συμβαίνει και στην ελληνική κεφαλαιαγορά και χρηματαγορά, όπου το υπουργείο Οικονομικών έχει εξελιχθεί σε πρώτης τάξεως "τραπεζίτη" και οι τράπεζες σε ...αποταμιευτές, με το σάρωμα των εκδιδόμενων κάθε σχεδόν μήνα κρατικών τίτλων».
Στην βάση των απίστευτων αυτών στοιχείων, ο Δημήτρης Στεργίου προσέθετε: «Η εφαρμοζόμενη τα είκοσι τελευταία χρόνια τακτική, να αφήνεται ελεύθερο το κράτος να δανείζεται και να σπαταλά καταθέσεις, φορολογικά έσοδα, κοινοτικούς πόρους και δανεικά κεφάλαια και να διογκώνει κάθε χρόνο το δημόσιο χρέος με την έγκριση και από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών των γνωστών προγραμμάτων εξυγίανσης διάφορων προβληματικότατων, υπερχρεωμένων και υπερζημιογόνων δημόσιων ή κοινωνικοποιημένων επιχειρήσεων κόστους άνω των 3 τρισεκατομμυρίων δραχμών ... όχι μόνον δεν θα επιτρέψει να αναστραφούν οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις, αλλά θα αποδυναμώσει και τους τελευταίους υγιείς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας ... Με αποτέλεσμα, νομοτελειακά, να μην αργήσει να σκάσει η βόμβα του χρέους αυτού ...».
Πέρα όμως από το δημόσιο χρέος, ο ΟΤ, δια του διευθυντή του Γιάννη Μαρίνου, είχε κατ' επανάληψη καταγγείλει την διαφθορά και την θεσμοθέτηση της απάτης στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα αλλεπάλληλες δίκες για συκοφαντική δυσφήμιση –που όλες, ωστόσο, κατέληξαν στην αθώωση του περιοδικού και των συντακτών του.
Πραγματικές μάχες εκ του συστάδην έδωσε επίσης ο ΟΤ για την αναβάθμιση της παιδείας, τη σωτηρία της γλώσσας μας από τους βαρβάρους, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, την τόνωση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεών μας και την ταχύτερη προσαρμογή στο κοινοτικό κεκτημένο. Μαχητική υπήρξε και η υπεράσπιση της δημοκρατίας και των αξιών της, η καταγγελία της απάτης των ολοκληρωτισμών και των λαϊκισμών, καθώς και η προώθηση της έννοιας της ανοικτής κοινωνίας. Αρθρογράφοι όπως οι Σπήλιος Παπασπηλιώπουλος, Θάνος Λίποβατς, Θανάσης Διαμαντόπουλος και Νίκος Μάργαρης πολλά προσέφεραν στην υπόθεση της δημοκρατίας και τελικά δικαιώθηκαν το 1989, με την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
Εξάλλου, για την φύση των τελευταίων ο ΟΤ από το 1985 έως το 1990 είχε δημοσιεύσει συνεντεύξεις κορυφαίων αντιφρονούντων αλλά και επιτελών του τελευταίου σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Σε μία από αυτές, το 1988, ο θεωρητικός της περεστρόϊκα, οικονομολόγος Άμπελ Αγκαμπεκιάν, είχε εξηγήσει στον υπογράφοντα ποια ήταν τα βαθύτερα αίτια της κατάρρευσης της σοβιετικής οικονομίας, την οποία χαρακτήριζε «κλεπτοκρατική και ακίνητη».
Επίσης, σε προφητική συνέντευξή του τον Μάϊο του 1997, το μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, καθηγητής Ανατόλι Βισνέβσκι, εξηγούσε στον υπογράφοντα ότι «ο ρωσικός εθνικισμός συνιστά κορυφαία απειλή για την δημοκρατία στην Ευρώπη και είναι αυτός που με νύχια και με δόντια θα εμποδίσει την Ρωσία να ανοιχτεί στον κόσμο υπό συνθήκες δημοκρατικής διακυβέρνησης και οικονομικής ελευθερίας ...». Ο Ρώσος ακαδημαϊκός τόνιζε επίσης ότι η χώρα του θα επιδιώξει «να δημιουργήσει ένα ευρασιατικό μέτωπο-αντίβαρο στην Δύση, γεγονός που μόνον κινδύνους συνεπάγεται για την διεθνή ειρήνη». Δεκαεπτά χρόνια μετά, οι παραπάνω προβλέψεις δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.
Εντυπωσιακές ήταν και οι προβλέψεις του ΟΤ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 για τον ρόλο της τεχνολογίας στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στην παγκόσμια αναδιάρθρωση της παραγωγής. Με ειδικά αφιερώματα από τις αρχές του 1990 και με άρθρα των Στάθη Χαϊκάλη, Νότας Τρίγκα, Γ. Παμπούκη, Διον. Μπονίκου, Π. Γρούμπου και άλλων διαπρεπών συνεργατών του από τον ακαδημαϊκό χώρο, ο ΟΤ είχε θέσει επίμονα το θέμα του τεχνολογικού εκσυγχρονισμού της χώρας και είχε ανοίξει την συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση.
Επειδή δε κάποιοι θυμήθηκαν το περίφημο κατοχικό δάνειο σήμερα που η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη, υπενθυμίζουμε ότι ο ΟΤ είχε θέσει το θέμα, με βαρυσήμαντο άρθρο του Βασίλη Μαθιόπουλου, στις 14 Δεκεμβρίου 1995 –δηλαδή 19 χρόνια πριν!!!
Στο ίδιο τεύχος, ο αρμόδιος για το ευρώ Γάλλος Επίτροπος Υβ-Τιμπώ ντε Σιλγκύ, σε συνέντευξή του στον υπογράφοντα εξηγούσε ποια θεσμικά προβλήματα έπρεπε να αντιμετωπίσει το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα και έκανε την πρόβλεψη ότι η κυκλοφορία του θα προκαλούσε «πολεμικού τύπου» αντιδράσεις από την ζώνη του δολλαρίου και τους κερδοσκόπους που αποκόμιζαν τεράστια κέρδη παίζοντας με τις διακυμάνσεις των νομισμάτων.
Την 1η Φεβρουαρίου 1996 στους εχθρούς του ευρώ αναφερόταν στο κύριο άρθρο του και ο Γιάννης Μαρίνος, ο οποίος μεταξύ άλλων έγραφε: «Εχθροί θανάσιμοι του ενιαίου νομίσματος θα αποδειχθούν και όλοι οι διακινούντες μαύρο χρήμα (λαθρέμποροι, έμποροι ναρκωτικών, έμποροι λευκής σαρκός, φοροφυγάδες, μαφίες και νονοί συμμοριών, κ.ο.κ.) που θα χάσουν τον ευρωπαϊκό παράδεισο όπου, παίζοντας με τις ισοτιμίες και εκμεταλλευόμενοι την πολυνομία και πολυαρχία, βγάζουν χονδρά κέρδη. Μην ξεχνάμε ότι λ.χ. η Ελλάς είναι παράδεισος ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Η νομισματική ένωση θα δυσκολέψει πολύ τα πράγματα για τους κερδοσκόπους της υπόγειας οικονομίας».
Ας δει κανείς ποιοι είναι αυτοί που τους τελευταίους μήνες αποπειράθηκαν την δημιουργία «κόμματος της δραχμής» στην Ελλάδα και αμέσως θα καταλάβει πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του διευθυντή του ΟΤ.
Δυστυχώς, όμως, όλες αυτές οι προβλέψεις, οι παραινέσεις, οι αναλύσεις, οι επισημάνσεις, οι προειδοποιήσεις, οι συμβουλές, έπεσαν στο κενό. Οι υπεύθυνοι για την τύχη της χώρας υπήρξαν σπάταλοι σε καλά λόγια και καλές προθέσεις και πλήρως απρόθυμοι για μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές. Έτσι, 33 χρόνια από την χρονιά της εντάξεώς της στην ευρωπαϊκή οικογένεια, παρά τις αμέτρητες προειδοποιήσεις και προσκλήσεις για έργα, η Ελλάδα περιορίστηκε να δανείζεται και να καταναλώνει, επωφελούμενη της ευρωπαϊκής της θέσεως. Έως ότου έφθασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης...
Τελικά, διασώθηκε γιατί, όπως σωστά είχε προβλέψει ο ΟΤ το 1997, η είσοδος στην ΟΝΕ ήταν ταυτόχρονα εργαλείο ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού της οικονομίας και του παραγωγικού της δυναμικού, αλλά και ασπίδα προστασίας έναντι της κραιπάλης του πελατειακού πολιτικού συστήματος. Τελικά απεδείχθη σωστή η δεύτερη πρόβλεψη, αλλά ποιος ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες στην χώρα του ύπατου κρατικο-λαϊκισμού και της «φιλοσοφικής» ασυναρτησίας –αυτήν ακριβώς που πάντα πολεμούσε ο ΟΤ, μέχρι και της δικής του τελικής πτώσης.
Δημοσιέυτηκε στα emvolimanea στις 9/4
Έχουμε επανειλημμένως καταγγείλει ότι οι συχνότητες της ψηφιακής τηλεόρασης παραδόθηκαν μονοπωλιακά στην κοινοπραξία των μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, την Digea, με έναν φωτογραφικό «διαγωνισμό» ο οποίος ονομάστηκε κατ' ευφημισμόν δημοπρασία. Στη «δημοπρασία» αυτή, όπως είχε εξασφαλιστεί από τις προδιαγραφές του, δεν εμφανίστηκε ανταγωνιστής της Digea, η οποία κέρδισε «εν ου παικτοίς» την εκμετάλλευση του πολύτιμου αυτού δημόσιου πόρου για τα επόμενα 15 έτη έναντι του ευτελούς ποσού της τιμής εκκίνησης, δηλαδή 18,39 εκ. ευρώ.
Σήμερα αποκαλύπτουμε τα διαφυγόντα έσοδα του δημοσίου από την εγκληματική αυτή ανάθεση, όπως είχαν προϋπολογιστεί από έρευνα που είχε παραγγείλει το ίδιο το (αρμόδιο) Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων (Υπ. Υ.Με.Δι.) σε εταιρεία που είχε διενεργήσει ανάλογες έρευνες σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής, που είχε παραδοθεί στο Υπ. Υ.Με.Δι. στις 23 Φεβρουαρίου 2012 από την εταιρεία Analysys Mason, τα προσδοκώμενα έσοδα του ελληνικού δημοσίου από τη διάθεση – πώληση των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης στην Ελλάδα για τα επόμενα 15 χρόνια ανήρχοντο στα 715 εκατομμύρια ευρώ, αντί των 18 εκατομμυρίων που «εξασφάλισε» με την ανάθεση στην Digea!
Η έρευνα της Analysys Mason ζητήθηκε από το Υπ. Υ.Με.Δι. προκειμένου να υπολογιστούν τα προσδοκώμενα έσοδα από τη διεξαγωγή δύο διαφορετικών δημοπρασιών που προετοίμαζε τότε το δημόσιο:
1. Η πρώτη αφορούσε την προαναφερθείσα 15ετή παραχώρηση των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης, που αφορά το φάσμα συχνοτήτων 470 – 792 MHz.
2. Η δεύτερη αφορούσε τη 15ετή παραχώρηση στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας του λεγομένου ψηφιακού μερίσματος, δηλαδή του φάσματος συχνοτήτων 792 – 864 MHz, που συχνά αναφέρεται και ως «ζώνη των 800 MHz». Η δημοπρασία αυτή αναμένεται να προκηρυχθεί τον προσεχή Ιούνιο.
Η μέθοδος υπολογισμού των προσδοκώμενων εσόδων του ελληνικού δημοσίου έγινε από την εταιρεία Analysys Mason βάσει δύο παραμέτρων:
• Των συγκριτικών στοιχείων με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ήδη δημοπρατήσει τις δύο αυτές περιοχές συχνοτήτων
• Μιας οικονομικής ανάλυσης μέσω της οποίας υπολογίζεται η συνολική αξία της αγοράς που θα αναπτυχθεί από τις υπηρεσίες που θα προσφερθούν στις δύο αυτές περιοχές συχνοτήτων τα 15 – 20 επόμενα έτη. Είναι προφανές ότι όσο μεγαλύτερη είναι η αξία της αγοράς που θα αναπτυχθεί, τόσο μεγαλύτερα θα είναι και τα προσδοκώμενα έσοδα από την αντίστοιχη δημοπρασία.
Ας δούμε, λοιπόν, τα συμπεράσματα της έρευνας της εταιρείας Analysys Mason.
Ως προς τη δεύτερη παραχώρηση που προαναφέρθηκε, δηλαδή εκείνην του ψηφιακού μερίσματος (ζώνη των 800 MHz) τα συμπεράσματα είναι σαφή: Τα προσδοκώμενα έσοδα από τη δημοπρασία είναι σε εκατομμύρια €: «Έως 406.8 εάν βασιστούμε στις μέσες τιμές των ευρωπαϊκών δημοπρασιών ή έως 291.5 με βάση την περίπτωση της Πορτογαλίας» (σελ. 18 του Summary Report της έρευνας). Από τα δύο αυτά ποσά η ελληνική πολιτεία επέλεξε το δεύτερο (291,5 εκ. €) για τη δημοπρασία του ψηφιακού μερίσματος, εκείνου δηλαδή που βασίζεται στην περίπτωση της Πορτογαλίας και όχι τον μέσο όρο των ευρωπαϊκών δημοπρασιών. Το ποσό αυτό, με απαίτηση της τρόϊκας έχει εγγραφεί στον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους του 2014 και αναμένεται να εισπραχθεί έως το τέλος του 2014. Πρόκειται για τα περίφημα 300 εκ. € που αναμένει να εισπράξει η τρόϊκα μέσω του ΤΑΙΠΕΔ για την πώληση του ψηφιακού μερίσματος.
Ως προς την πρώτη παραχώρηση των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης που τελικώς δόθηκαν στην Digea, ο υπολογισμός των προσδοκώμενων εσόδων προκύπτει με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο, από τη σύγκριση της αξίας των δύο αγορών.
Η αξία της αγοράς που θα αναπτυχθεί από την παραχώρηση των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης για τα επόμενα 15-20 έτη υπολογίζεται στα 10,3 δισεκατομμύρια € (σελ. 16 του Summary Report).
Αντιστοίχως η αξία της αγοράς που θα αναπτυχθεί από την παραχώρηση του ψηφιακού μερίσματος στο ίδιο χρονικό διάστημα υπολογίζεται στα 4,2 δισεκατομμύρια €, αναφέροντας ότι η διάθεση της ζώνης των 800 MHz θα αυξήσει την αξία της αγοράς της κινητής τηλεφωνίας από 11,7 σε 15,9 δισεκατομμύρια €. (σελ. 17 του Summary Report).
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η αξία της αγοράς των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης είναι υπερδιπλάσια εκείνης του ψηφιακού μερίσματος με μια αναλογία 10,3 προς 4,2.
Η ίδια αναλογία ισχύει και για τα προσδοκώμενα έσοδα. Αφού λοιπόν για το ψηφιακό μέρισμα προσδοκώνται έσοδα 291,5 εκατομμυρίων €, από τις συχνότητες της ψηφιακής τηλεόρασης θα έπρεπε να εισπραχθούν υπερδιπλάσια και συγκεκριμένα 715 εκατομμύρια €, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Analysys Mason και την αναλογία που προαναφέραμε.
Δεν θα σχολιάσουμε περαιτέρω, αλλά θα θέσουμε τα παρακάτω ερωτήματα:
- Θα απολογηθεί κανείς για αυτό το οικονομικό έγκλημα των 700 εκατομμυρίων εις βάρος του ελληνικού δημοσίου;
- Τι έχει να πει επ' αυτού ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας Επικοινωνιών του Υπ. Υ.Με.Δι. κ. Μεν. Δασκαλάκης, που γνώριζε πολύ καλά την έρευνα της Analysys Mason;
- Είναι τυχαίος ο διορισμός του κ. Λουρόπουλου, ως Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), λίγο πριν την προκήρυξη του φωτογραφικού διαγωνισμού από την υπηρεσία του, όταν ο ίδιος λίγους μήνες πριν «είχε φέρει σε πέρας» την πώληση του ΟΠΑΠ, επίσης έναντι πινακίου φακής;
- Ποια συνδιαλλαγή κρύβει η περίεργη σιωπή της τρόϊκας στο συγκεκριμένο θέμα παράδοσης των συχνοτήτων στους μεγαλοκαναλάρχες ουσιαστικά δωρεάν, όταν σε άλλα ζητήματα διεκδικεί με λύσσα ακόμα και λίγες χιλιάδες ευρώ;
Η Ευρώπη ζει μια βαθιά κρίση που είναι ταυτόχρονα και κρίση του μεταπολεμικού μοντέλου. Η εξέλιξη της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας προς ένα σύστημα που ελέγχεται αποκλειστικά από τις απρόσωπες αγορές, υπερκέρασε τις κυβερνήσεις και τις στερεί τις κυβερνήσεις από βασικά εργαλεία παρέμβασης. Η παγκοσμιοποίηση ακύρωσε την πολιτική, ενώ η οικονομία δεν υπηρετεί πλέον την κοινωνία. Σήμερα δεν τηρούνται καν τα προσχήματα, οι καιροσκόποι επενδυτές επιβάλλουν παντού τη θέλησή τους χωρίς αντίσταση.
Το ευρωπαϊκό οκοδόμημα ξεπεράστηκε από τις εξελίξεις, όχι επειδή δεν είχε την απαραίτητη τεχχνογνωσία, αλλά επειδή δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για ανατροπή της πορείας. Κι όμως η κρίση που ζούμε είναι συστημική και θέτει τεράστια ζητήματα. Ζητήματα σχέσεων πολιτικής και οικονομίας, δημοκρατίας και αγοράς, ΕΕ και κράτους-έθνους. Η κρίση πρέπει να γίνει ευκαιρία για ουσιαστικές αλλαγές στην ΕΕ υπό τον όρο ότι συζητούνται ανοιχτά τα πάντα: αρχές, τρόπος λειτουργίας, δημόσιες πολιτικές, συμμετοχή των κρατών-μελών και των πολιτών στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Παραθέτω εδώ κάποιες σκέψεις από το νέο μου βιβλίο: «...Η ΕΕ έπεσε στην παγίδα της ύφεσης και της αδύνατης διαχείρισης ενός κοινού νομίσματος αφού δεν υπάρχει ενιαία κυβέρνηση. «Μακροπρόθεσμα θα τεθεί το θέμα του αν μπορεί να συνεχισθεί μια κυρίως α-πολιτική ολοκλήρωση...Είναι αξιοσημείωτο να δούμε το ότι η νομισματική ενοποίηση πραγματοποιήθηκε αφαιρώντας από τους πολιτικούς την νομισματική πολιτική για να δοθεί αυτή στους τεχνοκράτες» (R. Cooper) Το σχέδιο ήταν πολιτικό, αλλά η οικονομία δεν λειτουργεί μόνο με καλόπιστα ή επί χάρτου σχέδια. Ωστόσο οι προειδοποιήσεις υπήρχαν, οι προβλέψεις επίσης. Το 1998 ο γνωστός γάλλος διανοητής Emmanuel Todd στο βιβλίο του « I' illusion économique » , εκδόσεις Gallimard, προειδοποιούσε με σαφήνεια για τις επιπτώσεις του ευρώ υπό τις γνωστές ευρωπαϊκές πολιτικές και οικονομικές συνθήκες. Η σύγχυση πολιτικών και οικονομικών στόχων και οι διαφορές του επιπέδου οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με τον προστατευτικό αφοπλισμό στην Ευρώπη έφεραν τα πάνω κάτω. Σήμερα η ΕΕ βρίσκεται παγιδευμένη στην ύφεση, το παλιό βιομηχανικό μοντέλο δεν αποδίδει, χωρίς εναλλακτική πολιτική, όλα είναι ανοιχτά, όλα αναθεωρούνται, οι Συνθήκες παραβιάζονται επίσημα και οι καταθέσεις των ιδιωτών, μετά το κυπριακό πάθημα και τις αποφάσεις της ΕΕ στο τέλος Ιουνίου του 2013, δεν είναι πλέον ασφαλείς......» (βλ. Αθ. Θεοδωράκης, «Σ'ευχαριστούμε Αριστείδη», από τις «Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις».
Η κρίση απέδειξε ότι η σημερινή αρχιτεκτονική της ΕΕ δεν είναι λειτουργική. Τα «κοινά κριτήρια» του Μάαστριχτ δεν μπορούν να εφαρμοστούν κατά ενιαίο τρόπο, επειδή οδηγούν στην πράξη στη διεύρυνση των εσωτερικών ανισοτήτων.
Αυτό που έχει λοιπόν σημασία είναι το νέο μοντέλο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μιας ενοποίησης που είτε θα είναι πολιτική, είτε δεν θα υπάρξει. Γι αυτό θεωρώ ότι χρειάζεται μια νέα ισορροπία ανάμεσα στο ευρωπαϊκό οκοδόμημα και τα κράτη-έθνη. Αν το νέο ζητούμενο είναι η πολιτική εμβάθυνση και ενοποίηση της ΕΕ κι όχι η ατέρμονη διεύρυνση, αυτό μας οδηγεί σε μια «νέου τύπου ομοσπονδία των κρατών-εθνών» (Ζακ Ντελόρ). Μια νέα σχέση, ένα νέο μοντέλο πρέπει συνεπώς να προκύψει ώστε το κοινοτικό οικοδόμημα να στηρίζεται στα κυρίαρχα κράτη-έθνη που το απαρτίζουν και όχι να επιζητεί την υπέρβασή τους. Η Ευρώπη εξάλλου δεν θα γίνει ποτέ ένα υπερκράτος που θα αφομοιώσει και θα εξαφανίσει τα περήφανα ιστορικά της έθνη. Αντίθετα πρέπει να στηριχθεί στα κράτη-έθνη και στους πολίτες που συμμετέχουν για να ενδυναμωθεί τόσο προς τα έξω (κοινή άμυνα, κοινή εξωτερική πολιτική), όσο και προς τα μέσα (στροφή στον άνθρωπο, στήριξη της πραγματικής οικονομίας).
Χρειάζεται μια νέα λογική, μια νέα σύνθεση, μια νέα σχέση όπου η ΕΕ και τα κράτη-μέλη θα συνεργάζονται και θα αλληλοσυμπληρώνονται.Το νέο σχήμα θα εκφράζει έναν ενεργό «εθνο-ευρωπαϊσμό» και όχι τον «εθνο-μηδενισμό» στον οποίο μας οδήγησε η απληστία του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Η πολιτική πρέπει να επιστρέψει στο προσκήνιο και να αναλάβει τις ευθύνες της. Το πραγματικό δίλημμα της ΕΕ είναι μια ουσιαστική μεταμόρφωση, με μια νέα Συνθήκη υπέρ της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας κρατών-εθνών», με αρχικό πυρήνα την ευρωζώνη.
Δημοσιεύτηκε στο metarithmisi.gr στις 28/3
